Верш ГІМН ЭРАСУ
Распуствам называючы ганебным
Эротыку і ўсе спляценні з ёй,
Чамусьці кожны лічыць акт патрэбным –
Жыццёвай неабходнасцю сваёй.
О, супярэчнасці сляпыя ў чалавеку…
Хоць раз пазбаўце пошласці яго
І разнявольце ад сумленных здзекаў,
Ад кпінаў, плётак і крутых рагоў.
Пляткаркі хай усе знямеюць разам,-
А ты, раўнівец, раптам стань глухім,-
Нібы на свет народзішся адразу
Для Эраса і ўсіх спляценняў з ім.
Адчуеш, што не адчуваць ганебна
Цудоўны міг салодкага зліцця,
Той яркі міг, як гімн адзін хвалебны
Пачатку, сэнсу і ўсяго жыцця!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Не жывы гэты свет, не жывы Не жывы гэты свет, не жывы… Як тапельца, апошнім уздыхам Прагна смокча атрутлівы дым і Прымае яго за малітву… Дагарае […]...
- Canimus surdis* Рыма старога паэтаў, у неба ўзнёс горкі дым. Альфа згарэла і бэта – паэты спяваюць глухім. Горад стагоддзі прабудзе, дыхае […]...
- Гімн клуба творчых берасцейцаў Між дрэваў зялёных, балотаў і рэк Узвысіўся родны наш горад, Тут творчы спрадвеку жыве чалавек, Прайшоў ён скрозь боль і […]...
- Гімн Сонцу Так! Так! Квітней, Радзіма, Пад цёплым сонцам, Што нас грэе праз ваконца. Яго святло падтрымку дае нам кожны дзень, Прамень […]...
- Гімн Вясне Прачніся на досвітку, выйдзі на двор, Сустрэнь сонца першыя промні! Вясной патыхае абуджаны бор І свежая кроў грэе скроні. Расчынены […]...
- Стань музыкаю мне А. Стань музыкаю мне, А не музыкам – Каб душамі плылі ў адной прасторы, Адной былі любоўю, шчасцем, горам – […]...
- Гімн беларускіх авечак Многа звеку мы зазналі гора, здзерства і слаты, слёзы крыўды пралівалі, покуль не з’явіўся Ты. Ты ў нас аджывіў надзею, […]...
- Зверам стань Ты не вершыня светабудовы, Элемент ты складовы, Не лічы, што ты найвышэй… Адракісь ад прытомнасці, Адракісь ад свядомасці, Зверам стань, […]...
- …Хопіць! Ужо замнога Хопіць! Ужо замнога! Кроў, ліхалецце, жах! Стань! Памаліся Богу! Люд, загубіўшы страх! Годзе! Пастой! Старога свету гарыць кляштар. Хопіць! Ужо […]...
- Нечаканае” натхненне У натхнення няма распрадку, Калі яно прыходзіць да цябе. Павінен звыкнуць да парадку, Яно само паказвае сябе. Ні да каго […]...
- Адчыні Адчыні сваё сэрца насустрач вялікім падзеям І Жыцця разгарні некрануты і чысты лісток Ты адчуеш адразу як вільгаццю ветрык павее […]...
- Гімн вершу Верш на свабоду з душы маёй імкнецца Радкамі, слоўцамі да вуснаў, а тады… Матулі песняю пяшчотнаю пральецца, Убранствам белым ляжа […]...
- Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...
- Табе складаю гэты гімн Табе складаю гэты гімн, мой горад! I не крыўдуй, прастор жытнёвых ніў, Што мой напеў, яшчэ духмяны борам, Сінеючы ад […]...
- Дай беларусам, Божа Магутны (гімн) Дай беларусам, Божа Магутны (гімн) 1. Дай беларусам, Божа Магутны, Ласкі, спакою на ўсе часы. Просім пакорна, Вечны наш Пане, […]...
- Жыцце Мы хадзілі заўседы няроўна па глухім, па дарогам жыцця. Хоць свяціла нам ясная поўня мы кідалі ўсе загаддзя. Мы не […]...
- Мая Радзіма (Жыве Беларусь) Шалёны рух ў лепшае жыццё, Нажаль, не ўсіх кранае за каўнер. Навошта гэтай волі пачуццё Калі маўчанне – лепшы наш […]...
- Ты мяне навучыў любіць Ты мяне навучыў любіць, Верыць зноў, спадзявацца разам. Гэта штосці большае, чым любоў, Гэта нібы пытанне ўсім адказам. Гэта нібы […]...
- Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...
- Дыктатура працы Культуру хамства і далара, Князёў і біскупаў палацы, Ад Скандынаваў да Сахары, Зруйнуеш, дыктатура працы. Свет рабаўласнікаў і турмаў, Свет […]...
- У гасьцях ня быў – то й не зразумееш У гасьцях ня быў – то й не зразумееш. і сэрцам не адчуеш гэты кліч. Сьвятло радзімы позірк твой сагрэе, […]...
- Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
- О, як шкада сябе бывае О, як шкада сябе бывае, Шкада, шкада, шкада, шкада, Што раптам ты ўсіх забываеш, І над усім – твая бяда. […]...
- Лес прачынаецца на досвітку Лес прачынаецца на досвітку Ад хрусту шышак пад нагой. I аж сцінаецца ад дотыку Нажа да крохкасці грыбной. Спаткайся з […]...
- БАЛАДА ФЕРДЫНАНДА РУШЧЫЦА (10.12.1870–30.10.1936) Варшаваю і Вільняю паміж Багданава-нібы на Храме крыж, Куды вяртацца, на які маліцца. У лёсных травах сцежак бліскавіцы, Знікаючы, […]...
- Мой бог разналікі паўсюды жыве Мой бог разналікі паўсюды жыве, У традыцыях свеце, як цукар растаяў. Ён з неба, з зямлі і з снягоў шэпча […]...
- Радаслоўная Рослы селянін з-пад Магілёва, Жыў мой прадзед у глухім сяле. Жыў на месцы ўсё жыццё, як дрэва, Ў цемры, як […]...
- Сацыяльнае мяса Табе патрэбна прыгажосьць, Не розум, не адказнасьць. Ружовых думак асалода, Прыдуманная сьвятасьць. Праз шкло ідэалізму модных, Бяздумных, плоскіх, прымітыўных. Ты […]...
- БАЛАДА ВІКТАРА ВАЛЬТАРА (28.07.1902 – 17.04.1931) Пад Сатурнам нараджаюцца паэты І ў нябыт сыходзяць, як вада ў пясок. Ты, гаротны, добра ведаеш пра […]...
- НІЦШЭ Памяці Евгения Головина У багоў патухлі горны, Замест пчол шмат жоўтых вос. Гэта свет губляе формы, І ствараецца хаос. Птушка […]...
- Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
- БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...
- БАЛАДА ЗАІРА АЗГУРА (15.01.1908-18.02.1995) Камень халодны, нібы вечны лёд, Але ў тваіх руках ён ажывае, Цяплеючы, святлеючы, як мёд У кветках тых, куды […]...
- АДКУЛЬ Я РОДАМ Адкуль я родам – з цеплыні, ці з снежных зім? – З рэпрэсіўных сталінскіх гадоў я родам… У снежні месяцы, […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...
- Жыццё матылька Толькі выбраушыся з калыскі, Паляцела насустрач дню. Бачу свет: я высока і нізка Рэха летняга дня лаулю. Крыльцы сталі мацней, […]...
- Помніш, калі мы з табою Помніш, калі мы з табою Прысак рабіны збіралі – Вецер рваў лісце рабое, Долу пускаў па спіралі?.. Золка было ў […]...
- Сэнс жыццевы Ты жывеш разумеючы мала, У жыцци табе што патрэбна? Скачаш з мары на мару у паветры… Людзи – людцы, а […]...
- Пераклад санета 90 У. Шэкспіра Не любіш – дык парві са мной цяпер – Цяпер, калі ўвесь свет мяне знішчае! І здзейсні гэтым долі злы […]...
- Лепей Лепей быў бы дурным, Каб ня мог зразумець, што наўкол адбываецца… Лепей быў бы сьляпым, Каб ня бачыць, як бедны […]...