Верш Учора і зараз
Мы прывыклі да ціхага: блат…
Мы плявалі на гучнае: брат!
I грахі залівалі гарэлкай,
Хто з глыбокай пасуды, хто з мелкай.
Мы з работы няслі што маглі,
Хто капейкі, а хто рублі,
Хто цвікоў грамаў сто, хто паўтоны,
Прападалі, бывала, вагоны.
Пра сумленных казалі: “Баран!”,
У паэтах хадзіў графаман.
I пісалі ў пісьме: “Паважаны!” –
Барану, які дыпламаваны.
А сягоння – мы ўсе-ўсе за праўду,
I сумленных нас тысячы. Праўда!
Толькі як распазнаеш, хто ўчора,
А хто зараз няпраўду гаворыць?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- Я не люблю няпраўду Я не люблю няпраўду – не няправых Яны ў яе руках як інструмент Ім дадзеная быццам для забавы Сваім мячом […]...
- На лекцыі, дзе зараз я сяджу На лекцыі, дзе зараз я сяджу, Мяне няма. Лячу, гляджу – унізе акіян, А вось і край, дзе ты жывеш, […]...
- Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўчора зірнуў за мяжу За мяжою імгеньне і мора За мяжою я ўбачыў душу. Спрабаваў […]...
- Зараз усе перакананьні – лухта Зараз усе перакананьні – лухта і усе жыцьцёвыя клопаты – дробязі. але, Божа, зрабі, калі ласка, так, каб толькі потым […]...
- Вось зараз – У мамінай хаце печку кармлю Сухімі ацярэбкамі саду. I крыўдна зрэзанаму галлю, I кожны сучок Хоча пальцы ўкалоць, Каб […]...
- Дыпламаваны Баран У адным сяле (не важна – дзе) Хадзіў Баран у чарадзе. Разумных бараноў наогул жа нямнога, А гэты дык дурней […]...
- Якія зараз дзеці вырастаюць! Якія зараз дзеці вырастаюць! Народжаныя ў шчасці, дабрыні, яны растуць як на дражджах, зірні, падлеткамі аблокаў дасягаюць, Ідзе пры маме […]...
- Гімн беларускіх авечак Многа звеку мы зазналі гора, здзерства і слаты, слёзы крыўды пралівалі, покуль не з’явіўся Ты. Ты ў нас аджывіў надзею, […]...
- Грыфельныя дошкі Мы іх насілі ў торбачках белых Разам з антонаўкамі і гарохам. Навука грыфелем ціха скрыпела I рыхтавала нас у дарогу. […]...
- Баран Баран брахаць наўчыўся, як сабака, Дзе толькі ні ідзе, усё – гаў! ды – гаў! “Ого! – здзівіўся Конь, – […]...
- Учора мой сусед павесіўся Учора мой сусед павесіўся I сёння, дзе б я не ступіў, Крычалі усе дрэвы ў лесе мне Што ён зрабіў, […]...
- Я пакрыўдзіў цябе учора Я пакрыўдзіў цябе учора Ты за гэта мяне прабач Не шкада мне нічога, нічога Каб не чуць белай кнігаўкі плач […]...
- Учора шчасце толькі глянула нясмела Учора шчасце толькі глянула нясмела, – I развеяліся хмары змрочных дум. Сэрца чулае і млела, і балела, Радасць душу мне […]...
- Махлярства Махлярства Жарт Адзін баран купіу кампьютар И плеу тут статку дзеля понту – Я афіцыйны дыстрыбьютар – Ужо спец па […]...
- А раптам, магчыма А раптам, магчыма… Між сёння і ўчора, між сёння і заўтра адвечнае нашае шэсце. Растанне – бы прорва… І зараз, […]...
- Баранчык – два калечкi Некалi ля самай цiхай рэчкi З козачкай бебекала авечка: Авечка: “Памажы, сяброўка з барадою, Бе-бе-бя бе-бя бяда са мною Я […]...
- Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы? калі яшчэ не існавала сымбаля новай веры – планшэта, калі мы не губляліся ў […]...
- Брахучыя канчаткі 1.Сябры, сябры, што з намі стала, Раз наша Мова забрахала? 2.Ну як жа ж так, нашто нам, браткі, У Мове […]...
- Рабі Казала маці: “Час прабіў Цяжолый – нету грошай? А ты назло ўсяму РАБІ! Рабі жа, мой харошый!” “Мы не рабы […]...
- Мірскі замак У КРАІНЕ ЗАМКАЎ – БЕЛАРУСІ, Есць той адзін, к яму я сэрцам рвуся. То МІРСКІ ЗАМАК… Вакол яго паданьні, таямніцы […]...
- Адкажыце мне, добрыя людзи Адкажыце мне, добрыя людзі! Божа, чуеш ці не, адкажы – У гэтым жыцці калі-небудзь будзе Праўда дзесьці мацнее ілжы? І […]...
- Скроня Скроня – сябар лепшы Кулі пісталета. Куля любіць вершы Кожнага паэта. Ды не кожны графаман Пусціць скроню ў шлюб, Вагнястрэльны […]...
- Трагедыя адной ночы Па белым снезе Чорнай ноччу Імчаў шалёны лімузін, Гарэлі ярка яго вочы I ў брусе боўтаўся бензін. Хлапчына руль круціў […]...
- Драздовіч хадзіў па палях тваіх цёмных, Айчына Драздовіч хадзіў па палях тваіх цёмных, Айчына, І падалі зоры, і Папараць-кветка палала, І Чорная Плачка, найлепшая ў сьвеце жанчына, […]...
- ГРАФАМАН Для паэзіі дзед той – не суджаны, а кантужаны графаман. І трасянкай сваёй запаскуджанай сам сабе ён паставіў капкан. Уявіў […]...
- Васалы ночы Васалы ночы Ноч збягала ад цемры ў святло маладзіка. Пражытыя літары сноў складаліся ў нешта, Што сяйвом складоў вершы быццам […]...
- Там, дзе хадзіў калісьці Ленін Прыгожа, Прага, ты Вясною, Уся ў садах, Што ў белай пене. А я ўсё думаю Пра тое, Як тут хадзіў […]...
- Чатыры словы Чатыры словы Поле, вёска, лес, дарога – Усяго чатыры словы. Для кагосьці так нямнога; Для мяне ж жыцця аснова. Поле […]...
- Мабільнай сувязі Паважаны Тэлефоне! Зазвіні ў яго далоні! Не званю я…Скіну нумар. Ўсё звядзецца ў жарты, гумар. Зазвіні і супакойся! Ён паглядзіць […]...
- Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
- Нi сёння, нi ўчора Нi сёння, нi ўчора Не чуў я дакору Не чуў тваёй скаргi Што я не такi Бо ты адляцела На […]...
- ГІМН ЭРАСУ Распуствам называючы ганебным Эротыку і ўсе спляценні з ёй, Чамусьці кожны лічыць акт патрэбным – Жыццёвай неабходнасцю сваёй. О, супярэчнасці […]...
- Пра графаманаў Асуджаны нявопытны паэт: “Звычайны графаман у неспакоі!” Чаму ж яго так вабіць і заве Паэзія нябачнаю рукою? Чаму ў думках […]...
- Па хлеб І я чаргу па хлеб успомню Ў сямідзесятыя гады. Ля магазіна ў панскім доме Былым Стары і малады Машыну хлебную […]...
- Камісар У студэнцкім Будатрадзе Брат Міколкі – Камісар, Будаваў дамы Ўсё лета. Лёг загар На мужны твар. Брата хлопчык Дачакаўся, Быў […]...
- Ці там мы? Дзе я? Ці там я, дзе трэба? Ці тут я мушу быць? Ці добра, ці ганебна, і як далей нам […]...
- Астрог Ці плакальшчык я твой, Ці ты ёсць маё гора; Сыры, бязлітасны астрог, Які бытуе зараз у модзе. Няхай хлусня ў […]...
- Самота Папялушкі Самота Папялушкі Падыходзіш з посвістам ветру. На далонях тваіх – каралі Дзён мінулых бяссонных спатканяў – Падыходзіш з посвістам ветру. […]...
- НАСТАЎНiКАМ Калi ўжо лёс наканаваў Настаўнiчаць у школе, Жадаю – каб не сумаваў Нiхто з вас тут нiколi. Расцiце парасткi святла, […]...