Верш Тут
Ой, пры каліне чырванашчокай
Ды пры даліне зялёнай – сяло.
Знаю, ні ў якай старонцы далёкай:
Тут мне якраз нарадзіцца было!
Ўслухайся ў назвы: Яголін, Агова,
Гойнава, Гуслікі, Горбень, Звінчо –
Тут, дзе ласкава павераць на слова,
Але правераць затым на плячо.
Тут, дзе і бондар раскошны, як бочка,
Дзе вырастаюць на жылах лясы
I – дзе сялянка над прахам сыночка
Ў горкім бяссіллі ірве валасы.
Тут, дзе хапае да хлеба і солі
I на сталах не канчаецца мёд.
Тут, дзе не скончыцца песня ніколі
I не ўпадзе на калені народ!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Абяцаюць нам новы раскошны дом Абяцаюць нам новы раскошны дом, Але ТУТ нам жыць і канаць, Тут пад кожным навекі здабытым бугром Нашы продкі забітыя […]...
- Самае блізкае Блінцовы пах дымоў. Рабіна каля плота. Пажухлых палыноў Знямелая гаркота. Пары мядовай дні. Стары дзядусь патрошку Глянцуе ў цішыні За […]...
- Плач пакінутага каханай Яко ценцерук у лесе балбоча, Так мое сэрца – да цябе сакоча! Ні верашчака, кілбаса, сялянка – Ніц мі не […]...
- Маладосць Калі ж ўцяку адной шчыраю ноччу, Не шукай мяне; я жадаю прапасць без вясцей! Час ірве маладосць маю ў клочча. […]...
- НАШЧАДКАМ Анішто беларусу не трэба. Чым валодаў – згубіў ці спажыў… Незалежнасць звалілася з неба – Без яе б ён цудоўна […]...
- Прыедзь у край мой ціхі Прыедзь у край мой ціхі, Тут продкаў галасы, Тут белыя бусліхі I мудрыя лясы. Хапае на Палессі I сонца, і […]...
- Арабіну абдзяўбалі невядомыя мне птахі Арабіну абдзяўбалі невядомыя мне птахі, шамацелі, нібы веер, справа ўся – адзін мамент, чырвань плямамі па снезе не якімсьці шэрым […]...
- У хвіліны роздуму У хвіліны роздуму Першы раз бачыць хата такое застолле, Я гасцям вельмі рада. Ім сёння раздолле. Хай яны весяляцца, пяюць, […]...
- Уваходжу ў лета асцярожна Уваходжу ў лета асцярожна, Як да сонных дзетак у пакой. Над зялёнай чабаровай пожняй Матылёў разнакалёрны рой. А над нівай, […]...
- I без прабачэння, i без развiтання У змрочаны твар моцна харкае дождж, і вецер ірве парасон на анучы, лупцуючы бруямі ўпоперак, здоўж, і жорстка, і рэзка, […]...
- ДЗВЕ АДЗІНОТЫ К. У. О, як патрэбен побач блізкі, Хто мог бы шчыра прыгарнуць. Нарэшце, зблізіліся ў Мінску Дзве адзіноты у адну. […]...
- Лістапад Мае лiсты не вернyцца нiколi. Сваiх лiстоў мне не напiшаш ты. Стаю адзiн у пасiвелым полi. Чытаючы аблокi, як лiсты. […]...
- Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...
- АДЗіНОТА СПАЦЬ НЕ ХОЧА “Бацька, не ідзі ты ў сваты! Не бяда, што так кахаю. Бедны я і брыдкаваты, Ды зямлі сваёй не маю! […]...
- Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна, На лясы, на лясы паплыла павуціна. Галасы, галасы – ветравыя спяванкі, Верасы, верасы вераснёвага ранку. Адцвілі, […]...
- Пад шалямі Злуе сабачы брэх: Заела жытка злая. Вавёрка дзьме арэх. Хрумсьціць капустай заяц. Кастрычніцкі запал Пад першым лёдам глухне. Празрысты ліст […]...
- Словы продкаў Мне насвішча сіротка-сініца, Напяе булькатаннем крыніца I падкажа пошум сасны Словы даўнія, Словы бабчыны, Словы продкаў далёкіх маіх, Што даўно […]...
- Якія зараз дзеці вырастаюць! Якія зараз дзеці вырастаюць! Народжаныя ў шчасці, дабрыні, яны растуць як на дражджах, зірні, падлеткамі аблокаў дасягаюць, Ідзе пры маме […]...
- Слава табе, Армія! За лясы шумлівыя, За лугі зялёныя Слава табе, Армія, Армія Чырвоная! З-пад няволі панскае Беларусь Заходнюю Вывела ты, Армія, На […]...
- Арліны храм. Узмежак беразовы Арліны храм. Узмежак беразовы. I твар сялянкі жытна-верасны. Усё ў адным злілося перазове – Нашэсце грому, ласкі і вясны! Шугнула […]...
- Не перайсці мне даўні брод Не перайсці мне даўні брод, Што ў повадзі зглыбеў нямой слязіны; – Закамяніў у жылах, сціснуў лёд Пачуццяў гронкі палкія […]...
- Я не люблю няпраўду Я не люблю няпраўду – не няправых Яны ў яе руках як інструмент Ім дадзеная быццам для забавы Сваім мячом […]...
- Калі прайшоў ты і агонь, і смог Калі прайшоў ты і агонь, і смог, Смак працы ўведаў і ад славы збег, Кахаў жанчын, піў асалоду кніг – […]...
- Калі цябе я бачу зноў Калі цябе я бачу зноў: У жылах маіх закіпае кроў, Кругам ходзіць галава, Без цябе няма жыцця! Мару аб табе […]...
- Лёс Лёс наш робіць новы крок, Хада року не вырок, Звініць у жылах жывы ток, Камень, зрушце, вось выток. Вось выток […]...
- Спальваем сэрцы свае маладосьцю Спальваем сэрцы свае маладосьцю – П’яныя шчасьцем ці цёмнаю злосьцю, П’яныя радасьцю, сном альбо болем – Як усе і заўжды, […]...
- Лясы Беларусі Бары і дубровы – краса Беларусі, І песня, і казка, і звон таямніцы… Я сцежкай лясной у маркоце прайдуся – […]...
- Маці і дзіця Маці корміць сыночка. – Я суп твой есці не магу! -Еш, еш, а то заву Бабу Ягу! -Ты, мамачка, упэўнена, […]...
- Бор Бор грозны. Бор гудзіць. Кашлатых сосен строй грамады хмар ірве, Асенніх чорных бур па дрэвах крык плыве… Бор грозны. Бор […]...
- Лёс і песьня Я аглядаў чужыя гарады, Не нашы помнікі не нашай славы – I быў ад крыўды зрок сьлязой засланы, I біў […]...
- Крыўда Крыўда Лявон дзівіўся ўжо даўно: “Чаму так жоначка астыла? Ну нібы тое бервяно, Чаму ў жылах кроў застыла?” Ён галівудзіў […]...
- Вечарына-вечарына Вечарына-вечарына Ой, згубiла мацi сына Сын iз дзеўкай недзе ходзiць Душу мацi цiха зводзiць Вечарына-вечарына Гору матчыну прычына А шукаць […]...
- Аб сумленні А справа, мусіць, у сумленні… Яно нам душы ці ірве, Калі струхлелае бярвенне Карэнне высекчы заве? Давалі ў рукі нам […]...
- Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...
- Экалогія душы Высякаюць лясы, I няшчадна вытоптваюць боты За дзялянкай дзялянку – Верасы, і багун, і чарот, На мяжы растапталі Жывую яшчэ […]...
- Наркаман У вачах празрысты, сіні лёд, бярэш іглу і вось узлёт, ляціш, туды, дзе сіні дым, памрэш калісьці маладым. Памрэш, а […]...
- Акрыленасць Акрыленасць! Малітвамі зямлі Так бессаромна вырастаюць крылы. Мне да душы распранутай, астылай Не вераць больш ні мачты-караблі, Ні вецер. Толькі […]...
- Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...
- Нацдэмы Мы не з тых, хто шукае цяпла і спакою, калі край наш рабуюць, калі – слёзы й кроў… З тых, […]...
- Родная зямля Ты вытрымаеш, родная зямля, Як непагадзь вытрымлівае хата. Пазнала Ты і князя і круля, Пазнала і гвалтоўніка і ката. Ты […]...