Верш У Ромсусе

Ещё вершы:

1. Яня Толькі сонейка раніцай ўстане, З ім квяточны дыван пад сасной, Ўжо бяжыць трохгадовая Яня Адзінютка, сцяжынкай лясной. Маці з бацькай […]...
2. ЗГРАЯ Як прыдзе ноч, я зноў зайграю на мяккіх струнах цішыні і, можа, ваўкалакаў зграя вачэй чырвоныя агні запаліць у лясной […]...
3. Мой край азёрны Мой край азёрны, край люстраны, З таемнай гутаркай лясной, Чым да цябе я прывязаны, Што ты заўсёды прада мной? Гартаю […]...
4. Хлякоча дождж Хлякоча дождж, раскіслы ранак, цяпло лагоднае шчакі… Ты – мой паўстанак, мой выманак з журбой напоўненай ракі… І не смыляць […]...
5. Як светла ад Мары да Мамы вяртацца Як светла ад Мары да Мамы вяртацца З загоеным шчасцем дахаткі, дамоў. І везці ля сэрца маленькую братку, На ганак […]...
6. Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...
7. Раздарожжа Хлешча ў твары дожджык. Небу трэба бліскавіцы. Што там, потым? Дзесьці выйдзем. Камень. Надпіс. Скрыжаванне. Тры напрамкі — тры жаданні. […]...
8. Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў, Быццам у іх адвалілася дно Зазлую і крычу:”Хопіць! Досыць!” Шэры снег ты ідзеш усё адно… […]...
9. Не існуеш Не існуеш, не існуеш, а проста пішаш словы як з-пад асадкі трапіць верш – нібыта жыць нанова. а як раптоўна […]...
10. Што мне рабіць? Што мне рабіць? Куды мне дзецца? Ратуйце, людцы, ад бяды! Мне “знесла дах” ад песень Лепса – Сама не ведаю, […]...
11. Хворая Я захварэла на цябе Што гэта? Дар альбо пракляцце? Ці мо не маю праў на шчасце? Зноў спадзяванні ў журбе… […]...
12. Шэрых хмараў чарада Шэрых хмараў чарада – Вада. Цяжарныя дзябёлыя – Бязмоўныя. Імжа на вуснах ветру – Свету. Нядумнага застыглага – Абрыдлага. За […]...
13. Доля батрачкі – Маці ў службу выпраўляе Родную дзяціну, Выпраўляючы, хавае Горкую слязіну. – Будзь паслушная, дачушка, – Навучае матка, – Дагаджай […]...
14. Год смерці – 1937 Дазволена смеласць, і лёгка быць смелым. За гэтую лёгкасць плацілі крывёй. Стаю перад крыжам пахілым, сатлелым, Магіла пад ім парасла […]...
15. Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
16. Трывожацца рукі і ўcё – не да рук Трывожацца рукі і ўcё – не да рук. і светла, і пуста, і лёгка, але – так няпэўна, так зыбка, […]...
17. Прыедзь у край мой ціхі Прыедзь у край мой ціхі, Тут продкаў галасы, Тут белыя бусліхі I мудрыя лясы. Хапае на Палессі I сонца, і […]...
18. Дарога дадому У безлічы шляхоў, Што лёс наканаваў, Дзе засталіся вузялкі На памяць, Не знойдзецца, бадай, Больш светлы за той шлях, Што […]...
19. Я скамарох сама сабе Я скамарох сама сабе і паднімаю ўверх настрой. Калі душа плыве ў журбе, не проста захаваць спакой. Ды й хвалявацца […]...
20. Жыццё бывае не такім Жыццё бывае не такім, Якім мы хочам яго бачыць… Яно падобна да ракі, Якая русла сваё значыць. Рака віруе, мкнецца, […]...
21. Каб у любові ў родным краі жыць Хаця і шмат дзікунства на зямлі, але такое – поўны заняпад: каб маці-птушка крыламі сваймі не бараніла ўласных птушанят. Каб […]...
22. Споведзь сэрца Споведзь сэрца… ********************************* Мне б прытуліцца да цябе, Ды ты ў бок адводзіш позірк. Як у балоце, у журбе Тану. […]...
23. Я-рыбак Сядзеў я з вудай ля ракі На бугры крутым, пясчаным. Са мною побач чудакі Сяделі з вудамі таксама. Сядзелі доўга, […]...
24. Septem peccata mortalіa: luxurіa Твой позірк казыча ўтробу маю, фарбуе мне шчокі ружовым, усмешкі збянтэжанай не ўтаю ў святле ліхтароў вечаровых. Твой позірк мяне […]...
25. Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў, Пустая бутэлька благога віна. Тваёй тугі цені пяюць ля акна, Забыты ўжо позірк […]...
26. Вясковыя ўрачы Вясковыя ўрачы Ці праўда гэта, можа пагалоска- Ды бабы вестку хутка разняслі: Прыехалі ўрачы да нас у вёску, Каб дзеткі […]...
27. Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Гляджу на след блакітны за кармой, Як быццам я плыву не акіянам, А Бесяддзю – […]...
28. Паўночны Мой час і край – маё мяно. Я свой, я звыклы, я паўночны. Паветра мерзлага віно У келіх цемры лью […]...
29. Па сутарэннях душы Па сутарэннях душы, Па лабірынтах свету, Па цёмных ночах, Шэрых днях, Бяжыць – сляпы, знявечаны, раздзеты. У бясконцых марах чалавек […]...
30. 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
31. Сэнс існавання Калі блукае на небе чыстае паветра, Калі прыходзіць момант нейкі нескладовы, У галаве блукаюць думкі: Чаму уначы бывае светла? Чаму […]...
32. Нахлынула, як ліўні ўсіх стагоддзяў Над краем гэтак міла-міла Увесну сонейка свяціла – Свіціўся ліст, свіціўся свет. I быў для сэрца не замкнёны, I быў […]...
33. За ўсё мілей маўчанне ветру За ўсё мілей маўчанне ветру, Лучык сонца, шэлест бору, Сціпласць дзеўкі, радасць маці, Позірк шчыры, поціск крэпкі. А бязздушша, злосць […]...
34. Чаму я адзін? Чаму я адзін? Юнак запытаў сарамліва ў матулі, Застаўшыся з ёю ў кватэры ўтульнай: –Чаму я адзін? Ні сястры і […]...
35. Ты бачыш у журбе зімовай Ты бачыш у журбе зімовай Здзічэлай памяці сляды – Душы, як звер, у мрок замкнёнай, Душы, што вые скрозь гады […]...
36. НЕЯК РАНКАМ Неяк ранкам, дзе лесу крыло, Дзе арэшніку цесныя дахі, Разрываў на кавалкі святло Тонкі голас узрушанай птахі. Крылаў шэрых драпежны […]...
37. Паэма да святога іаана Кармянскага. 8. Вяртанне 8. МАЦі БОЖАЯ, БЛАГАСЛАВі! (Вяртанне) Кожны дзень, нібы верш, – нанова Адкрываю Святое Слова. Сцвердзіць нам Яго ў жыцці – […]...
38. У туманнай рані ліхтары У туманнай рані ліхтары, Ды сонца на ўсходзе, Напеў вясенняе пары Мяне шчаслівым робяць. Брыльянты водблескаў ракі, Спрытнай вады гамонка. […]...
39. Гімн беларускіх авечак Многа звеку мы зазналі гора, здзерства і слаты, слёзы крыўды пралівалі, покуль не з’явіўся Ты. Ты ў нас аджывіў надзею, […]...
40. Такая прыгожая Такая прыгожая – губы фарбуеш світальнай зарой, прачынаючыся на плач немаўляці; шчокі румяніш ранішняй прахалодай, ідучы на покліч трамвайнага звону; […]...