Беларуская паэзія
Вершы на беларускай мове
Галоўная
Паэты
Вершы
Аўтар Міхась Курыла
У доме пад сонцам – жыве немаўля
Раз’ехаліся – разышліся
ЮНАЙ БЕЛАРУСАЧЦЫ
Рыжая восень над рыжым Нясвiжам
Спiленая лiпа па вясне
Мы, магчыма, вернемся ў пару
ПРАГНОЗ
УКРАЛi ЗiМУ
Святочны дзень. А цi да святаў?
Помнiш, калi мы з табою
НАСТАЎНiКАМ
Памiж летам i восенню
БЕЛЫ ПТАХ
Заўсёды так: як дрэнна штось
На зямлi, дзе гонкiя ялiны
БАЛАДА ЯДВiГiНА Ш
АПОШНi СНЕГ
ПАЭЗiЯ
ЧЫСТЫ ВОБРАЗ
Вяжа дзядзька венiкi
Басаногiм яшчэ хлапчуком
Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага
Сонца чырвоным пеўнем
САРАМЛІВАЯ
НА МОВЕ АРФЫ ГАВАРЫЦЬ
БАЛАДА ПЕРШАГА СНЕГУ
Як сад ад квецiнi дурэў
ПОЗНЯЕ ПРЫЗНАННЕ
Адлятаў у вырай
ВЯРГiНi
Мясцiн мiлей няма на карце
Вяршыць зiма зямны кругазварот
НА ЗВАРОТНЫМ ШЛЯХУ
НiШТО Ў ЖЫЦЦi НЕ ВЫПАДКОВА
Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых
КУРГАННАЯ КВЕТКА
СВЯТОЕ
Вярнi жанчыне неба
У суме мне лёс падсумуе
РЫЖЫ ЛiС
Вось i ўсё… Вось i ўсё
ЭЦЮД ДАВЕРУ
Улагоджаны палеткi
Цiкае гадзiннiк
НАЛiБОКi
У АЛЬБОМ Т. А
ЛiСТАБОЙ
ДВА БАКi
Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі
ПАРАСТКi
БАЛАДА СНЯЖЫНКІ
Па дарозе да вясны
ІСНАСЦЬ
“Песню бярыце з сабою!”?
Абудзiць певень загуменне
СЛУХАЮЧЫ БРАМСА
НАВАГОДНiЯ ВiНШАВАННi
НАПРАДВЕСНi
МiЛАШЫ
Пакуль жыве рака маёй надзеi –
Паграбае лiсце лiстапад
ДАЙ БОГ!
Ўсё пакiнем, чым Сусвет багаты –
ДЗЕ МОЙ КРАЙ
МАЕ ПЕСНi
У свеце нашых блiзкiх зносiн
ТРЫПЦiХ
САЛАВЕЙ
ФАЛiЯНТ
ДЗЕ ЗiМУЮЦЬ СНЕГiРЫ
Край Валожынскi наш не багаты –
Хачу я ў Мiр – да лiпаў старасвецкiх
Помніш, калі мы з табою
ПУШЧА
Жанчына – клумбу палiвае
Зноў прыгалублю – пашкадую
МАЁВАЯ МЯЦЕЛІЦА
ПАДАРУНАК
ВЯЗЫ
АПОШНi ЗДЫМАК
СШЫТАК
Край, дзе родзiць
На вачах бяднее
ГАРАДЫ
Агонь апошняй свечкi
АДАМАВА РАБРО
Вярні жанчыне неба
РУНЕЕ “РУНЬ”
КАРАВАЙ
ДРОБЯЗi
МАЛiТВА ЗА КРАЙ
ПРАГРЭС
СУПРАЦЬСТАЯННЕ
НЕ МiНАЙЦЕ
ДА ДНЯ НАСТАЎНiКА
О не пытайце вы мяне пра шчасце
У свеце нашых блізкіх зносін
МiСiЯ
Пакуль рыпiць зямная вось
БЫВАЙЦЕ
Цёця Уладзя… Цёця Уладзя
БАЛАДА ДУШЫ
СУСТРЭЧА Ў ВЕРАСНІ
З ЮБiЛЕЕМ
ДАРУЙЦЕ
АБЛОКi
ПРЫЛЯЦЕЛi ШПАКi
Яшчэ не восень, не, не восень
УДАВА
IСНАСЦЬ
Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары
Спрадвеку ў свеце так вядзецца
Раз’ехалiся – разышлiся
Старэе вёсачка карэннем
Марозным ранкам я люблю
БАЛАДА МУЗЫКi
МАЁ ПРАДЗiВА
НА ВЕРАСНЁВАЙ МЯЖЫ
З зiмы, яе акоў, я вырвуся аднойчы
ЧАС ТРАВАСТОЮ
АДНАКЛАСНiКАМ
ДЗiВАК
БЕРАГ МАЛЕНСТВА
Пiсалiся вершы на тэму адну
СЛАВЯНСКi РУХ
Не ўсе скрыжаваннi развязаны
БАЛАДА СНЯЖЫНКi
В. П. РАГОЙШУ
З зімы, яе акоў, я вырвуся аднойчы
Дзе мой казачны край?
Мой ранак не засмучаны
РЫЖЫ ЛІС
БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВiЦЕ
БАЛАДА ПАЭТА
ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ
БУСЕЛ
НЕ РАЗ У РОЗДУМЕ ВЯРНУСЯ
МУЗА
Восень – дзiўная пара
Гляджу на глобус – шар жывы –
МОЙ ПАКЛОН
БАЛАДА ДУНiНА-МАРЦiНКЕВiЧА
СЯБРУ-ЮБiЛЯРУ
Патанулi ў шэранi дамы
Жыву прашатым… Бо пад восень
ЖАХ
Шыпшыны куст палае ў свеце
КАСТРЫ
ТРЫЯЛЕТЫ
ПЕСНЯ ПРА ХЛЕБ
ЗАФiЛЬЦЫ
Энергія пераходзіць у энергію
Свiтае. Свiтак промнеў
Скупое лета на цяпло
БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВІЦЕ
Пад музыку дажджу – сцiхаюць нават гуслi
Цяпер у модзе магiстралi
Патанулі ў шэрані дамы
ЯК МЫ Ў ГОСЦi САБiРАЛiСЯ
Шукай ў дробязях празрэння
БАЦЬКОЎСКi КРАЙ
ЗОРКА ВЕНЕРЫ
Як слаўна раненька прачнуцца
АЙЧЫНА