Верш За акном шалее завіруха

Ещё вершы:

1. Ластаўкі над акном Радасць у сэрцы зноў Ластаўкаю шчабеча. Ластаўкі над акном Помніцца будуць вечна. Ластаўкі над акном. Мы ім радня таксама, Бо […]...
2. За акном – снегавеяў дыханне За акном – снегавеяў дыханне. За акном – маразы і вятры. Снегіры ў косы вішань світаннем Заплятаюць істужку зары. Каля […]...
3. За акном стаіць мароз За акном стаіць мароз, вецер завывае. Хоча Саша пагуляць – мама не пускае. – Не хадзі на двор, сынок, снег […]...
4. Як я, родныя, вас ні люблю Як я, родныя, вас ні люблю, у часіну, што мне невядома, я аднойчы пакіну зямлю і нарэшце вярнуся дадому. Уздымуся […]...
5. Ну і вецер за акном! Ну і вецер за акном! Гнуцца тонкія бярозкі. Пасадзіла як на злом на сямі вятрах нябоскіх… А мяне хто пасадзіў […]...
6. За акном запацелым За акном запацелым Вечар мокры і цёмны, Ты любуешся целам І паглядам князёўны. Ў гюту ноч будзем разам Мы з […]...
7. Я вярнуся здалечы Я вярнуся здалечы Да раднога парога, Дзе запалена ў печы І памыта падлога. Дзе без справы не крыўдзяць І заўсёды […]...
8. Пульсуе за акном трагічна зорка Пульсуе за акном трагічна зорка, Яе няма ўжо, ды ляціць сьвятло… I ты ў бязладным сьне ўздыхаеш горка, Відаць, па […]...
9. За акном снегапад, абыякавы вецер За акном снегапад, абыякавы вецер. Шосты паверх ды звычайны пад’езд. Кухня, кватэра, дым цыгарэты, Ноч, снегапад ды святла ўжо нет. […]...
10. Спяваюць ружы пад акном Спяваюць ружы пад акном Аб нечым ружавым, няйначай. Зачараваны, дрэмле дом. А дожджык слухае – і плача. Хвалюе ветрам струмяні. […]...
11. Я вярнуся к табе на світанні Я вярнуся к табе на світанні, Ты мяне зразумееш наурад. Я з пакутай сустрэну маўчанне, Ці ты рад, ці зусім […]...
12. Завіруха Завіруха, завіруха Закружыла над зямлёю. Над табой і нада мною Танец злых і добрых духаў. Зніклі фарбы, зніклі гукі – […]...
13. Завіруха ў траўні Завіруха ў траўні Не даруе небу: Нізрынае багнай У пялёсткі дрэў; На тэрасаў мэблю Сыплецца пабелам; Са снягоў сатканы Дзьмухаўцоў […]...
14. МАМIН ДЗЕНЬ Самы блізкі чалавек, Родная, любімая. Даражэй за ўсіх навек Мне матуля мiлая. Кветак веснавых iзноў Ў дзень шчаслівы самы Назбiраю […]...
15. Праменад Чорная прастора, неба уверсе, Агні ліхтароў свецяць шлях. Мы крочым па гэтым паверсе, Не думаючы, што мы гэта прах, Але […]...
16. Роднаму Гарадку Паклалі асфальт на сцяжынкі дзяцінства майго, Іх долу прыціснулі шэрым і цяжкім бетонам. А ў хаце чужыя жывуць амаль дзесяць […]...
17. Гомельшчыне Што натхненне дае і раздолле думкам, вершам, збалелай душы? Дзе паветра і сонца даволі ў разамлелай паўднёвай цішы? Гэта край […]...
18. Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два: Зямля, вада, паветра і трава. Але чаму ж, як вымаўляю іх, Шчымліва перахоплівае […]...
19. А мне прысніўся скрып вазоў А мне прысніўся скрып вазоў, І жнівеньская спёка. Касы вясёлае лязо Бы сонца, лашчыць вока. І ад вільготнай цішіні Трава […]...
20. Вясна вярнулася дажджом Вясна вярнулася дажджом, паўднёвым завіталым ветрам, градой праталін пад акном, п’янлівым водарам паветра. Вясна вярнулася цяплом, лясной блакітнаю пралескай, бусліным […]...
21. Парасон Навошта людзям парасон? Вада нябёсаў ці не чыста? Чаго дасягнем мы мыццём? А катаваць ці ўрачыста? Не прымушаюць прарастаць Не […]...
22. Непаразуменні Так і жыццё адгаравалі – Ты па сабе, я па сабе. Зязюлі нам адкукавалі Даўно аб шчасці і журбе. Я […]...
23. Законы Ньютана з класічнай фізікі Законы Ньютана з класічнай фізікі я вывучыў, ходзячы ў восьмы клас. I ўсё ж які малец баіцца рызыкі – наколькі […]...
24. Дзень засмажыўся на патэльні Дзень засмажыўся на патэльні тратуара і мітусні. Мы згубіліся, бы ў пустэльні, у сыпучых пясках хлусні. Гэты горад не хоча […]...
25. Гародня Да зямель зноў вярнуся, дзе Нёман плыве, Выпадкова ў блуканьні пабачу цябе. Ты мне ў вочы паглядзіш, як бы першы […]...
26. Мужчына сядзіць у адзіноце Мужчына сядзіць у адзіноце, Гарэлкай закрытыя вочы. Яму трэба ехаць дадому, Ды толькі цягнік не прыходзіць. Квітка на праезд ён […]...
27. Ад чыстага ліста, ад белае зямлі …Ад чыстага ліста, ад б е л а е з я м л і, ад светлых крылаў і душы павіннай […]...
28. Так цяжка на душы бывае Так цяжка на душы бывае, Не ведаеш і ад чаго, Калі сумота наплывае і, Не чакаючы таго, Зноў надыходзяць успаміны. […]...
29. Горад Гэты горад чужы, І чужыя тут людзі. Ён ня мае душы. Жах сьціскае мне грудзі Ад той думкі, што тут […]...
30. Не сьпіцца зноў Не сьпіцца зноў. Якісьці клёкат Сон растрывожыў, расштурхаў, Аднекуль, з таямніц далёкіх, Ён, быццам буслам прылунаў. А з ім – […]...
31. Падаюць сняжынкi (Урывак з паэмы “Дзесяты падмурак”) Падаюць сняжынкi – дыяменты – росы, Падаюць бялюткi за маiм акном… Расчасалi вiшнi шоýкавыя косы I ýранiлi долу снегавы вянок. […]...
32. Балада пра волатаў У змрочным скляпенні, да зданяў падобны Сядзіць анямелы, гаротны народ, He бачыць ён сонца, бо зыркія промні Яго не краналі […]...
33. Вяртанне У вечаровай зыбцы цішыні задумліва зямля калыша стому. Святая ноч запальвае вагні – я з выраю вяртаюся дадому. Пра што […]...
34. У Ромсусе Ужо з-пад навальніцы цурачыць вясёлка Схаваная у футру млечнае смугі І па далінах горных заспявалі звонка Духмяныя, як бэз, жывыя […]...
35. Жаржыны, маргарыткі і леўкоі Пад снегам засынаюць агнявым, А прачынаюцца ізноў на волі Пад подыхам турботлівым Тваім. Танцуй, жыцьцё, да попелу, да болю, Да […]...
36. МiЛАШЫ Прапалi з карты Мiлашы (Прапалi – бы са свету), Але гайдаюцца ў цiшы Бярозкi – дрэвы-спарышы – Цвiтуць вясной ранеты. […]...
37. Я дыханнем цябе абаўю Я дыханнем цябе абаўю, Зберажы гэты промень, і лета, I жаноцкую рэўнасць маю, За якой чысціня на паўсвета. Я не […]...
38. Паездка ў горад Паездка ў горад Я сябе ўспамінаю дзяўчынкай малой, Упрасіла я маці з сабой мяне ўзяць. І бягу побач з ёю […]...
39. Маўклівы мой Густая цішыня павісла над пакоем. Празрысты смутак лунае пад столлю. Стаіш маўклівы, цешышся надвор’ем. А я ўпотай цешуся табою… Паветра […]...
40. Сэнс існавання Калі блукае на небе чыстае паветра, Калі прыходзіць момант нейкі нескладовы, У галаве блукаюць думкі: Чаму уначы бывае светла? Чаму […]...