Верш Што мне рабіць?
Што мне рабіць? Куды мне дзецца?
Ратуйце, людцы, ад бяды!
Мне “знесла дах” ад песень Лепса –
Сама не ведаю, куды.
Душу працялі стогны-крыкі,
Парвалі сэрца на шматкі.
Адчайны выбух страсці дзікай
Рвануў з шалёнасцю ракі.
Спявак – бы бура ў кратах цела-
Таміўся, кідаўся, рыдаў.
Ад плачу песня звар’яцела,
Свет абамлелы замаўчаў.
Са сцэны полымя рвалося.
З нябёсаў лівень прасякаў.
І голас – сола – шматгалоссем
Душу і цела апякаў.
І не было вакол нічога,
Што гэты гук перамагло б.
Цяпер без даху я, нябога,
І разумею, што я – тло…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Што мне рабіць(What can і do) Мае мары, чамусьць, абмінаюць мяне, як аблокі плывуць куды вецер падзьме. кожны зроблены крок – памылковасць адна, бы халодная ноч […]...
- І што мне рабіць з ім “Вы – святло свету… Так няхай свеціць святло вашае перад людьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя справы і ўслаўлялі Айца […]...
- 91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...
- Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
- “Песню бярыце з сабою!”? “Песню бярыце з сабою!”? Гэтак казаў мне мой дзед. Песня, як хлеб, ? найсвятое, З песняй радней цэлы свет. Песня […]...
- Што рабіць? Што рабіць? Веснавое сонейка ў хату зазірае. Чаму хлопчык сумненькі? Чаму не гуляе? Хмурыць тварык чысценькі, быццам вось заплача. Па […]...
- Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
- Зашапчы гэты боль, дождж лістоты Зашапчы гэты боль, дождж лістоты. Залаты лівень, лівень барвяны. У травы познія падаюць ноты Музыкі невяртання. Невяртанне без слова, пагляду, […]...
- Разам з людзьмі Я не скажу, што бачыў свет. Але на моры і на сушы Жывых людзей жывыя душы Ў маёй пакінулі свой […]...
- О, птушкі О, птушкі! Ціўкаюць, звіняць, Шапочуць, каркаюць, шчабечуць… Яны не могуць не спяваць, Не перагуквацца аб нечым. У тым – прырода […]...
- Дзень сканаў Дзень сканаў. Закіпае вада. У чаканні гарачага чаю Адзначаю: жыццё – не бяда, Покуль простыя радасці маю: Проста дыхаю – […]...
- Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...
- Мые вадой дажджавой валасы Мые вадой дажджавой валасы. Мала таго – у запас набірае. Быццам і праўда, для гэтай красы З рэчкі вада – […]...
- Інтэрв’ю на вясковай вуліцы – Вы пытаеце, дзеткі мае, Як я з мужам жыву? Гарэлку п’е, бутэлькі б’е Аб маю галаву. Ганяе за хатай, […]...
- СВЯТОЕ ЮНАЦТВА Цябе мае прызнанне не кране, Прайшло ўсё, не варушы, навошта. Але прыходзяць да мяне ў сне Дзён тых чарга, стаяць […]...
- Вышыванка Матуліны рукі, як птушкі, лятаюць, Здаецца, нібыта і стомы не знаюць. І крыжык за крыжыкам роўна кладзецца: Як быццам гаворка […]...
- Вялікі грэх у жыцьцё зьняверыцца Вялікі грэх – у жыцьцё зьняверыцца, Куды, за чым ійшоў, забыць, Лічыць: набытак – непатрэбіцай, Таму, хто будзе после жыць. […]...
- Неяк дзіўна Неяк дзіўна… Глядзець у твае вочы Сярод зорнай і халоднай ночы. І кожным дотыкам рукі… Я разумею, хто такі… Ты […]...
- Людка Як Людкі не бачу, – Не міла мне жыць: I сохну, і плачу, I сон не бяжыць! I хатка – […]...
- Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае, Не трацячы мужнасцi тону свайго: У свеце, глабальна расколатым надвае, Ад […]...
- Вынік Я народжаны дзеля таго, каб навучыцца рабіць адпаведныя вынікі… з усяго, што навокал…. з усяго, што дзейнічае на цела і […]...
- Чарноцце З сэрца майго вылазіць чарноцце, Запалняючы душу маю. У думках пануе брыдоцце, Я быццам ў балоце стаю. Надломлена нешта ўнутры. […]...
- Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
- З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...
- О як я вернасці баюся О як я вернасці баюся, О як я вернасці жадаю! Плачу даніну дзіўнай скрусе, Калі табе кажу: “Кахаю!” Плачу даніну […]...
- Мае песні На чужыне Вакол мяне кветкі прыгожа красуюць. Маркотна між іх я хаджу адзінок, Аж бачу – мне сіняй галоўкай ківае […]...
- БАЛАДА ФЕРДЫНАНДА РУШЧЫЦА (10.12.1870–30.10.1936) Варшаваю і Вільняю паміж Багданава-нібы на Храме крыж, Куды вяртацца, на які маліцца. У лёсных травах сцежак бліскавіцы, Знікаючы, […]...
- Толькі я не баюся слоў Толькі я не баюся слоў Не кажу, што забыў ганарлівую, Не хаваю пакутлівых сноў. Эсэмэскі твае, праўда, выдаліў. Толькі мы […]...
- Што ж ты, за Беларусь змагар? Усё адно Беларусі наканаваны фатальны зыход. З размовы з адукаваным беларусам. Што ж ты, за Беларусь змагар, Цікуеш-сыкаеш з-пад лаўкі? […]...
- Зоркавы ливень Зоркі жне жнівень, кідае ў пракосы – зоркавы лівень расквеціў нябёсы. Шлях зор імгненны. І хто яго знае, колькі жаданняў […]...
- Батарэйкі Дзень за днём у дарозе, друзам збітыя ногі, Сэрца зломлена болем, душу цягнеш без волі, Успаміны аб страчаным сапраўдным каханні […]...
- Я ў паэзіі – прымат Я ў паэзіі – прымат: не ўжываю ў вершах мат, не рыфмую “аць” і “яць”, каб узровень свой узняць. На […]...
- Адвыкаю ад цябе Адвыкаю ад цябе. Сьмех і голас забываю. І надзей ужо ня маю Лашчыцца ў тваім цяпле. Адвыкаю ад цябе. Сэрца […]...
- Цела паэта не вечна Р. Барадуліну Цела паэта не вечна, Толькі душа, неба свет. Круціцца лёс чалавечы У жорнавах гучных планет. Светлыя, хуткія птушкі-гады, […]...
- Застаюцца песня і Радзіма Застаюцца песня і Радзіма. Можа ўсё мінаць, але яны Непадзельныя, не знікнуць з дымам Восені, кахання ці вясны. Толькі гэта […]...
- Калі ёсць права гаварыць А словы я знайду яшчэ. Ды я ўвесь свет пераіначу! Я над радком смяюся, плачу І ноч мая бяз сна […]...
- Па-над белым пухам вiшняў Па-над белым пухам вiшняў, Быццам сiнi аганёк, Б’ецца, ўецца шпаркi, лёгкi Сінякрылы матылёк. Навакол ўсё паветра Ў струнах сонца залатых, […]...
- Салют Дзяўчына ў празрыстай спадніцы Трымае рамонак ў далоні. Трымцяць па дарозе машыны, Кудысьці спяшаюцца. Мабыць, На свята дзяржаўнага кшталту, Купалле […]...
- … так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...
- Калі стварае Бог паэтаў Калі стварае Бог паэтаў, Ён перш за ўсё кладзе ў дзяжу Закваску чуласці да свету І дрожджы – жменю куражу. […]...