Верш ЖАХ
На планеце Зямля – неспакойна.
Ды цi быў на планеце спакой?..
Не канчаюцца звадкi i войны,
Кроў людская лiецца ракой.
Хам у Храме куты сабе мецiць.
Свечкi плачуць… iконы маўчаць.
А ў суседзяў – ваюць вунь дзецi…
Навучыў жа iх нехта страляць?!
Анiкога судзiць не бяруся,
Ды сляза накацiла сама:
Дзякуй Богу, што на Беларусi
Гэтых жахаў, крывавых, няма!..
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Сляза Цячэ сляза. Яна – як люстра: Я бачу ў ёй свае грахі. А навакол – мае ўспаміны Растуць, як вербы […]...
- АДНАКЛАСНiКАМ Птушка моцная, мабыць, крыламi, Звер – iнстынктам за дваiх… Моцны я – сябрамi мiлымi i малiтвамi за iх. Разляцелiся па […]...
- Ялта, Максім, кіпарысы Ён навучыў, здаецца, гаварыць Па-беларуску нават кіпарысы, Барвінак на магільніку гарыстым Ён навучыў, здаецца, гаварыць. Паўднёва сонца плавіцца ўгары, Зямля […]...
- Ў невядомасць на карветах Кіслата – Два карабіна, Аскарбіна, Караліна. А яшчэ рэвітку. А на голку нітку. На шчацэ Ў кібітку Соль нібы наколку […]...
- Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...
- Пра загубленае Не шкадуй, калі нешта губляеш, Якой ні была б тая рэч! Да свайго заўжды прывыкаеш! Шкадаванне, ідзі адсюль прэч! З […]...
- Абудзiць певень загуменне Абудзiць певень загуменне, i зазвiняць у лузе – росы… Якое дзiўнае iмгненне: Ступаць па росах гэтых босым!.. На вадапой!..- гукае […]...
- Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, юная, за любоў! Да былога няма вяртання. Я ж вяртаюся зноў і зноў. He забылася. […]...
- Раптам нешта ў душу накоцiць Раптам нешта ў душу накоцiць – Што было, я пачну ўспамiнаць Бачу – дрэвы ў далёкiм годзе Па калена ў […]...
- На бясконцай дарозе На бясконцай дарозе 1 Нехта злізвае дні. Нехта тыдні глытае. Нехта месяц за месяцам, Як скарачае. І гады хтось штурхае: […]...
- Рыгоркава гора Плача жаласна Рыгорка – Не пускаюць зноў на горку. Да акна прыліп Рыгорка: – Вунь Максім паехаў з горкі… Вунь […]...
- Фатаграфія Мне тваё фота – што лірычны верш, Які чытаю з захапленнем. На гэтым здымку бачыцца, найперш, Завершанае ў моманце імгненне. […]...
- Шляхі да ісціны Жылі ў суседстве два Іваны. Адзін – мудрэц – Шукаў ва усім пачатак і канец, Другі – прастак – Жыў […]...
- Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы, Сто гадоў чакаў ты гэтых воч, Знаючы, што прыйдзе гэты вечар, Верачы, што будзе […]...
- У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...
- Чыстая планета Раніцою ты прачніся, На планеце прыбярыся. Так, каб мора было сінім, Каб бялюсенькім быў іней, Каб спявалі птушкі звонка, Лес, […]...
- Я не прыйду – каб табе было светла Я не прыйду – каб табе было светла. He пазваню – каб спакойна было. Я расхіну над усім белым светам […]...
- Іду ў музей Калі лёсам Ашмяншчыны Вы зацікаўлены, І гісторыю краю Вам хочацца ведаць бліжэй,- Што тады, спадары і спадарыні, зробіце? – Правільна! […]...
- Вярхом на камеце Ляці са мной, сонца! Нясі мяне, вецер, Дарогай бясконцай Па іншай планеце. Планеце без гора, Якая між зораў, Між зорнага […]...
- МОЙ ПАКЛОН За хлеб – прадукт высокай пробы, За хлеб, што маем на стале,- Паклон шлю нiзкi хлебаробам, Паклон вам, людзi, на […]...
- ШОС Роднай краіне, Родным дзецям, Роднаму гораду Роднай планеце, Роднаму лесу, Родзічам у хаце, і нават роднай Сястрычцы ў плацці, Хай […]...
- Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...
- У люстэрку старым У люстэрку старым Я сябе не пазнаў Ці туман, ці то дым Нешта ў ім прыхаваў У пакоі другім Нехта […]...
- Бабровыя слёзы Бабровыя слёзы Глядзіць двума стваламі стрэльба ў бабра спалоханыя вочы – і просьба ў тых вачах: “Не трэба!”, і звера […]...
- Беларускі дом З беларускай старонкi, З розных родных мясцiн Мы не горкаю гронкай Разам тут у жыццi. Тут пад сонцам i поўняй […]...
- АПОШНi СНЕГ Снег апошнi – рэдкi рэкардсмен, На вачах ён чахне, прападае, Бо нiхто нiякiх перамен Ад яго вiзiту – не чакае. […]...
- Наш дом – Беларусь Наш дом – Беларусь Наш дом утульны і прыгожы Планета з назваю – Зямля. Краін вялікае ў ім мноства, Сярод […]...
- Крынічка мая дарагая Крынічка мая дарагая, Куды ад мяне ты ўцякаеш, Не хочаш, напэўна, сказаць, Дзе шчасцейка мне адшукаць? Якое так шчыра чакаю, […]...
- ДЗЯВОЧЫЯ ВАГАНЬНІ “Быць, ці ня быць?! – О, то пытаньне!” Сказаў аднойчы Ёрыку Прынц Дацкі. Але наведала дзяўчыну іншае ваганьне – “Кахаць […]...
- Думы хворага караля Аляксандра Думы хворага караля Аляксандра на шляху з Ліды ў Вільна (у памяць аб падзеях 1506 года) Апалчэнне ўзначаліць прызваны, апалчэнцаў […]...
- Дзякуй за гэты вечар Дзякуй за вечар той, Вечар дзіўнай сустэчы, Дзе знайшоў цябе погляд мой. Там, пад зоркамі летуценна, Па ўскрайку горада і […]...
- ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкія палоскі, Сады, падмуркі, цішыня. Ляцяць у вырай птушкі […]...
- Прафілактычнае каханьне Верш: (пераклад з рускай мовы) – Мы знаёмы? – Не, мы не знаёмыя. – Шкада, Я жадаў бы з вамі […]...
- Вея Вея шукае Забытыя сцежкі, Кожную з іх не міне… Словы прыходзяць Жадана і ўсцешна: “Дзякуй табе за мяне…” Дзякуй табе […]...
- Уяўнасць Сцежка вузенькая ўецца Ад дарогі к хаце. -Як там вам цяпер жывецца, Бацька мой і маці? Я іду з дарогі […]...
- Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
- Оллайло Я сустрэла, знайшла Оллайло Сярод вулак зімовага ранку… Пасля працы – старога кіно – горад спаў. Я твая паланянка. Оллайло, […]...
- Маладзенькі бялявы хлапчук Маладзенькі бялявы хлапчук, Што яшчэ не ведаў жыцця, Бачыў столькі жахлівых пакут, Бачыў столькі смярцей штодня. Ён яшчэ нікаго не […]...
- Запаволіць свой ход гадзіннік Запаволіць свой ход гадзіннік. Закуру я зноў у адчаі… – Што так мучыш сябе ты, сыне?.. Ну, чаго табе не […]...
- Сэнс жыцця Спазнаць ты хочаш сэнс жыцця, Ці ты смялей за ўсіх? Абраў ты свой адзіны шлях, Не той, як у другіх. […]...