Верш У адчаі

Ещё вершы:

1. Сівер часу Такі шалёны вецер часу быў: Зрываў людзей з сяліб сваіх абжытых І з клункамі сабранага пажытку Іх, бедных, гнаў, скуголячы, […]...
2. Запаволіць свой ход гадзіннік Запаволіць свой ход гадзіннік. Закуру я зноў у адчаі… – Што так мучыш сябе ты, сыне?.. Ну, чаго табе не […]...
3. А я быць прынцам вельмі рады Кашмарныя гадЫ, Іх выкідыш паэты, Шукаць сузор’яў гарады Якіх да нас ніхто не ведаў. Не ведаў я, не ведала і […]...
4. Верная…сабе Калі сады ўбіраюцца кветкамі, ці лістота сцелецца долу, ці снягі ахінаюць дрэвы…, ці… …кіроўца сігналіць – жартуе, што вясной на […]...
5. Я казала Я казала ‘ люблю! ‘ Гэта значыць, прызнала Чалавека ў табе І ў сэрцы сваім. Тваіх пісем чакала, Вельмі доўга […]...
6. Лепш без падказак Вядома: Спачатку стварыў Бог мужчыну, І гэтаму факту Мы ўсе вельмі рады. А потым узяўся ужо за жанчыну – Бо […]...
7. Магло б здарыцца і такое Магло б здарыцца і такое, Што ў час спаткання на зямлі, Мы б размінуліся з табою І крочыць побач не […]...
8. Зорка Венера ўзышла над зямлёю Зорка Венера ўзышла над зямлёю, Светлыя згадкi з сабой прывяла… Помнiш, калi я спаткаўся з табою, Зорка Венера ўзышла. З […]...
9. Інцыфалітны клешч Калі клешч інцыфалітны, Вельмі хітры, дальнавідны, На тваіх бутэлек літры Паспрабуе зноў напасць – Трэба годна адказаць, Галаву яму ірваць […]...
10. Краю Я, краю, твой. Нашто мяне зракацца? Я ў дзень народзін падпісаў крывёй З табой дамову. Путам не парвацца, Што лучаць […]...
11. Бясконцыя мары Ты пачынаеш хвалявацца, Кідаеш свой любимы шлях. Не вер сабе ты павінен трымацца, Каб пасля не кінуцца ў жах. Табе […]...
12. ЦЫГАНСКІЯ КАСТРЫ Дагараць цыганскія кастры, Датанцую танец, і ў знямозе Я засну пад раніцу. Сябры, Выбачайце, я ў сваёй дарозе. Неба зорнае […]...
13. Скарбы (казка) У адной сям’і нарадзіліся два сыны-блізняты. Назвалі іх Пятром і Паўлам. Калі яны трохі падраслі, з’явіліся ў іх мары падобныя […]...
14. Каб не хварэць Хваробы нам даюць асэнсавана, Каб мы падумалі за што. Яны заўсёды нам не пажаданы. А мы жаданае даймо? Чаго мы […]...
15. Так доўга чалавек глядзеў пад ногі Так доўга чалавек глядзеў пад ногі, Навобмацак шукаючы дарог, Нібы ў пачатку даў сабе зарок Нідзе не спатыкнуцца, покі змога. […]...
16. Жыццё – не тлен! Не думай так! *** Жыццё – не тлен! Не думай так! Адкінь благія думкі! Бо свайго лёсу ты мастак І ты ў сілах […]...
17. I без прабачэння, i без развiтання У змрочаны твар моцна харкае дождж, і вецер ірве парасон на анучы, лупцуючы бруямі ўпоперак, здоўж, і жорстка, і рэзка, […]...
18. Двадцаты нараджэнне Анелы кружылі у позірку… Я стаяу і глытау паветра, Прасіу лёсу у іх беззаветнага І яны передалі мне гэта. Мабыць, […]...
19. РОДНАМУ КРАЮ Дзе б, не гасціу бы я, ці вандравау па свеце, На Беларусі мне ясней і сонца свеціць, Бялей снягіі зеляней […]...
20. Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
21. У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...
22. ВЯДУННЯ Ўсіх і ўся ты пакінь, і папраўдзе Нашы стрэчы былыя вярні. Вельмі трэба б усё так наладзіць, Быццам прынц на […]...
23. Скарга на бабра З суседам скаргу напісалі, І ваўку мы адаслалі,- “Абіжая нас бабёр, Адабраў дарогу, двор. Дарогу ту пацук купіў, Ен бабра […]...
24. Пераклад санета 46 У. Шэкспіра Ў мяне зноў часткі цела ў барацьбе – Твой вобраз мілы дзеляць між сабой: Жадаюць вочы мець яго сабе, А […]...
25. Табе б ствараць яшчэ. ствараць Табе б ствараць яшчэ, ствараць… (памяці брата Віктара Шаколы). Ты нас пакінуў вельмі рана. Табе б ствараць яшчэ, ствараць… Але […]...
26. Што мысліцца чалавеку Што мысліцца чалавеку Краіны яго пасярод Ён думкай ляціць далёка На захад ці на ўсход Шчомысліца – мяне знову Цягнік […]...
27. У сядзібе князя Агінскага У сядзібе князя Агінскага Прабачце, князь, нахабны мой візіт, я тут без запрашэння Вашамосці, але ёсць незвычайнае тут штосьці, як […]...
28. АДМОВІЦЦА АД ШЧАСЦЯ? Я не паспела ачарсцвець і агрубець, Хоць лёс так біў мяне і калашмаціў. Я ласку жонкі прыхавала для цябе, Любоў […]...
29. ***Як бліскавіца ў цемрыве Як бліскавіца ў цемрыве – ты незвычайная у аднастайна-роспачным жыцці. Смяешся ты, калі душа ў адчаі, тужліва-светла плачаш – з […]...
30. Толькі я не баюся слоў Толькі я не баюся слоў Не кажу, што забыў ганарлівую, Не хаваю пакутлівых сноў. Эсэмэскі твае, праўда, выдаліў. Толькі мы […]...
31. На белым палатне зімы На белым палатне зімы, Дзе дрэў графічныя карункі, Сябе саміх шукаем мы, Нібыта лёсу падарункі. І заканчэння не відно Ў […]...
32. Імя Праз гонi мiлыя здаля Глядзiць радзiмая зямля, Дзе ты глядзеўся у нябёсы I ў рэчку з возерам змаля. Туды вядзе […]...
33. Смерць акцёра Ён паміраў. У кадры. Сапраўды. Не адлюстроўваў Смерць – Канаў рэальна. І разам з ёй Прымаў І знак бяды Ў […]...
34. Цягне Сусвет Неба правісла ад колькасці зорак ледзь не да самай зямлі! Цягне Сусвет і ў 15, і ў 40… Там, у […]...
35. Ад лёсу не ўцячы ўласнага Ад лёсу не ўцячы ўласнага – Мне шчодра абмывалі плечы Бакалам светлага шампанскага, Так нечакана і дарэчы. Зноў зарапады слоў […]...
36. КАБ ЗНАЦЬ Ты ўставаў разам з сонцам – Не праспаць бы каханай, Рваў рабінку па гронцы – Позірк каб палымяны На сабе […]...
37. Мне літасці няма Мне літасці няма і даравання. Я сэрца загубіла на шляхах майго нязбытна-мройнага кахання, на ростанях пакуты і зняваг. Куды ж […]...
38. Павучок і муха На зялёненькі дубок, Што расце за дальнім лесам, “Прыдубіўся” павучок – Непаседа і гарэза. Ўсё агледзеў там і тут І […]...
39. Гарбата Гарбаты, я сказаў гарбаты! Наліце мне хутчэй у шклянку Бо без яе хоць ты сядай за краты Без кубачка – […]...
40. Я без цябе сумую Я без цябе сумую, Долу хіну галаву. Дні свае падсумую, Што без цябе жыву. Выйду блукаць на сцежкі – Восень. […]...