Верш Міла ў небясьпецы

Дзяўчыначка юная Міла
З хлапцамі ліхімі пайшла,
Аўтобус апошні згубіла,
Дарогу дамоў не знайшла.
Завабілі хцівыя хлопцы
У дзікі далёкі гушчар.
Увёз невядомы кіроўца
Ад гэтых бяздушных пачвар.
У хаце агеньчык самотны –
Дзядуля сівенькі ня сьпіць,
З-за ўнучкі Людмілкі гаротнай
Ягонае сэрца баліць.
Калоціцца сэрца і плача,
Дзяўчыначка, дзе жа ты, дзе?
Твой шлях хіба месяц адзначыць,
і неба счарнела ў нудзе.
“Ня слухала б хлопцаў паганых,
Што ў пастку цябе завялі,
іх словаў салодкіх, падманных”, –
Ёй кажуць лясы і палі.
Край браслаўскі гадам адпомсьціць –
У холадзе й цемры сядзяць.
Хай кожны нягоднік запомніць,
Як дзеўчын самотных кідаць.
Вось неба сьлязьмі залілося,
і шэпчуцца сосны ў журбе…
Хутчэй бы, Людмілка, ўдалося,
Нарэшце пабачыць цябе!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Міла мая Mіла мая любоў майго сэрца Заўсёды ў ім табе знойдзецца месца У кветках палі за блакітнай ракою Буду гуляць я […]...

Святланачка-ашмяначка Ішоў я неяк берагам Ашмянкі-рэчкі вечарам, Сустрэў дзяўчыну светлую – ідзе, смяецца з нечага, Ідзе, смяецца з нечага, уся такая […]...

Усё было мне міла тут Усё было мне міла тут: Над Нёманам зялёны кут, Палі шырокія, узгоркі, I смоль сасны, і ў небе зоркі, I […]...

Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...

Наша спадчына “Наша спадчына” Край бярозавага соку Белакрылы край буслоў Толькі глянеш адным вокам Зразумееш і бяз слоў Васільковы край азерны Рэчкі, […]...

Мая Радзіма Беларусь-мая Радзіма, Не знайсці мне край мілей! Я табою ганаруся, Век жіві і век квітней. Тут дзіцячыя ўсмешкі, Прыгажосці кветак, […]...

Словы пра Беларусь Пра што пісаць? Пра Беларусь! Калі пісаць, дык пра радзіму, Той край, якім я ганарусь, Якім жыву, пакуль ня згіну. […]...

Бурчыць тамбурынам Бурчыць тамбурынам счарнелае неба — ідзе навальніца. Хвіліна — і грымне! Дай, Божа, бо — трэба напіцца й пазбыцца спякоты […]...

Я люблю сваю айчыну Я люблю сваю айчыну, Хоць і рэдка там бываю. І як каханую жанчыну Яе ў вершах апяваю. Ёсць у ёй […]...

Крызіс Заўтра стрэча з табою зноў будзе, Да цябе я зламаны прыду. Папрашу я цябе-не марудзіць: Прагані, бо ў цябе я […]...

Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...

Маіх словаў нячутна болей Маіх словаў нячутна болей, Не шукайце ўночы сьвятла, Разьвітаўся, напэўна, я з мрояй, Ля мяне, ты, колісь была. Тваіх словаў […]...

Мы рады сустрэчы Вас шчыра вітаем, жадаем натхнення – Для свята пара настае, Іграюць музыкі,- і гімн ухвалення Гасцям дарагім прапяем. Мы працай […]...

Папрасі ты ў неба зорку Папрасі ты ў неба зорку – хай Сусвет яе адпусціць да цябе ў тваю хату запаліць табе святло Папрасі ты […]...

Прыедзь у край мой ціхі Прыедзь у край мой ціхі, Тут продкаў галасы, Тут белыя бусліхі I мудрыя лясы. Хапае на Палессі I сонца, і […]...

Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...

Узляцела гэтак міла Узляцела гэтак міла Рук пяшчотнае ласо. Зноў мяне ты затапіла Поймай русых валасоў. За дзвярыма ноч залегла. Млее цесная павець. […]...

Вам так было са мною міла Вам так было са мною міла, Вы так баяліся са мной Развітвацца. Шукалі сілы, Каб не заплакаць. Божа мой. Такіх […]...

Кажуць, мова мая памірае Кажуць, мова мая памірае, Але верыць я ў то не хачу. Беларусь, кажуць, век аджывае – Зубы сцісну я і […]...

Ты мне вясною прыснілася Летняя ночка купальная Яснай растаяла знічкаю. Падаюць зоры світальныя Ў чыстыя воды крынічныя. Ой ты, дзяўчыначка мілая, Як жа ты […]...

Валрэўкомаўскі кур’ер Многа што сышло ў былое, Незабыўна і цяпер, Як жывы, перада мною Валрэўкомаўскі кур’ер. Сарамлівы, не прамоўца, I на выгляд […]...

Галоy~ная роля Святло. Сцэна. Я. Неба замест дэкарацый. Музыка салаy~я, Бярозавых ножак танцы. Ў падножжы – травы гушчар – Зялёныя валасы. Радзімы […]...

Ля вогнішча Дрэвы нерухомыя застылі, Хмурацца нябёсы на лясы. Дзе агонь цыганы распалілі, Раздаюцца смутна галасы: – Я цябе чакала, быццам смерці… […]...

Зямля, дзе мы жывем Колерам зялёна-квітным, Як абрусам аксамітным, Луг, палі, лясныя скроні, Паўстаюць, як на далоні. Лес ў птушыных галасах, Ўсё, нібыта ў […]...

За якой гарою За якой гарою, Дзе шукаць па свеце Маладыя мроі Маладога лета, Што цвілі, буялі Колісь так шматкветна, А пасля завялі […]...

Навошта сэрца я параніў? Даліны крыюцца туманам, І поле ў ветразі завей… Навошта сэрца я параніў Чарнявым погладам вачэй?! Навошта сэрца замарозіў Вянком халодных […]...

***Вячэрняя прахалода *** Вячэрняя прахалода. Спякотлівы дзень, бывай. Няхай адпачне прырода, Бадзенеўскі родны край. Ну, колькі ўжо можна парыць?! А заўтра ж […]...

Наш дом – Беларусь Наш дом – Беларусь Наш дом утульны і прыгожы Планета з назваю – Зямля. Краін вялікае ў ім мноства, Сярод […]...

Дзве пілы Каля сяла Сустрэлася з пілой піла. Адна, як срэбра, ззяе, А другая – Зусім іржавая была. I вось, як кажуць, […]...

Беларусі Родны край беларускі спрадвеку, Дзе такія ты фарбы знайшоў? Люстраныя азёры і рэкі, Аксамітныя цені дуброў. Курганы, як стагі канюшыны, […]...

Варкута Варкута-ты мясціна-цяжына. 9 месяцаў ў хаце-зіма. Варга-Шор ты халодны, любімы. Хай цябе ня знішчыць та пурга. Поўнач-Край-халадоў і мяцелі. Поўнач-Край-тых […]...

Водар мовы Кавярня напоўнена водарам смачным, Салодкіх пірожных, сіропамі з вішань. Праменнем ляціць ен ў цела нябачна, І разумееш, што розум тут […]...

Лесавiк У лесе цёмным – лесавік у вусны дзьмуй – крык вырываўся з горла бурай і круціў лясы на гурах. Ен […]...

Льецца сонца Льецца сонца апошнім святлом На змоклыя пожні, лясы. І хмары, і ноч чорным крылом Нагадалі твае валасы. Не цябе. Зусім […]...

З вяночкам да цябе З вяночкам да цябе і з надпісам ад сына Са смуткам у душы я брамку адчыніў. І спачувае мне чырвоная […]...

ЧЫМ МЕРЫЦЦА СВЯТАЯ БЕЛАРУСЬ? Бяры аловак, продак, у рукi, Ды паперы аркуш чысты. Пiшы сэрца свайго гукi Тыя, што пяе Айчына. Ад гранiц паўднёвых […]...

Плач Яраслаўны Вершаваны пераказ Пачарнела спелае калоссе, хмары цяжка ходзяць над зямлёй. У Пуціўлі на сцяне галосіць Яраслаўна досвітнай парой. Заламаны ручанькі […]...

Лясы Беларусі Бары і дубровы – краса Беларусі, І песня, і казка, і звон таямніцы… Я сцежкай лясной у маркоце прайдуся – […]...

Навальніца “Навальніца” Неба-чыстае без хмаркі Без памылкі і памаркі Сонца-ярка-жоўты шар Не дзянек а божы дар Толькі парыць няма спасу У […]...

Да нас даходзіць пакрысе Да нас даходзіць пакрысе, Што жыхары зямлі мы ўсе, Ахвяры і астрожнікі, – Чарнобыля заложнікі. Хлапчук на цацачным кані Гукае: […]...