Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Аб сумленні

А справа, мусіць, у сумленні…
Яно нам душы ці ірве,
Калі струхлелае бярвенне
Карэнне высекчы заве?

Давалі ў рукі нам сякеры
Абервянелыя дубы
I прымушалі нас паверыць,
Што секчы трэба для сяўбы.

I секлі часта без патрэбы,
У сэрцах тоячы пратэст,
Прычым на гэты гвалт ганебны
Ішлі, як на вялікі фэст.

Няслі крыклівыя плакаты,
I кожны рваў натужна рот…
Што не прыбудзе хлеба ў хату,
Ты ўсё-ткі ўбачыў, мой народ!

Адчуўшы ўчора вецер вольны,
З душы ты саскрабаеш бруд,
Дык не дазволь жа больш ніколі
Загнаць сумленне ў цёмны кут!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Аб сумленні - Янусь Малец