Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Скаргі коткі

Ну вось, пішу і я свой верш,
А мне ад гэтага не лепш:
Ну як тут штосьці напісаць,
Ня ведаючы, як пачаць…

Ну вось, грукоча дождж у шкло,
А лета як и не было…
І ў той чарнільнай цемнаце
Кату – схавацца няма дзе.

Няма дзе легчы і дзе сесці,
І ні папіць і ні паесці….

Хоць лужын тутака і шмат,
Але там бруд, піць нельга, брат…

Машыны ржавыя стаяць…
Гудуць, капцяць, шумяць, дымяць…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Скаргі коткі - Валянціна Баранава
«