Верш Я параўнаю з дзівасілам
Я параўнаю з дзівасілам зямлю, што дадзена мне ў спадчыну, дзе па вясне дужэюць крылы, вяртае вырай мова матчына. Магчыма, тым і ганаруся, Што з нашай глебы прарасло і сонца вечнай Беларусі, і мовы вешчае святло!
Ещё вершы:
- Ганаруся роднай моваю! Ганаруся роднай моваю! ******************** Мілагучная, Далікатная Поплеч з гуслямі Мова таткава. З сенажацямі Ды з палеткамі Мова матчына У садзе […]...
- Мова родная… Беларуская Мова родная… Беларуская… Ты – мая назаўсёды любоў. Не ў лясочку – сцяжыначка вузкая, А – прасторы жытнёвых палёў. Ахіне […]...
- Слова і мова Бывае і так, што слова Будаража ў жылах кроў, Кліча родная мова, Радзімы даносячы зоў. Звычайныя простыя словы Ў кожным […]...
- Рэквіем па Беларусі Мовы няма… Паступова зьнікае. Мы, пэўна, ужо не адродзім Яе. Кожны другі Яе ганьбіць, турае Хутка ў Лета наша Мова […]...
- Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...
- Кажуць, мова мая памірае Кажуць, мова мая памірае, Але верыць я ў то не хачу. Беларусь, кажуць, век аджывае – Зубы сцісну я і […]...
- Бывае ноччу жызнь замрэ Бывае ноччу жызнь замрэ калодзеж апусцее, замолкнуць птушкі над ракой, у сэрцы цемна стане На раніцу прачнецца ўсе і птушкі […]...
- Ёсць матчына любоў Ёсць матчына любоў, Яе не зблытай З ніякай, бо няма нідзе такой – Пяшчотнай, бескарыслівай, адкрытай. Шчаслівы ты, пакуль яна […]...
- Нас усіх аб’ядноўваюць вершы Нас усіх аб’ядноўваюць вершы – Гэта цяга да мовы бацькоў. Паспрабуй прачытаць толькі першы – Закахаешся ў шчырасць радкоў. Нас […]...
- СЛОВЫ ПРА ВЕЧНАЕ – “AVE MARіA…” На Свята Ахвяравання Панскага (Маці Божай Грамнічнай) Вецер пяе, кліча птушак у вырай, Мокрае лісце – жоўтым у дзверы. Словы […]...
- Княгіня З-за непахіснасці крочыла ззаду, Змардаваная, згвалтаваная часам, Безнадзейная, але ж непаданая гаду, Цягнулася з тым, хто пакрыўдзіў, разам. Вольга Турмовіч. […]...
- Мова маіх бацькоў Багацце ад продкаў – родныя словы, Кожны з маленства ужо ганарыцца, Няма прыгажэйшай за нашу мовы, Толькі аб ёй трэба […]...
- Як ні страшна Як нi страшна, а самi забылi, Адцуралiся Роднае мовы, Хоць суседзi на гэта стварылi Нам спрыяльныя, зручныя ўмовы. Адцуралiся за […]...
- Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...
- Я – беларус Я – беларус. Я ганаруся Сваёй гісторыяй, людьмі, І тым, што тут я нарадзіўся, Што прадзеды мае жылі. Я ганаруся […]...
- Колькі развялося Колькі развялося ў Беларусі роднай Байструкоў няўдзячных, погані бязроднай. Хоць ядуць нямала нашай солі-хлеба, Топчуць зямлю нашу, копцяць наша неба, […]...
- Міні-паэма “Як жыць?” Восень. Шэрая брудная вуліца. Дзеянне адбываецца каля газэтнага шапіку. Інтэлегент (хавае нешта ў торбу і азіраецца): – Як жыць, то […]...
- Ода мове Мова, беларуская мова, Знікаеш ты паступова. Трэба неадкладна ўзяць цябе пад ахову. Мова – ты жыцця аснова, Ты – чыстая […]...
- Экалогія душы Высякаюць лясы, I няшчадна вытоптваюць боты За дзялянкай дзялянку – Верасы, і багун, і чарот, На мяжы растапталі Жывую яшчэ […]...
- Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...
- КЛЯТВА У дзяцінстве мне на вопратку пагоны З усмешкай цеплай прышывала маці I прымауляля: “Некалі, мой родны, Выдатны атрымаешся салдацік.” Прайшлі […]...
- Мова як подых Мова як подых, як асалода, Мова як слодыч жаданняў і мар. Як памяць, надзея, жаданні народа, Мова – святло паміж […]...
- Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
- Мара з ма Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
- Развіццё Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
- З прыгажосцю ўсёй Беларусі З прыгажосцю ўсёй Беларусі Параўнацца нічога не можа, Бо яна – адіная наша Зямля родная, лепшая маці. Я шчаслівая, я […]...
- БАЛАДА ІВАНА ЛУЦКЕВІЧА (9.06. 1881–20.08.1919) На Роса ў Вільні росы, нібы слёзы, Бо ты ўсё ж не вярнуўся з Закапанэ, Бо ты вярнуўся […]...
- Да мовы прынік беларускае Да мовы прынік беларускае І вытокі шукаю жыцьця: Ад ляхаў яго сьцежка вузкая, Ці з балтаў – галодных бадяг? Славяне […]...
- Я не ганю землі чужыя Я не ганю землі чужыя, – Хай іх сонца не абміне. Толькі дзе б за морам ні жыў я, Беларусь […]...
- Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
- СЦЁБ 1.- Няма на свеце гэткіх хлусаў, Kaб ахмурылі беларусаў. 2.Mы маем шмат эканамістаў і прэчкі гонім папулістаў, 3.Што поспех занядбаць […]...
- Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
- Родная мова Мова беларуская, У душы маёй жывёш, Гучаннем слоў прыгожых Мне сэнс жыцця нясёш. Цябе заўсёды крыўдзілі І мусілі забыць, Але […]...
- БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
- Я чытаю ЮНЭСКА вердыкт у здзіўленні Я чытаю ЮНЭСКА вердыкт у здзіўленні. Ад бязлітасных слоў загараецца кроў: Беларуская мова – на грані знішчэння!!! Нат уключана ў […]...
- Мова роднай хаты Мова роднай хаты Лупцавалі не раз беларуса-скарыся! І турмою палохалі пан і паняты. Толькі лепей застацца без волі і хаты, […]...
- Пераклад санета 130 У. Шэкспіра Зусім не сонца – бляск яе вачэй І не каралы – вуснаў спелы тон. Бялюткасць грудзяў снега не ярчэй Ды […]...
- У вырай Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль […]...
- Жураўлі ў вырай адлятаюць Жураўлі ў небе мітусяцца, Зграя з крыкам ў вырай адлятае. Мне таксама каб туды падацца, Дзе дзяцінства знічкай прападае. Выведзе […]...
- Калісь глядзеў на сонца я Калісь глядзеў на сонца я, Мне сонца асьляпіла вочы. Ды што мне цемень вечнай ночы. Калісь глядзеў на сонца я. […]...