Верш Прамяністы ты мой, прасонечны

Ещё вершы:

1. Блакітны (з нізкі “Вясёлка) Не спяшайся, прысядзь на мінутку, Пачакае прызначаны шлях, Я прынесла табе незабудкі, Што назолку збірала ў палях. Свет вялізны! Дарогі-сцяжыны […]...
2. Старэе ўсё Старэе ўсё. Старэе нават вечнасць – Вунь колькі ў небе воблакаў сівых! Сівы туман. Сівы знямоглы вечар. Валун, як лунь, […]...
3. Шанец Не адмаўляй, адказваючы мне, Паветра набяры, заплюшчы вочы, Адчуй – усё сумуе па вясне, Надвор’я стан капрызны, бы дзявочы. Калі […]...
4. Ларыса Геніюш Ларысе Геніюш Паліць цела смяротная сцюжа, А яна расцвіла, як знарок, Сярод зданей-людзей свежай ружай- Беларуска, Паэтка, Прарок. Нітку памяці […]...
5. У ЦЁМНУЮ НОЧ Звініць, заціхае маленькі іскрысты званочак, На коніку едзе кудысьці старэнькі паночак. Ноч абдымае абшар, небагляд хрусталёвы, і шлях цераз лес […]...
6. БАЛАДА ЯЎСТАФІЯ ТЫШКЕВІЧА (18.04.1814-8.09.1873) Устаўшы рана, зноў зямлю капаеш, Ды ў курганах сівых не клад шукаеш, А-Беларусь, што тут была і будзе… І […]...
7. Даруйце слёзы пані Восені Даруйце слёзы пані Восені, Калі ў чужы, далёкі край Шпакі ляцяць у стылай просіні За невядомы небакрай. Даруйце слёзы пані […]...
8. Далёкі гром Маланка вогненным багром Цяжкія крыгі хмар разводзіць, Па небасхіле ўладна ходзіць Далёкі гром. Цярэбіць пушчу напралом, То глуха стогне, то […]...
9. Мой далёкі Далёкі Усход Мой далёкі Далёкі Усход, Маладосць мая ў моры блакітным… Дзе ты, той штармавы паварот? Дзе ты, бераг, туманам спавіты? Развінаюцца […]...
10. Спомін лета мроіцца далёкі Спомін лета мроіцца далёкі – Чэрвень аксамітам запылаў Я суніцы еў з тваёй далонькі, Вуснамі тваімі запіваў І п’янеў, нібыта […]...
11. ЭЦЮД ДАВЕРУ Вечар тулiць павекi, Спаць пайшла далячынь. Паланянкай у Мекку Спiць Давер на плячы. Помню, некалi мама Словам боль мой лячыла; […]...
12. Толькі ўспыхнуць у полі Толькі ўспыхнуць у полі Рабацінкі праталін – Б’ецца вырай у сэрца, Як агонь навясны: Салаўіная рэчка, Салаўіны світанак, Салаўіная памяць […]...
13. Інфанта Яна ні там, ні тут, яна адгэтуль воддаль, Бо брошкай на плячы апалены спарыш, Бо ў рыцарскім баі загінулі абодва: […]...
14. У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...
15. Рыгораўна …Рытм сняжынак – як звон псалціра, струны гусляў… Даруй нам, Божа. Захавай душы нашы ў міры – Светлым Словам Тваім […]...
16. Радзімы музыка Песні, знайце, – сэрца дар Шанаваць іх трэба. Янка Купала Туман як вэлюм бальны. Плывуць у свет ад лодак Па […]...
17. Я – з агню і вады Хто – з праху. Хто – з гліны. Хто – з каменю. А я – з агню і вады. Таму […]...
18. …Если хочешь идти – иди Калі хочаш ісьці – ідзі. Пакідаючы – не даруй. Не далёкі шлях не знайсьці, а падманнага не шкадуй. Колькі будзе […]...
19. Я без цябе сумую Я без цябе сумую, Долу хіну галаву. Дні свае падсумую, Што без цябе жыву. Выйду блукаць на сцежкі – Восень. […]...
20. Белая лілея …Белая лілея Ў тваёй руцэ. I ўсё наваколле, Нібы ў малацэ. Ці туман раптоўны Выплыў на палі? Ці забыўся поўню […]...
21. БАЛАДА СТЭФАНА ГРАБОЎСКАГА (24.06.1767–4.06.1847) Вялікага Княства не будзе ўжо болей, А ты спадзяешся, што вернецца час, Якому да нас не вярнуцца ніколі, Бо […]...
22. Зноў прыйшла нядзелька Любушцы Зноў прыйшла нядзелька З белаю пасцелькай. Асалоду вуснаў перад сном крану… А як прыдзе ранак к нам На наш […]...
23. Цяжкіх нябёс далёкі дым * * * Цяжкіх нябёс далёкі дым. Бусліны клёкат над пагостам… Хто на зямлі назваўся госцем – і на тым […]...
24. Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
25. А дні плывуць няведама куды А дні плывуць няведама куды, губляючы пачуцці на заходзе, а час гартае зжоўклыя лісты без мітуслівай балбатні, і годзе. Навошта […]...
26. Туга па радзіме Туман у снежні – варажба… Ці насланнё, ці адзінота? Ён першы снег не зневажаў. Ён проста быў, як я, маркотны. […]...
27. Чужыя лясы Тут іншае неба, Блакітны прастор і стогадовыя хвоі, У іх захаваны сакрэт гэтых гор – Чужыя вяселлі і долі. Спрабую, […]...
28. Шчасце…Гора Над заросшай над поймай збялелай, дзе імгла разышлася ў бакі… На траве слёзы ранку знямелі – гэта слёзы мне роднай […]...
29. Я плачу цёмнай фарбаю Я плачу цёмнай фарбаю: Пастай з тубы цякуць слёзы, І я іх размазваю. Я вар’яцею ад гэтай заразы – Свайго […]...
30. Узнацкі шлях Узнацкі шлях – Чатыры кіламетры – Мае сябры, Мае дажджы і ветры. Чатыры знакі Над маім сусветам… Шляхі, шляхі, – […]...
31. Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...
32. Мы згубілі свайго Песняра Памяці Уладзіміра Мулявіна Мы згубілі свайго Песняра Больш не возьме гітару ён ў рукі Толькі з кожнага сёння двара Яго […]...
33. Мне хораша вясною назіраць Мне хораша вясною назіраць, Як зграі птушак з выраю ляцяць, Як іх мая Радзіма сустракае, І, як прылёту рады, хто […]...
34. Цётка Скрыпка грае – сэрца замірае I лучынка свечкаю гарыць… Гэта гранне чуюць ва ўсім краі, Гэта свечка – зоркаю ўгары. […]...
35. Ліст да Радзімы Талачынская старонка, Любы сэрцу край, Без цябе мне жыць няёмка,- Вестачку падай. Ці калыша ветрык жыта На далонь-палях, Ці чаруе […]...
36. Што нясеш на плячах, настаўнік? А хто там ідзе?… Я. Купала Што нясеш на плячах, настаўнік? Працу цяжкую, марны лёс? Грошы-слёзы? Галодны страўнік? Што з […]...
37. Пераклад санета 22 У. Шэкспіра Люстэрка маніць – я ‘шчэ не стары. Тваё юнацтва сілы мне дае. Але памру, дажыўшы да пары, Калі й цябе […]...
38. Вільня Ажываюць крокі твае у цішы начной, І лятарня кідае сноп промняў залатах, і, здаецца, есць на зямлі толькі мы з […]...
39. 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
40. Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...