Верш Трывожацца рукі і ўcё – не да рук
Трывожацца рукі і ўcё – не да рук.
і светла, і пуста, і лёгка,
але – так няпэўна, так зыбка, мой Друг,
і, можа – яшчэ адзінока.
Прымружаны далі і звузіўся круг
у даляў – як пільнае вока.
Так нізка нябёсы асеннія, Друг,
што нават здаюцца – навокал.
А дол – нібы позірк у сонца, пажух.
Паднялася птушак чародка.
Так хочацца лёту высокага, Друг!
Так даўка ад прагі высокай…
Птушынае перыйка ўпала на луг,
згасае ўстрывожаны клёкат.
Так блізка зямля аказалася, Друг,
а неба – а неба далёка…
З кнігі “ПЛАЧ ПА АНЁЛУ” , Мн, “Логвінаў”, 2004
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Адзвінела птушынае лета Адзвінела птушынае лета, Нам ужо не вярнуцца туды, Дзе былі мы пяшчотай сагрэты, Дзе прабеглі юнацтва гады, Дзе лічыў сабе […]...
- Неба памяці Шэрае неба ў вачах шарэе Марва наўкола, нібы радзюжка, Даўка па ходніках днее, Горка як памяць курэее. Неба гаўбцовае шэра-саспелае […]...
- Чароўнае слова Выспела. ўпала чароўнае слова. скача каляровым мячом. толькі табе, нікому другому квола-пяшчотае, ни прашто. ўпала. стала светла у хаце. не […]...
- Гледзячы з-пад рукі Такое з-пад ілба хіба убачыш? Такое можна ўбачыць з-пад рукі. – Кузю-кузю, майго маленства ветрык! – А некалі ж губамі […]...
- Рукі маці Іх цалавала зямля Сваімі пясчанымі вуснамі I каласамі; Неба спякотай, вятрамі, дажджамі Іх цалавала. Пража нямала З іх выпіла ў […]...
- Часцей, часцей прыпамінай Часцей, часцей прыпамінай… Імёны паўшых смерцю храбрых За родны край, наш мілы край, – Каб над зямлёй, што млела ў […]...
- Згасае сьвечка Згасае сьвечка, мары незямной, Якую – запаліла ты аднойчы. У душы пустэча, роспач, неспакой, І шлях ты гэты зноў не […]...
- На магіле бацькі Дзень сцякае на вечар, I вецер Звесці дух дзесь за лесам Прысеў. Тлум жыццёвы – Спрадвечнае смецце Атрасаю з душы […]...
- Вясна ў дарозе Яшчэ ўсюль навокал снег Ляжыць, бы белая спадніца. Сустрэць вясны прыемны смех Ніяк не дасць зіма-царыца. Бывае, промні сонца б’юць […]...
- Далёкая зорка блукае на небе Далёкая зорка длукае на небе, Ўпала дзесць побач, ў начной цішы. Яе адшукаць я хачу для цебе, Каб светлай стала […]...
- Лінія высокага напружання На прасторах Між вялікіх гарадоў, Над зямлёй, Спакойнай і натруджанай, Іней асыпаецца З калматых правадоў Лініі высокага напружання. А падпоры […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 9 – “Канцавая станцыя” Напружаны апошні віток… Рывок… Глухі ўдар… Падзенне… Усё… Больш нічога не трэба… Скончана… Пульсацыя ў скронях нібы ківач гадзінніка. Стук […]...
- Мяккія рукі (З народнага) На белым свеце Жылі дзве сяструлі. Аднаго бацькі, Адной матулі. А лёс, як звычайна, Дзяліў адпаведна: Багацце – багатай, А […]...
- ЗЛУЧЫЎШЫ РУКІ ЗЛУЧЫЎШЫ РУКІ На страту Паўла Шарамета На пару ходзяць зайздрасць-злоба, Ім белы свет спрадвек не да спадобы; Жывёльны страх і […]...
- Апошні раз заломіць рукі Апошні раз заломіць рукі Маланка ў хмарнай вышыні. Расой асыпаліся гукі Безжаўруковай цішыні. I да сяла сцяжынкай шэрай Падыдзе досвіткам […]...
- Вершы пішуцца ад рукі Вершы пішуцца ад рукі. Што прагрэс для эмоцый узлёту! Не пазбавіць ён асалоды, Нібы той легкакрылы лайнер, На паперу садзіць […]...
- Прыгожыя рукі У час сустрэчы і разлукі, Калі ўдваіх ідзеш на шлях, Навошта ты хаваеш рукі У драпінах і ў мазалях? Заўжды […]...
- Пакуль што рукі звязаны Пакуль што рукі звязаны, А можа быць, развяжуцца Пад позіркам якім. Тады рукамі чулымі, Як птах, крыламі белымі Кагосьці абаўю. […]...
- Мне сніліся рукі твае Мне сніліся рукі твае ‐ пяшчотныя і нясмелыя, кволыя, ціхія, белыя. Мне сніліся рукі твае ‐ даверлівыя і гарачыя, смуглыя, […]...
- Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
- З рукі ўзлятаюць Вадзіму З рукі ўзлятаюць пальцы, нібы птушкі. Твае – з маёй, ну а мае – з тваёй. Твае – у […]...
- Дрогкія рукі твае Моўчкі вазьму ў далоні. Час прыпыняе бег – Вусны мае ў палоне. Паломнік тваіх вачэй, Палонны твайго дыхання. Цалую ячшэ […]...
- Рукі колячы заўжды Рукі колячы заўжды, Маці лён скубла саўгасны, У бабку ставіла снапы, Іх звязаўшы перавяслам. Да саўгаснай МТФ Год пятнаццаць адхадзіла, […]...
- Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...
- Кладзі свае рукі Кладзі свае рукі Мне хутчэй на плечы, Не трэба табе слёзы Ліць зусім, дарэчы. Адчуй майго сэрца Гучнае біенне, Толькі […]...
- На ўсе рукі майстра Мой бацька быў таленавіты, Усе ўмеў, быў працавіты, Многа хат у сяле збудаваў, Брат яго яму дапамагаў. Валодаў гэблікам, стамескай, […]...
- Матуліны рукі З маленства яны нас Да сэрца гарнулі, Пяшчотныя, добрыя Рукі матулі, Што з ранку працуюць Няспынна і лоўка – Дачушку […]...
- Трымаюся толькі за рукі Трымаюся толькі за рукі Твае, што дзяржу нерашуча, Услухваюся ў тахкія гукі Ад сэрца, што б’ецца балюча. Баюся ісці хуткім […]...
- Спектр Зялёнай раніцай на зжоўклы горад выпаў фіялетава-сіні снег. Чырвонае сонца ўспыхнула порахам і ўпала на ружовыя далоні стрэх. У блакітнай […]...
- Хмары плаваюць над намі Хмары плаваюць над намі, Зеляніна ўсё радзей. Раз’яднанне, раз’яднанне Дрэў, і птушак, і людзей. Лісця жоўтае кружэнне, Насцярожанасць травы. Адчужэнне, […]...
- Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
- Прашу спагады ў Вашае рукі Прашу спагады ў Вашае рукі, Вяселле мы згуляем баравое. Заручаць нас у небе жаўрукі I срэбны ложак нам засцелюць хвоі. […]...
- Не бойся рукі апячы аб хлеб Не бойся рукі апячы аб хлеб, Бойся горшага- Хлеб апячы аб рукі. Не па кніжцы Пазнай сакрэт Хлебаробскай бацькавай навукі. […]...
- Знічка Я пытаў у палях: “Дзе ты, дзе, мая знічка?” Адказаў Млечны Шлях: “З неба ўпала і знікла…” Я хадзіў у […]...
- Гульня Ранкам неба пацямнела, а днём На дарогу ўпала чорным агнём. Нахіліўся і падняў я агонь, Перакінуў з далані на далонь. […]...
- Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...
- Цяжка птушцы папяровай Лётаць у чужой краіне, Намалюю ёй абновы Горкай кветачкай палыну. Перакіну цераз неба Папяровых тузін птушак, Засьпяваюць, можа, лепш там, […]...
- Жыццё–рачная плынь Жыццё–рачная плынь Жыццё нясе нас, як рачная плынь, Віруе-круціць, бы ў вадавароце, А недзе засталася неба сінь І сонечныя зайчыкі […]...
- БАЛАДА СНЯЖЫНКi Святло сняжынкi з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавiць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
- БАЛАДА СНЯЖЫНКІ Святло сняжынкі з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавіць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...