Верш АСОТ І КРАПІВА
Дзе ягады маліны –
Заўсёды крапіва.
Там зайздрасць, здзекі, кпіны,
Дзе пекная ўдава.
Дзе залатыя ружы –
Расце густы асот.
Жыве з нікчэмным мужам
Пяшчота з года ў год.
А дарагі пярсцёнак
На пальцы пустальгі.
Гарыць шчаслівы золак –
Дзе холад і снягі.
І так па лёсе кружаць,
Нібыта двойчы два,
Маліна дзе і ружа –
Асот і крапіва.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Расце крапіва Расце крапіва каля тыну старога. Няма ў двары ўжо болей нікога. І кажа яна: “Паважаны мой, тыне, Я цяпер тут […]...
- Шчаслівы Шчаслівы ты, калі умееш сеяць; Шчаслівы ты, калі умееш жаць; Шчаслівы ты, калі умееш верыць; Шчаслівы, калі можаш ты кахаць. […]...
- Дзявочая песня Засцілаецца далеч туманам, Засціць вокны сумота ў жальбе. Дзе ты, мой дарагі і жаданы, Як знайсці мне на свеце цябе. […]...
- Міражы Глядзі, як быццам міражы, Гэта – лістотныя дажджы. Што ўсё сапраўдна, дакажы. Ты абяцаў яшчэ вясной, Што будзем разам мы […]...
- У хвост і ў грыву! У хвост і ў грыву! ********************************************* Мой верш часалі ў хвост і ў грыву, Мянялі словы і радкі. Рэдактар надта […]...
- МУЗЫ МУЗЫ На лясной паляне Дзве красуюць Музы. Янка на баяне Грае. Яны кружаць. Кружаць, пазіраюць Гляне на якую – Хлопец […]...
- У калядным лесе Пяшчотна ступаю па беленькім снезе. О міг неспазнанай чароўнай цнаты, Ты мне у калядным прымроіўся лесе, Тут столькі дзівоснай красы, […]...
- Смерць я двойчы патурбаваў Зносіць снежныя рэшткі прочкі легкаважны празрысты дождж… У раку ўвайшоў я двойчы, двойчы выкруціўся, анягож. Шанцавала! Загоіў стыгматы, праразаю хвалі […]...
- Так снегу мала ў лесе Так снегу мала ў лесе, Хоць за акном зіма. Ды ўжо са мной Алеся Каторы год няма. Не заракоча басам […]...
- На Купалле На купалле на святое Рві, матуля, зелле тое, Што ў нас папараць завецца! I шчаслівым быць здаецца! Як нарвеш яго […]...
- Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...
- Чэрвеньскі ранак Спяшаюся… Нібыта стог вяршу, А за спіною – бізуны маланак. У чэрвені Мне асвяціў душу Святлом зялёным Аксамітны ранак. Святочна […]...
- Люблю палескія прасторы Люблю палескія прасторы І Ясельды павольны бег, Зірнуць з вышынь на лесу мора, Адчуць: я тут – свой чалавек. Асфальта […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА МУЛЯВІНА (12.01.1941-26.01.2003) Чужое становіцца родным, І песня спакойна плыве, Нібыта па рэчцы палотны, Нібыта буслы ў сіняве, Праз душы людскія і […]...
- Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...
- Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
- Бацька прыйшоў Бацька прыйшоў. На парозе прысеў, з працы нібыта вярнуўся дахаты. – Што ж ты адрокся, сынок, як і ўсе? Што […]...
- Пінчанка Ідзе пінчанка ў промнях сонца, Абцасік звоніць аб шашу, А ножкі, быццам верацёнцы, Хоць ты на іх прадзі душу. А […]...
- Хвароба Праз цябе я дыхаю сотні хвілінаў, Праз цябе ў каханне паверыў я зноў. Сэрца б’ецца і б’ецца бесперапынна, Адчуваючы цёплую […]...
- Мае Палессе Нівы, пералескі, Прыпяці блакіт. Роднае Палессе, Край наш дарагі! Навакол – празрыстасць, За ракой лясок. На ўзбярэжжы клёны П’юць праменняў […]...
- Сэрца засціла слота Сэрца засціла слота, Захлынула самота. Дождж у тысячы ботаў Снег у кашу таўчэ. І, ўздыхаючы ўпотай Над маёй адзінотай, Затапляе […]...
- Бязладдзе Пад поўневым святлом працую ў садзе. Ноч на Пакровы: холад, вільгаць, змрок. І ў гаспадарцы, і ў сям’і бязладдзе, і […]...
- Сярод ільда маёй душы Сярод ільда маёй душы Растуць дзядоўнік, крапівА, Іртуць, нажы, бо там садоўнік Ад брыва ліхога вока, ад сурока Амбасадар і […]...
- КРОЎ БЕЛАЙ РУСI – Зязюля ў лесе халодным кувала, Матуля ля кроснаў дзiцяцi спявала: “Спi, маё сонейка, не ведай нiколi, Як вецер зрывае […]...
- Мілы, мілы мой, каханы, дарагі Мілы, мілы мой, каханы, дарагі! Сэрца жар майго самотнага прымі… І са мною ўсе пачуцці падзялі, Мілы, мілы мой, каханы, […]...
- Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
- Снягі абложныя прадвесне Снягі абложныя прадвесне Пратне травіначкі лязом, I свет наш прадаўжальна змесціць Паміж усмешкай і слязой, I зноў панітавана будзе Вясёлка […]...
- У чаканні зімы “У чаканні зімы” Шэрае неба хмары гайдае Сумную песню вецер спявае Рэдка знянацку з-за небасхілу Выгляне сонца пужліва Сум і […]...
- Чужыя людзі сцішна адыходзяць Чужыя людзі сцішна адыходзяць У вечнасць, у падступную імжу, Душа мая тужліва калабродзіць, Услед жалобным ценям іх гляджу. Старыя твары, […]...
- ЗОРКА ВЕНЕРЫ Пражытых гадоў не памераць, Не ўзважыць на шалях ніяк, А я прадаўжаю ўсё верыць У зорку Венеры, дзівак… Калі ўжо […]...
- Рэўнасць да ночы Маўчыш!.. А ты мне адгукніся, Нібыта за грыбамі ў лесе; Майго пляча чуць дакраніся – Адразу верш з душы ўваскрэсне. […]...
- Шлях да Храма На фоне велічных нябёс – Прыгожа белае на сінім. Да Храма Спаса-Еўфрасінні Мяне ізноў прыводзіць лёс. Дарогай гэтай, пэўна, йшла […]...
- ВЕРАСЕНЬ, ЯК ВЕРАСЕНЬ Пабялiлi лес туманам – Густым, цяжкiм малаком. Нешта холад кроча рана, Енчыць зайцам пад акном. Трава раптам пажаўцела, Гарыць толькi […]...
- Ліс Пунсовы ветразь плыў па лесе… Нібыта свечка па сутонні. Пунсовы ветразь – ліс на снезе, агонь блукання на прыволлі. Плыві, […]...
- БАЛАДА НАТАЛЛІ АРСЕНЬЕВАЙ (20.09.1903-25.07.1997) Далёка, нібыта ад сонца, ад маці-краіны З Малітвай у сэрцы за родны самотны народ, Глядзела ў чужыя нябёсы яна, […]...
- У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
- Здаецца, нейкі розум маю Здаецца, нейкі розум маю, Але чамусьці дзень за днём Усё адчайней урастаю Ў палеткі Нэта каранём. Як муха ў ліпкай […]...
- Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Любушцы Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Ніяк я не знайду сяброўства з горам. Цябе я ў снах заву і жду, прыходзь! […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Бываюць сустрэчы… Такія сустрэчы! Бываюць сустрэчы… Такія сустрэчы! Вясновыя ветры ўстрывожаць снягі, Наладзіць сустрэчу запознены вечар, Запознены вечар – востраў тугі. Бываюць сустрэчы! Такія […]...