Верш Акрыленасць

Ещё вершы:

1. Акрылёнасць анёлкавых траваў Акрылёнасць анёлкавых траваў, Водар светлага траўня-вясны… Мы з табою наноў напаткалі Зніклыя ў Леце Крыўі галасы… У святанкавым строі прыўкрасным, […]...
2. “Тытанік” О, як гвалтоўна мы яго згубілі, закінуўшы ў салёную пасцель… На чорным дне, ва ўсемагутным іле спіць самы грандыёзны карабель. […]...
3. Не пакідай Бачыш, як неба спусцілася так блізка да нашай зямлі. Вось так да цябе прытуліўся і я… Да мора хіснуцца ўсе […]...
4. Чую мора я Чую мора я. Цёплыя хвалі, Што на поўдні сагрэтых краін, Сіняй далеччу нешта шапталі, Слых ласкаючы спевам сваім. Чую мора […]...
5. Сафійскі сабор Калі пазалотай кране зараніца Крыжы на бязважкім Сафійскім саборы, Узносіць ён стрункія рукі званіцаў Да першае зоркі з маўклівым дакорам: […]...
6. Мой карабель не вернецца дамоў Мой карабель не вернецца дамоў- Кажу усім, хто паплыве са мною, Мы ўсе калісь апусцімся на дно, Ніколі не пабачыўшы […]...
7. На востраве воўчых харомаў Твой востраў зусім не бязлюдны. А я… як той карабель, Праз рыфы мерыдыянаў Шукаю тваю паралель. Твой востраў тугі і […]...
8. Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Вавілонскую Вежу Адам І няўмольна сальюцца мовы зямлі У адну, няродную нам. І мая […]...
9. Пераклад санета 71 У. Шэкспіра Калі памру, ты мора слёз не лі… Адплач па мне, пакуль царкоўны звон Не абвясціць, што я сышоў з зямлі […]...
10. Не памятаю, калі Не памятаю, калі я ўбачыў мора. Паўстала з зямлі, як з твора. Не памятаю, калі я ўбачыў сонца. Промні ішлі […]...
11. На пяшчанае Мора Дажджоў На пяшчанае Мора Дажджоў Я кірую сваю калясніцу, І калі б нават град пайшоў, Я шукаў бы тваю зарніцу. І […]...
12. БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...
13. Навучыцца б мне прачуць Навучыцца б мне прачуць У струнах ветру сэрца ноты. Каб праз музыку дажджу Быў нячутны гук згрызоты. Навучыцца б мне […]...
14. Ці час мне ўжо вяртацца на зямлю? Ці час мне ўжо вяртацца на зямлю? Ці шчэ дасі лунаць у Тваіх аблоках? У нябёсных хвалях, плынях і затоках […]...
15. N Скупое восеньскае сонца Лістоту жоўту дрэў цалуе. І клёны ськідваюць Свой зоркавы дэсант. Ізноў душа Бязважкасьці жадае, І на пяры […]...
16. Чакаем У кожнага мора свая глыбіня. У кожнага сэрца свая таямніца. Крыло і хмурынка – Нябёсам радня. Сьпякоце крыніца сьцюдзёная сьніцца. […]...
17. СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
18. Мне не патрэбна iншай зброi Мне не патрэбна iншай зброi, Здаўна я ведаю свой шлях. Не дакрануцца ўжо да мроi, Блакiт нябёсаў на вачах. Плыву […]...
19. Цішыня дарог Калі паўзла імглой падзёртай восень, ручнікі іржышчаў зрэбна-шэрых моклі, – змоўклі галасы людзей і коней і напоеныя дзёгцем восі; Змоўклі […]...
20. Уваходзячы ў мора Ах ты, мора, бяскрайняе мора, Столькі хваль – не злічыць на вяку. Я ж пазнаць хачу ў хвалі каторай Свае […]...
21. Палявая кухня ПАЛЯВАЯ КУХНЯ – Глядзіце, братцы, мчыцца! – Як птушка-тройка быццам! – Байцы ўстаюць стамлёныя з зямлі. – Хутчэй жа, радасць […]...
22. Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...
23. Жанчына – клумбу палiвае Жанчына – клумбу палiвае… Знайшла ў звычайным сваю нiшу. Жанчына, мабыць, не ўяўляе, Што ўдзел актыўны прынiмае У тым, пра […]...
24. Мора Мора Я прачынаюся ў халодным ложку, У бялізне колеру мора. І хвалі яго гайдаюць паверхню. У абдымках роднай пустэчы – […]...
25. Капяж Дай паглядзець на лепшага сябе Апошнім разам – у неба срэбра. Неба сугучнай хуткасцю ўпадзе У мора кроплямі. Так трэба. […]...
26. СЬНЕГАПАД Ноч мінула ў дрымоце мітрэнжнай: Сны – ня сны, нэўратычны каляж. Усьлед сьвінцовая непазьбежна Прыйшла раніца спакваля. Пераймаючы ў ночы […]...
27. Не магу, не хачу адмовіць Не магу, не хачу адмовіць, Калі просяць вочы твае, Калі рукі пяшчотна ловяць, Твае рукі ловяць мае. Сёньня твой, я […]...
28. Якар Цябе пакрыўдзіў я, здаецца. Прабач за тое, што ня ймецца. Бо мне пакута – боль твой бачыць. Мастак ўсяляк я […]...
29. Горад-карабель Горад-карабель Песня 2023 год супадае з 700-гадовым юбілеем горада Ліды. Рыхтуешся свой восьмы век ты, Ліда, сустракаць, у новы юбілей […]...
30. Беларус Я маю тут вялікі дар, Я маю тут буйны хаўрус, Сваёй зямлі я гаспадар, Сваёй зямлі я беларус! Я маю […]...
31. He спі y ноч, калі рака He спі y ноч, калі рака За грэбляй зашуміць I дождж галінкі вішняка Старанна стане мыць. Калі у завязі тугой […]...
32. На полі вясною Люблю я прыволле Шырокіх палёў, Зялёнае мора Ржаных каласоў. I вузкія стужкі Сялянскіх палос – Люблю цябе, поле, Люблю я […]...
33. Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...
34. Ліцэю модніц і мадэлей Мяне, чужаземца, зімой запрасілі Чытаў каб вам вершы мае Стаў я перад класам. І ў пaмяці ўсплылі Імёны жывых кутерье. […]...
35. Буся На крыжы твайго цела вяртаюцца з выраю траваквецце і птаства, матылі і грамы. Убачыць цябе ў палёце – атрымаць блаславенне, […]...
36. Ляцяць белакрылыя птушкі Пабачыўшы многа краінаў, Малюючы розныя стужкі, На Бацькаўшчыну, на Радзіму Ляцяць белакрылыя птушкі Ляцяць і жадаюць убачыць: Блакітныя рэкі Радзімы […]...
37. Росы Хавалі свой смутак у росы І кроплям малым абяцалі што некалі нехта босы іх ператворыць у хвалі Мора блакітнага крылы […]...
38. Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Пачую твой гук на чужой зямлі, I – бумкае чмель у гародчыку басам, Трубяць за […]...
39. Я – калгасніца Я – калгасніца Маладая, Жыву весела, Ані дбаю. Мае дзетачкі Позна-рана I накормлены, I прыбраны. Сваю Настачку – Дзіцё тое […]...
40. Твой вобраз гадамі я складаю Твой вобраз гадамі я складаю Са спеву птушак ранішняй парой, Са снегу, што божы свет хавае, І з неба з […]...