Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Неяк дзіўна

Неяк дзіўна…
Глядзець у твае вочы
Сярод зорнай і халоднай ночы.
І кожным дотыкам рукі…
Я разумею, хто такі…
Ты з сноў маіх…
І марам апраўданне.
З табой я разумею,
Ёсць каханне…
І сэрца цеплынёю напаўняецца.
Вусны нашы ў хваляванні сустракаюцца.
І неяк незнаёма гэта мне…
Як першы раз я адчуваю,
Што ўсёй душой цябе кахаю.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Неяк дзіўна - Вераніка Кірышчанка