Беларуская паэзія
Вершы на беларускай мове
Галоўная
Паэты
Вершы
Аўтар Вера Буланда
Ты не едзеш, не тэлефануеш
Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу
Я – не тваё жыццё, і нават не малітва
ВЯДУННЯ
Я вернай быць табе не перастану
Абарані
ПРЫВАРАЖУ
Што багацейшая душою
ЗАЙЗДРАСЦЬ БАГОЎ
ВАКХАНКА
НЕ АДДАЙ МЯНЕ
Адбіваюся ў табе – ў крывым люстэрку
Перасмыкнуўшы вуснамі
НА БЕРАЗЕ РЭЧКІ
Я прыкладная ў нашай перапісцы
ПАД МІЛАВІЦАЙ
Я ВУЧУСЯ БЫЦЬ ШЧАСЛІВАЙ
НЕ ВЕДАЮ
ВЫРАТАВАЛЬНІЦА
Каб была я чараўніцай
СЦІПЛЫ ІДЭАЛ
Напрыдумваў сабе – і рагочаш
ЛЮБОТА
Я ВЫМАЛЮ
ТВАЯ ВЯЛІКАСЦЬ
БЕЗ ЦЯБЕ
МЫ З ТАБОЮ ІСЦІННЫЯ
Цябе я слухаю вуснамі
Крынічка мая дарагая
ЛЮБА
НА ВЯРШЫНІ СТРАСЦІ
ЗНАРОЧЫСТЫ СМЕХ
Ты рыфмаванню зноў паверыў
Для рэўнасці ўтульнае мястэчка
Ад лёсу не ўцячы ўласнага
Зноў вятрыска хвалі
Я смяртэльна баюся
ВЯЛІКАЯ ЛАСКА
НЕЗАНЯТАЯ
ГОРКАЯ ІРОНІЯ
І ТУФЛІКІ ПАКІНУЦЬ ЛЯ ПАСЦЕЛІ
ЧАС ЗАЛЕЧЫЦЬ
Спелымі яблыкамі сакавітымі
КАХАННЕМ Я НЕ АТРУЧУСЯ
БЕЛАРУСКІМ МУЖЧЫНАМ
ЛЕТНЯЯ НОЧ
У МАЁЙ КАМПЕТЭНЦЫІ
ЧАБУРАШКА
Я цыганачку танцую
НЕ СУМУЮ
АЛЬБОМ
КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ
НЕЗАВЕРШАНЫ НАЦЮРМОРТ
СЛЯПАЯ БАБА – МОЦНАЯ ЛЮБОЎ
БЕЗ ЛЮБОВІ
Мініяцюры
ГІМН ЭРАСУ
НЕПАЗБЕЖНАСЦЬ
АСОТ І КРАПІВА
ЯКІЯ КРЫЎДЫ?
За хмаркай ад каханкі
Мы часта любім тых, хто нас не варты
У адчаі
СХЛУСІ
БАБСКАЕ СВЯТА
Безабаронную не кідай
НЕ ТУЖУ
КАХАННЕ – НЕ ЛЮБОЎ
Зацалую, замучаю зноў і зняважу
Вам так было са мною міла
Калі ты не падобны на другіх
МОЙ ПАСАГ
КАБ ЗНАЦЬ
ЗА “ПАГОДУ” Ў ХАЦЕ
ДЗІКУН
ПАД ДОЖДЖЫКАМ
Прачнуцца – і з вамі сустрэцца
О, як шкада сябе бывае
ХВАЛЮЮСЯ
Не зрываюцца з вуснаў пракляцці
ПАНАЦЭЯ
Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца
МОЙ САМЫ МАЛАДЫ
У АПОШНІ РАЗ
АДМОВІЦЦА АД ШЧАСЦЯ?
САРАМАТНІ́ЦЫ СПАЦЫР
НЕЗЯМНАЯ
Тэлефануй у час любы
ЯРКАГРОНКАЯ
НАВУЧЫ МЯНЕ ЛЮБОВІ
РАДА
УДЗЯЧНАСЦЬ
ДЗВЕ АДЗІНОТЫ
НЕ СОНЕЧНА
МАЯ ПРЫВІЛЕЯ
Няўжо ты смелы насамрэч
ВАР’ЯТКА
ЦЫГАНСКІЯ КАСТРЫ
САРАМАТНІ́ЦА
ХАЙ БЫ ТАБЕ ЗДАРОЖЫЦЦА
НАІЎНАСЦЬ
Тэлефануеш – не маўчы
ЛАГОДА
ПАРАДЫ ЖАНЧЫНАМ
ЗАГАДКА НА ЗМЯРКАННІ
Ніколі, верыш мне? Ніколі
МУЖЧЫНА
ЖЫВУ ДЛЯ ЦЯБЕ
БЕЗ ПРЫЗНАННЯ
ЖЫЦЦЁ – ТЭАТР
ЗБЭШЧАНАЯ
У ЖАНОЧЫ ДЗЕНЬ
Адкінь усякія сумненні!
РЭАЛЬНАСЦЬ
ТАК І ТРЭБА
Забыўся, ці проста стаміўся
НА СЕНАКОСЕ
ЗВОНКІ ВЕЧАР
ДЗЕ Ж ТЫЯ НОЧЫ?
Падымі на руках раптоўна