Верш Ліс

Ещё вершы:

1. Ледаколу “Ленін” I вось ты на хвалях, Плячысты, высокі, А сілаю сэрца – сапраўдны тытан, Гатовы ў дарогу да рэйсаў далёкіх… Плыві, […]...
2. ТОЛЬКі ГЭТА НОЧ Уначы плывуць вянкі, Сціпла млеюць аганькі. У кожным шчырае жаданне- Спаткаць першае каханне. Уюць вянкі дзяўчаты З траў начных і […]...
3. У АДКАЗ Птушачка мая, Галубка, Сумна тут табе адной, Да цябе пpыйду я хутка, Лягу побач тут з табой. Пахаджу па тых […]...
4. Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Соль словаў запаветных, Яшчэ яму расці, сталець, А маці шые ветразь. Мінаюць доўгія гады Ў турботах […]...
5. Марына Кахаю, кахаю, кахаю! – Крычу ў найдалейшаю даль, Зноў позірк самотны кранае Вачэй тваіх холад ды жаль. Я пеў для […]...
6. Клёны Над хатамі светла-зялёны Клён – сонца паўдзённага брат… He ў лес наш спяшаюцца клёны, Яны ўсе чамусьці ля хат. Як […]...
7. Плыві, наша песня, далёка! Плыві, наша песня, далёка, Па ўсіх акіянах плыві… Над светам палаюць высока Крэмлёўскія вежы Масквы. Як сімвал прыгожае долі, На […]...
8. Журавіны бяруць жанчыны Журавіны бяруць жанчыны, паслухмяныя студзяць пальцы. He баяцца слядоў ваўчыных, – на чарнобыльскі вецер скардзяцца. Журавіны бяруць жанчыны, імі ўсыпана […]...
9. Падарожнікі Трое мужчын ідуць паўз мяне па чыстым снезе – тры ланцужкі слядоў цягнуцца за імі. Трое маіх сяброў ідуць па […]...
10. А заўтра А заўтра мяне схопяць рукі вуліц, дзе безліч ( не тваіх ) чужых слядоў. І нейкі дах маю душу атуліць […]...
11. Незабудкі азёр Ля ціхай затокі на плёсе Ёсць шчасце згадаць аб любві. Сваіх я не высушу вёсел – Плыві, мая лодка, плыві! […]...
12. Незабудка Сяду я ля незабудкі. Яна ціхенька спытае: – Гэты мілы нам куточак будзеш помніць, абяцаеш? – Не забуду, незабудка, я […]...
13. Бот і нага Бот і нага байка Пасварыуся бот з нагой, А ці тут было чаго? Кажа бот-хоць сяць ды плач, -З-за цябе […]...
14. Мой любы край так чароуны Падражаю Lazzaro *** Мой любы край такі прыгожы ў час красавання веснавога! Я за цябе ўслаўляю Бога. Мой любы край […]...
15. Горад-карабель Горад-карабель Песня 2023 год супадае з 700-гадовым юбілеем горада Ліды. Рыхтуешся свой восьмы век ты, Ліда, сустракаць, у новы юбілей […]...
16. Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...
17. Кахання сад і ластаўка вясны I дождж, і гром, і несціханы вецер, I першы клейкі лісцік выразны! …Абуджваюць балючае дасвецце Кахання сад і ластаўка вясны. […]...
18. Злодзей У бабулі ў агародзе Пабываў сягоння злодзей. Покуль дзед ружжо шукаў, покуль боты абуваў, зноў з’явіўся ў агародзе з барадою […]...
19. Расправа Хістаецца бяроза ў двары, Выкручвае галіны-рукі вецер, Гне тонкі стан да самае травы. За што такая кара ёй на свеце? […]...
20. Дробны дожджык – Дробны дожджык Ды накрапае, Выйдзі, дзяўчына, Сэрца жадае. Выйдзі, дзяўчына, Сэрца жадае. – Да цябе б выйшла, Не пусціць […]...
21. Паводле Дантэ “Земную жизнь пройдя до половины, Я очутился в сумрачном лесу…” Дантэ Бялюткіх дрэваў развітальны клін. Праз рэшата аблокаў гляне сонца […]...
22. Рум Дзіўная шыльда – плён маіх дум – Тут, каля рэчкі, з надпісам: “Рум”. Чуцен прыбою сцішаны шум: Ўзняўся мой ветразь, […]...
23. Зь першым сьнегам цябе, яснавокая *** Зь першым сьнегам цябе, яснавокая, Зь белым полем. Вось і ўсё: лістабой адгалёкаў, Адсваволіў. Скрозь, як вокам сягнуць, замалёвана […]...
24. Бярэзінскі біясферны запаведнік Дзе бярозы гамоняць пад вецер, дзе ўначы гудзіць цемны ельнік. Там прыгожы куточак на свеце, чыстых слоў і душ запаведнік. […]...
25. Прачнуцца На шчыліну адчынена Вакенца. І вецер толькі пальцам Дакранецца Льняных валос, духмянай шыі Ласкавых рук – І мне пакіне. Я […]...
26. Цёплы вецер нясе ўспаміны Цёплы вецер нясе ўспаміны, Дзе вясковая рэчка цячэ. Тут сустрэў чараўніцу – дзяўчыну… Тут на беразе неяк лягчэй. Сэрца білася, […]...
27. Свабоды дух, ляці на крылах Свабоды дух, ляці на крылах, нібыта птах прыгожы, вольны, хай грукацяць сабакі з тылу па-за смуродам навакольным. Ляці вышэй, каб […]...
28. Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
29. Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
30. Я не люблю ні белых, ні чырвоных Я не люблю ні белых, ні чырвоных – Рабства і насілля не люблю. Не люблю, калі ў лугах зялёных Росы […]...
31. Іду ў жыццё Адным – каб вецер, каб дарогі, Каб неба шыр над галавой, I не бяда, што шмат трывогі, Што вечна ў […]...
32. Чакаю Чакаю тваіх тэлефонных навін, якія ў маё жыццё не прарвуцца. Ведаю: разам з табой не прачнуцца. Застанецца боль – аб […]...
33. … так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...
34. Сябраваць або кахаць З кватэры выхаджу, з кватэры выхаджу, Iду я да цябе прыгожы і прыбраны. Букет кветкаў вялізны табе я прынясу Які […]...
35. МАЁВАЯ МЯЦЕЛІЦА Н. К. Сады ад цвету пеняцца, А ледзь павее вецер – Пурпурная мяцеліца Зноў кружыць нас у свеце. Расходзяцца – […]...
36. Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...
37. БАЛАДА ЦЭЛЯСТЫНА ЦЭХАНОЎСКАГА (1835-10.01.1906) Улада чужая сама не пакіне Твой край, у якім ёй, як дома, жывецца. І край твой ніколі не стане […]...
38. Салодкіх сноў Закрой свае вочы, пакладзі думки побач, Трымай у абдымках спакой цёплай ночы, Адчуй дакрананне далёкага месяцу, Плыві ў мір натхнення […]...
39. Як да клавішаў, дакранаюся Як да клавішаў, дакранаюся я да пальцаў тваіх. Хваляй цёплаю захлынаюся – белых рук ускалых. Заблукалі далоні чулыя ў прамянях […]...
40. Менск і МІнск Ён будзе жыць, покуль жывыя храмы, Усё часьцей там чутны сьценаў трэск, На фатаздымках бачны твае брамы, Забыты ўсімі старадаўні […]...