Верш Бязладдзе
Пад поўневым святлом працую ў садзе.
Ноч на Пакровы: холад, вільгаць, змрок.
І ў гаспадарцы, і ў сям’і бязладдзе,
і поле духу абрабіць не змог.
Зграбаю ў гурбы лісце дзён забітых,
нязбыўнае на вогнішчы палю.
Ляцяць да зорак іскры самавіта,
ды, згасшы, ападаюць на зямлю.
Дзён і начэй маіх цяпер замала,
каб хоць бы нешта, збольшага, паспець.
Гарыць жыццё, як пустацвет збуялы, –
да раніцы майму вуголлю тлець.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ападаюць з бяроз лісты Ападаюць з бяроз лісты, Ім яшчэ паспрачацца з ветрам. Што з таго, што мінула лета І ў праменях гараць кусты?.. […]...
- Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...
- Птушка на яры жыцця Ты бяжыш, ты ляціш, Ты спыняешся і трымціш.. Бы пялёстка Сярод сухога асенняга лісця. Ты адна, ты баішся ўсяго не […]...
- Набеларушваецца Канкрэтныя беларусы ў зямлі. На зямлі бадай што прыблізныя. А тыя, Што самавіта прабліснулі, Здаецца, зусім не былі. Яна беларуская, […]...
- САКАВіК ПРЫПАЗНіЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўніз бягуць Раўчукі вясёлыя. Песенку […]...
- САКАВIК ПРЫПАЗНIЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўнiз бягуць Раўчукi вясёлыя. Песенку […]...
- Гукі звяроў – Што за дзіўны гул і гам На двары пачуўся? Што за гукі чую там – Сам не разбяруся. Нешта […]...
- Казка Белы покрыў каляднымі зоркамі Агарнае пяшчотна зямлю, Завірух шапатлівай гаворкаю Я прызнанні табе аддаю. І цябе, і сябе заварожваю, Апранаючы […]...
- Піла-вяртуха – звонкая гарэза Піла-вяртуха – звонкая гарэза – Выкручваецца гэтак альбо так. Мукой апілкі сыплюцца з надрэза, Хоць падстаўляй прыгоршчы ці латак. Я […]...
- Я прыйшоў да цябе Я прыйшоў да цябе на хаўтуры, Ты сканала, маё каханне. Ты прайграла ў першым туры, ты не дажыло да світання. […]...
- Па-за снамі спіш Зарасце калісь валошкамі Сонная сцяжынка, Жамярою-мошкамі Паляціць журбінка. Ў кошыкі пялёсткі Зачарствелых дзён, Як сабаку косткі, Кіньце – будзе плён. […]...
- Самаму светламу пачуццю прысвячаецца Самаму светламу пачуццю прысвячаецца… Мне заўсёды цябе не хапала: у вясновым п’янкім паўзмроку, дзе чаромха пялёсткі губляла ў рачаін гаманкіх […]...
- Вераснёвая ноч Вераснёвая ноч, бель туману густога, Зарападавы звон у трывожнай цішы, Усё без лішніх прыўкрас, невыдумна і строга, Як у добрай […]...
- Золата За кавалак золата ці срэбра гінуць душы ў колаверці смагі. Ўсё гуляюць па глыбокім недрам, ап’янеўшы, быццам бы ад брагі. […]...
- Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...
- Кожны з нас прыпасае Радзімы куток Кожны з нас прыпасае Радзімы куток, Каб да старасці чэрпаць адтуль успаміны – Дым над хатай, снапамі прыціснуты ток, Матчын […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ СТРАЛЬЦОВА (14.02.1937-23.08.1987) Як сонца ў ранні напаўняе неба, Ты ў вершы кроў пераліваў сваю. Але каму сягоння гэта трэба? Не ведаў […]...
- Бранявік Адышла, адгрукала навала, Ленінград, ты здужаў ў барацьбе! Бранявік з Фінляндскага вакзала, Мы стаім з пашанай ля цябе. Мы не […]...
- Чаканьне Хоць дождж і б’е, і лашчыцца, А ты усё адно У сінім лёгкім плашчыку Сьпяшаешся ў кіно. Куды ад суму […]...
- Будзь гатовы, піянер! Зашумі галлём, сасоннік, Заспявай, быльнёг-лаза, Што мы вольныя сягоння, – Воля вырасціла нас. Загудзі паўстаннем, вецер, Звонам, крыгамі вясны, Што […]...
- Арфа Яна на арфе ў маладосьці грала… У шапіку цяпер (каля вакзала) Гандлюе цацкамі… Я самалёцік “ЯК” Купляю і пытаюся: “Ну […]...
- Адзіная зорка у небе гарыць Адзіная зорка у небе гарыць, З кім можна з адкрытай душой гаварыць. Цябе я з маленства начамі шукаў, Табе спавядаўся, […]...
- Развітанне Пуста ў нашай казне, Грошаў болей няма. Зорка падае долу – Дагарае яна. Не ўзыйшло то насенне, Хутка скончыцца хлеб. […]...
- Вялiкая перамога Грамыхалi бомбы Неба зацягнулася маланкай У акопе сын сядзiць з мамкай Яны жадаюць каб з’явiуся свет Якi яны прасiлi многа […]...
- Слава Хто сказаў, што слава – сонца мёртвых Промні славы грэюць і жывых, працавітых, смелых, духам цвёрдых, ёй абраных юных і […]...
- Святая ноч Святая ноч і зорак карагод, І месяц узышоў зямлю каб асвяціць, Святая ноч бывае раз у год, Святая ноч дапамагае […]...
- Робім да стомы. Цягнемся. Марым Робім да стомы. Цягнемся. Марым. Век здаганяем. Героямі ходзім. Ззяем, як сонца. Чарнеем, як хмары. Нешта губляем. Амаль не знаходзім. […]...
- Нож Ноч твая – як тысяча начэй, Калыханка маёй сьмерці. А нож твой – як тысяча нажоў, Чырвоная кроў майго жыцьця. […]...
- Жыццё маё Жыццё маё, адзіны мой, каханы! Я памятаю горкіх дзён усмешку і святло. Гарыць душа вагнём стваральна-незгасальным і лашчыцца ў руках […]...
- Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
- ЗОРКА ВЕНЕРЫ Пражытых гадоў не памераць, Не ўзважыць на шалях ніяк, А я прадаўжаю ўсё верыць У зорку Венеры, дзівак… Калі ўжо […]...
- Колькi дзён Колькi дзён без цябе я сумую, Колькi доўгiх самотных начэй. Мабыць час я марную ўпустую, Не пабачыўшы гэтых вачэй. Iх […]...
- Сябар Мой сябар! Табе ўдзячнай буду да захада Дзён маіх. Я веру! Ты той, хто не пакіне мяне адну Сярод людзей […]...
- Не кажы, не абяцай Не кажы, не абяцай, Не бяры такое ролі!.. Ходзіць сонца. Шэпча гай. Вецер блукае па полі. На зямлю прыйшла вясна, […]...
- У снах У снах маіх цябе няма… Ты побач сьпіш, а я адна У змрочных блытаных завулках Ступаю па каменьнях гулкіх І […]...
- Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...
- Забываюцца сны Забываюцца сны, Ападаюць іх шаты, Абрываюцца дні Былых мрояў крылатых. Але сонейка ўсходзіць, Цепліць золак агмень, Боскай міласьцю, згодай, Нараджаецца […]...
- Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...
- Дырэктар трэшлітратуры А фобіі, утопіі, Сваё атфоташопілі, Утульную канапу ЗабрАлі у прараба І архітэктара культуры. Цяпер два літра арматуры Палітрай намалююць Куры […]...
- Тур Хадзіў па вёсках валацуга. Які там кемлівы Хаджа. Упартых проста кожны пусьціць хоць да парогу ў поў Дняпра. Ён так […]...