Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш ДЗВЕ АДЗІНОТЫ

К. У.

О, як патрэбен побач блізкі,
Хто мог бы шчыра прыгарнуць.
Нарэшце, зблізіліся ў Мінску
Дзве адзіноты у адну.
Як нітачка з іголкай, разам:
Плячо хінецца да пляча…
Дай мне салодкі лёс адразу,
Дазволь аб горкім памаўчаць.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш ДЗВЕ АДЗІНОТЫ - Вера Буланда