Верш Узляцела гэтак міла

Ещё вершы:

1. Гэтак проста – краніся Ты ўвайшла мне ў жыццё. ты ў маіх недарэчнасцях грэшная. я прабачу цябе. я хварэю табой. алілуйя! гэтак проста – […]...
2. На крыві Халодны павеў ураганнага ветру прыводзіць цябе ў нечаканы экстаз. Апошнія крокі… Апошнія метры… I знікне ў нябыт пустата збітых фраз. […]...
3. Я прысягаў не раз, не двойчы Я прысягаў не раз, не двойчы Не абуджаць у сэрца зноў Тваю паходку, стан дзявочы, Загадкавых апошніх слоў. Я уцякаў, […]...
4. Гэтае дрэва Як разлагодзіла душу Мне гэта дрэва! На гэтым вецці калышу Сны-неспадзевы. Упаў на цёплую траву, Раскінуў рукі. О, не кружыце […]...
5. Яшчэ магчымасці не згублены сканчальна Яшчэ магчымасці не згублены сканчальна Абачыць вобраза твайго змутнелую натхнёнасць. Абоеведама ўсё й далёка хай не ідэальна, І паэтычна не […]...
6. Міла ў небясьпецы Дзяўчыначка юная Міла З хлапцамі ліхімі пайшла, Аўтобус апошні згубіла, Дарогу дамоў не знайшла. Завабілі хцівыя хлопцы У дзікі далёкі […]...
7. Нядоўга Збудзецца… Лічы, што ўжо збылося… Год за цэлых дзесяць прамінуў… Голас твой згубіўся ў шмагалоссі, І навечна позірк твой заснуў. […]...
8. Краю Я, краю, твой. Нашто мяне зракацца? Я ў дзень народзін падпісаў крывёй З табой дамову. Путам не парвацца, Што лучаць […]...
9. Як да клавішаў, дакранаюся Як да клавішаў, дакранаюся я да пальцаў тваіх. Хваляй цёплаю захлынаюся – белых рук ускалых. Заблукалі далоні чулыя ў прамянях […]...
10. Стварэньне Сусьвету Сябар мой, паглядзі: у табе заключаецца Вечнасьць. У табе ўсе стагоддзі спыняюць і ведаюць рух. Паміж вей і кудзеляў тваіх […]...
11. ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
12. Млечны шлях Як хочацца тануць у тваіх вачах – Бяздонным моры светлага блакіту! Кранацца рук, хавацца ў валасах, Пакуль тваёй усмешкай не […]...
13. Міла мая Mіла мая любоў майго сэрца Заўсёды ў ім табе знойдзецца месца У кветках палі за блакітнай ракою Буду гуляць я […]...
14. БАЛАДА СНЯЖЫНКІ Святло сняжынкі з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавіць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
15. Усё было мне міла тут Усё было мне міла тут: Над Нёманам зялёны кут, Палі шырокія, узгоркі, I смоль сасны, і ў небе зоркі, I […]...
16. БАЛАДА СНЯЖЫНКi Святло сняжынкi з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавiць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
17. Вам так было са мною міла Вам так было са мною міла, Вы так баяліся са мной Развітвацца. Шукалі сілы, Каб не заплакаць. Божа мой. Такіх […]...
18. Даруй мне Даруй мне гэтую памылку, Я не пазнала позірк твой. Ён нейкі новы, мной забыты, Ўжо больш не сушыць маю кроў. […]...
19. Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...
20. ***Палоніць музыка тваіх вачэй Палоніць музыка тваіх вачэй, нібы вясёлка пасля шчодрай навальніцы. А голас твой – як мілазвонная крыніца: ён песняй жаўранка – […]...
21. Пажаданне дзядоў Ты пажаданне прымі ў сваё сэрца ад нас Табе жадаем каб свет у вачох не згас Каб Рода Дух абудзіўся […]...
22. Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
23. ТАК СТАЛАСЯ Ты быў! Ты ёсць… Але цябе не будзе ў маім жыцці… Не ты таму віной. Так сталася… І бог тут […]...
24. Скрозь перашкоды Не ўбачу я тваіх вачэй пяшчоту І голас твой празрысты не пачую, Мне не адчуць гарачых вуснаў дотык – Ніколі […]...
25. На магіле маці – А я, матулька, зноў адзін Прыехаў да цябе ў адведкі. Калі гаворыць з мамай сын, Нашто каб чулі гэта […]...
26. Нож Ноч твая – як тысяча начэй, Калыханка маёй сьмерці. А нож твой – як тысяча нажоў, Чырвоная кроў майго жыцьця. […]...
27. Чыстае каханне Хрусталю горнага чысцей Маё бязмежнае каханне. Нябесных зор яно ярчэй, Ад сэрца йдзе замілаванне. Любімы светлы вобраз твой, Хвалюя, душу […]...
28. Старое Хіба кахала ты, хіба? І хто табе жыццё скалечыў, Што ты, Як ніцая вярба, Не ў стане больш Расправіць плечы? […]...
29. Прыгажэйжая за кветкі Няма ніводнай кветкі на зямлі, Якая б параўналася з тваёю прыгажосцю; Такія на зямлі яшчэ не зацвілі, Іх ня было, […]...
30. Цвінтарэй Так зыркаюць вачэй маіх звяркі. Збіў з панталыку, раздражніў і цешся. Як вочны цвет запаланіў гуркі, нібы сівец запаланіў грудкі, […]...
31. Не бывае гэтак, не бывае Не бывае гэтак, не бывае, Немагчыма любых праклінаць. Як жа так, што я табе жадаю Больш нікога ў свеце не […]...
32. Невуцтва Каб я ведала, што вясна Працягнецца толькі хвіліну, Каб я ведала, што рака Замерзьне ўзімку з табой, Каб я ведала, […]...
33. Я – Янка Маўр З дзяцінства не любіў куты Імжа асела на палетках Бы шкло ўпэўненасці ў тым Я Янка Маўр тваіх шкарпэтак Імжа […]...
34. ***Веснічкі. Вярба. Калодзеж. Сені Веснічкі. Вярба. Калодзеж. Сені. Не страчаеш. Ў хату не завеш. Самі стол паставілі і селі. А бліны дзе? Не, не […]...
35. Прыцягненьне Я – серабро. Ты – золата. Павек не паяднаць нам нашыя стыхіі. Як срэбра Беларусі – сьлёзы рэк з крывёй […]...
36. Ручча саснiў я джарало Ручча саснiў я джарало. Высока сонейка стаяла, I слонкi быстрае крыло У зыркiх промнях трапятала. I шэпт арэшын i травы […]...
37. Званок здалёку Званок здалёку. Голас, мне здаецца, Прытомлены адлегласцю, Прарастае радасцю, Як пры сустрэчы са знаёмым, І кволы, наструнены Лісточак надзеі Чакае […]...
38. Дрогкія рукі твае Моўчкі вазьму ў далоні. Час прыпыняе бег – Вусны мае ў палоне. Паломнік тваіх вачэй, Палонны твайго дыхання. Цалую ячшэ […]...
39. Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...
40. Сустрэчы з багамі Агнёвая паненачка з часоў Вялеса, Бурштынавых вачэй пагляд чароўны… Палоніць душу дзён, зрынае Ахілеса У бездань пачуцця сатканага з бавоўны […]...