Верш Чакаем

Ещё вершы:

1. Сьнегу чакаем, люляем надзею Сьнегу чакаем. Люляем надзею На сьвежыя песьні, на добрыя дзеі… Бясьсьнежныя вулкі суцешвае верай, Схаваўшы пад маскай фарфоравай, шэрань. Суцешвае […]...
2. Зноў чакаем Зноў чакаем Зноўку май. Наўкола у садах Водар кветак хмельны і духмяны. Я стаю з сыночкам на руках Каля нашых […]...
3. Яго чакаем мы заўжды Яго чакаем мы заўжды, Але яно само прыходзіць, Блукае дзесьці праз гады І ў пэўны час шляхі знаходзіць. Ледзь чутны […]...
4. Сядзім у прыцемку, чакаем да відна Сядзім у прыцемку, чакаем да відна І пазіраем, як варона ў комін… Ці ж праўда тое, што мы нацыя адна, […]...
5. Век пражыць – не поле перайсці Век пражыць – не поле перайсці, А такому падлягаць іспыту: На каменні зернем прарасці I – зняможанаму ўстаць з нябыту. […]...
6. Родныя струны Сваю спявае вецер песню ў полi, Шумяць iначай ад вятроў лясы, Ў цудоўных гуках ёсць заўжды даволi Адметнасцi чароўнай i […]...
7. Раяль ля мора У гэтую раніцу позьняе вясны, або раньняга лета, Стаяў раяль на беразе нашага мора. Хвалі тонка лашчылі ногі фартэпіяна, Марская […]...
8. Новых змен! Замест цяпла – зялёнае шкло, Замест агню – дым, З сеткі каляндару выхаплен дзень. Чырвонае сонца спаліць святло, Дзень дагарыць […]...
9. Крочыш па вуліцы. Дождж Крочыш па вуліцы. Дождж. Смутак. Хмары засланяюць сонца. Ты чакаеш, што дождж прынясе штосьці новае, Здаволіць смагу, змое бруд часу. […]...
10. Пераход Мора болю і любові мора. На сконе год зламанаю душой Сівы няголены дзядок праз гора Смык трымае хвораю рукой. Мінулі […]...
11. Баравіна У кожнага быць павінна Свая баравіна, Дзе трымаюць на зялёных руках Сосны Самае зыркае сонца. Убачу заўсёды Са стэпу і […]...
12. З жыта мы прарастаем З жыта мы прарастаем, I, пусціўшы карэнне, Мы дарэмна чакаем Ад жыцця паўтарэння. Бо нішто не паўторна. Непаўторна ніколі… Нашым […]...
13. Чую мора я Чую мора я. Цёплыя хвалі, Што на поўдні сагрэтых краін, Сіняй далеччу нешта шапталі, Слых ласкаючы спевам сваім. Чую мора […]...
14. Едзе хмарка Едзе хмарка-ўсюдыход, едзе з захаду на ўсход. Не спыняецца нідзе, дождж у кузаве вязе. Гром вуркоча, як матор. А наперадзе […]...
15. Вы зблыталі мяне са мной Вы зблыталі мяне са мной. Абраны Вамі ў гэтай зале Не столькі я, а болей той, Каго Вы некалі кахалі. […]...
16. Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
17. На лапах трох скакаў сабака На лапах трох скакаў сабака З такой пакутай на вачах… Слёз не было, а позірк плакаў. Не білі больш, а […]...
18. Бяскрайни космас (Р. А.) Мы ў свет прыйшлі для перамен, Там кожны ў часе свой мамент. Ва ўсім Сусвеце, у кропцы кожнай, Свой стан, […]...
19. БЕРАГ МАЛЕНСТВА У кожнага ноша свая. i свой Бог. Не будзем пра Бога… А толькi: Вытокi дарогi – бацькоўскi парог, Бераг маленства […]...
20. Бясконцае Я кахання вучань. Гэта лёс. Бачыць Бог, мне ёсць чаму вучыцца. Чысціню ў сэрцы я прынёс Да яго нявЫчэрпнай крыніцы. […]...
21. Нарэшце прыйдзе сон Нарэшце прыйдзе сон і прынясе з сабою водар ночы і дажджу, і згаснуць у галовах думкі ўсе, І стане цёмна-цёмна […]...
22. Толькі ўспыхнуць у полі Толькі ўспыхнуць у полі Рабацінкі праталін – Б’ецца вырай у сэрца, Як агонь навясны: Салаўіная рэчка, Салаўіны світанак, Салаўіная памяць […]...
23. І вэрвольфы на прадвесні баязліўцаў чуюць пах Кроў варожая на белым снезе – Йдзе вайна у нашым лесе, Шэры сцяг з ваўчынай поўсццю – Ворагам усім адпомсцім! […]...
24. Ваўкалачая песьня Ваўкалачая песьня. Калі заблукаюсь па гэтаму сьвету І воўчае мяса на мне парасьце, Пачуеце Вы ваўкалачую песьню, Якую ні чулі […]...
25. Лукашэнку Ляксандру Грыгоравічу Лукашэнку Ляксандру Рыгоравічу. Дзяржаўны закон Самаўладцу ўславіць, Варты надзейнай згародзіць платы, Але няма гэтай улады над намі, Калі нашы душы […]...
26. І будзе тое …і будзе тое, што будзе… і ПРЫЙДЗЕ ТОЕ, што стане. І вершам ляжа дарога – у надзею, пяшчоту, растанне. Мелодыяй […]...
27. Маналёг – Частка ІІ (Увесь сьвет – тэатр) Жыць ці ня жыць? Пытаньня ня ўзьнікае. А вось пытаньне: быць мне, ці ня быць Акцёрам, што па п’есе адгуляе […]...
28. Кожны – індывідуал Людзей я розных павідаў, У кожнага – свая дарога, З іх кожны – індывідуал, Але падобных вельмі многа. Адны падобныя […]...
29. Будзе тое, што будзе (згадка “Нельга забыць…” Ул. Караткевіча) …Так, будзе тое, што будзе… і ПРЫЙДЗЕ ТОЕ, што стане. І вершам ляжа дарога – […]...
30. Любоў прыходзіць На стромным беразе ракі Углядзеўся я ў бег аблокаў Яны ішлі ва ўсе бакі… Без ног, без слоў, без крокаў. […]...
31. Гады бягуць Гады бягуць, Гады каменні крышаць, А мора б’е, Цалуюць хвалі дно. На скалах гордага Каўказскага узвышша Табе саўю сузорысты вянок! […]...
32. Уваходзячы ў мора Ах ты, мора, бяскрайняе мора, Столькі хваль – не злічыць на вяку. Я ж пазнаць хачу ў хвалі каторай Свае […]...
33. У гэтыя дні Нас не пыталіся хто мы У гэтыя дні за граніцай. Братам мы даўно вядомы, А ворагі ведалі мсціўцаў. Браты нас […]...
34. На беразе ракі На беразе ракі І плач, чытач, і смейся, бо краявід такі: адпачывае… смецце на беразе ракі. На лавачку прысела… бляшанка […]...
35. Вось чую голас Бога Вось чую голас Бога, Сышоўшага з аблокаў: “Мілуйце адзін аднога Душэўнасьцю анёлкаў… І ахінайце словам, Даруючы мілагучнасьці пялёсткі, І ахінайце […]...
36. Рэйсавы аўтобус Далягляд жаўцее пожнямі. Дня сухмень. Павек тамленне. Звыклы шлях… Шафёр апошнія Слухае паведамленні. Што і як на нашым глобусе? Скуль, […]...
37. Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
38. Не пакідай Бачыш, як неба спусцілася так блізка да нашай зямлі. Вось так да цябе прытуліўся і я… Да мора хіснуцца ўсе […]...
39. Мора Мора Я прачынаюся ў халодным ложку, У бялізне колеру мора. І хвалі яго гайдаюць паверхню. У абдымках роднай пустэчы – […]...
40. БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...