Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Жыццё раба

Воблака вось
Зямля залатая.
Птушкі ляцяць у вырай стрымглаў
Я вось пачну рабіць сваю справу,
якую ж не вельмі люблю.

Пачну я рабіць
зайду я ў краму
Куплю цыгарэт, хлеба, батон.
І так кожны дзень
хаджу я абманам
лячу я нябыта ў прастор
Прастор пад назваю яма
Колісь гаварыла мне маці:
– Жыццё гэта смерць,
калі ты йдзеш ў небыццё.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Жыццё раба - Яўген Забалоцкі