Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш БЕЗ ЛЮБОВІ

Хочаш клікаць мяне з сабою,
Абяцаеш мяне жадаць?
Толькі што нам рабіць без любові,
Як абдымкі свае апраўдаць?

Зноў дажджом размываюцца сцежкі
І знікаюць нашы сляды.
Паспрабуем схавацца за ўсмешкі
Ці ў далоні – такой бяды.

Дапамогуць фіранкі густыя
Сарамлівасць прыкрыць маю,
Мы даўно з табой не святыя,
Я ў табе сябе пазнаю.

Як спакусліва вабяць вусны:
Ад жадання ніяк не ўцячы,
І, апраўдваючы распуснасць,
Застаюся з табою ўначы.

Хай смяюцца або зайздросцяць,
Зазіраючы ў нашу пасцель,
Ноч і месяц – нязваныя госці,
Пра якіх забываюць часцей.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш БЕЗ ЛЮБОВІ - Вера Буланда