Верш Настане і нашай вуліцы тупік

Настане і нашай вуліцы тупік, загляне цішыня і ў нашае ваконца, ў пад’ездах стане чутны адборны дамавік, прынаджаны сьвятлом ад лямпачнага сонца.

Упрочкі зьедзе транспарт, пустынны пераход растрэскае бяроза, прарваўшыся да ўгрэву, і сьвету мінакоў пяройдзе чорны кот дарогу па сьлядох пчалінай каралевы.

Адбіўшыся ад рук, набраўшы ў рот вады, мы станем пешаходзіць па вымерлым раёне і сьніць бяз задніх ног павальныя дажджы, багатыя вясёлкай, разьлітаю ў азоне.

Прыкаяныя ў моўчы сузор’яў і судрэў, мы станем вызнаваць свабоду адзіноты, з накураных паветраў мы выбудуем хлеў, бо шчасьце і ў хляве – тым больш у Хеароце.

Мы створымся наноў па вобразе здалёк, бо ўсё бярэ пачатак на тым баку калюжаў. Зьдзяцінелыя ўдосталь, мы зробім першы крок – на вока, раскатурханае сьцюжай.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Сёння настане палярная ноч Сёння настане палярная ноч Ды праз паўгода ўздымецца сонца Крайнасці полюсаў, холад бясконцы Сёння настане палярная ноч Там ля экватара […]...

Ведаю – дзянёк настане Ведаю – дзянёк настане – Зададуць і мне пытанне: Як я жыў? Каму служыў? З кім вадзіўся? Чым займаўся? Па […]...

Вершык Мінулага, на жаль, не вернеш, І ўчора больш ніколі не настане. Нам застаецца толькі верыць: сустрэчай скончыцца расстанне. Мне часта […]...

Калі на вуліцы слота Калі на вуліцы слота, А на душы маркота, Адчыняй дзверы для цноты І хай у музыцы зазвініць… І растае час […]...

На нашай вулiцы На нашай вулiцы Усё звычайнае Таполi пыльныя Дамы панэльныя Двары квадратныя Пад’езды брудныя Жыцьцё нармальнае А людзi розныя На нашай […]...

Снег на вуліцы і ў душы Снег на вуліцы і ў душы замятае сцяжынкі ўсе… Ты самоту-адчай заглушы, хай надзея ўзрасце пакрысе. Хай забудзецца прышлае зло, […]...

Крочыш па вуліцы. Дождж Крочыш па вуліцы. Дождж. Смутак. Хмары засланяюць сонца. Ты чакаеш, што дождж прынясе штосьці новае, Здаволіць смагу, змое бруд часу. […]...

На вуліцы шэра і слотна На вуліцы шэра і слотна. Людзей не відаць і машын, Блукаеш па парку самотна, Падоўгу блукаеш адзін. Нічога на свеце […]...

“Нашай ніве” Віншую ад душы, панове, З трохлеццем вашае дзіця – Газету ў беларускай мове. Віншую ад душы, панове, Яе, і ў […]...

Інтэрв’ю на вясковай вуліцы – Вы пытаеце, дзеткі мае, Як я з мужам жыву? Гарэлку п’е, бутэлькі б’е Аб маю галаву. Ганяе за хатай, […]...

Калі б сустрэчы нашай час Калі б сустрэчы нашай час, Я ў свой нататнік запісала, Сукенку гэту пад паяс Так часта б я не апранала. […]...

Не шукай ты “Нашай нівы Не шукай ты “Нашай нівы” Там, дзе бойкі гандаль півам. Гэй, дзе ганяць нашу мову, Дзе вышукваюць “крамолу”- Не шукай […]...

Доўгія вуліцы Доўгія вуліцы… Дарэмна шукаю цябе… Не маюць канца дажджлівыя ночы… О, я магу ісці да канца свету, Але не магу […]...

Айчыны нашай сцяг Радзiму мы абараняць У цяжкi час заỹжды гатовы. Мы ỹсе умеем ваяваць, Але пра мiр вядзем размову. Звычайны лёс, ваенны […]...

На вуліцы ні ясачкі. Цямрэчу На вуліцы ні ясачкі. Цямрэчу На здрадзе ноч, напэўна, развяла, А коўдра выглядае недарэчы, Калі у хаце не паліць святла. […]...

Я прыкладная ў нашай перапісцы Двурым Я прыкладная ў нашай перапісцы, Там слоў-прызнанняў непамерна густа, Як грушак тых на восеньскае дзічцы, Хто пачытае, выплюне: “Распуста!” […]...

Я на вуліцы Кірылы і Мяфодзія Я на вуліцы Кірылы і Мяфодзія Яна вельмі мне прыйшлася да душы Тут адчуў я так выразна, што стагоддзі Трэба […]...

З нашай біяграфіі А няўжо было ўсё гэта з намі? Даўнімі цяпер здаюцца снамі лапці, хлеб з мякінай – гэта факт, камсамол, калгасны […]...

Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы, Ўдоль вуліцы, ў дзяўчынскі двор, Дзяўчынкі двор на сем акон. – Добры вечар, дзяўчыначка! Ці спіш, ляжыш, […]...

Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...

На вуліцы Сухой у змроку радасным На вуліцы Сухой у змроку радасным Мы дыхалі забытаю лавандай, Лагчынаю прыйшлі ў завулак Транспартны I дом убачылі з бярозай […]...

Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві “Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві” Леанід Дранько-Майсюк “Паэтаграфічны раман” Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві. Мне прапаноўваюць лекі: віно […]...

Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы У ціхую сінюю ноч I сказаць: “Бачыце гэтыя буйныя зоркі, Ясныя зоркі […]...

Восень 100-годзьдзя “Нашай Нівы Бярозка струменіць Лістотаю жоўтай. Прагноз абяцае нам Холад і слоту. Ў краіне – “стабільнасьць”, Бяруць актывістаў – У многіх ёсьць […]...

Нясецца час кудысьці Нясецца час кудысьці, змарнела, зчэзла лісце, і недзе у “калісьці” згубілась пачуццё. Згубілася каханне, ласкавыя спатканні і грукат твайго сэрца […]...

Звяздзе”, “Нашай Ніве”, “Рэспубліке”, “Радыё Свабода” і ВАМ! Прабачце мне, што я спытаю Не афіцыйна, проста так: – Ці праўда, што ўжо дазваляюць На “Бангалор” казаць – “НЕ […]...

Мае сто гадоў адзіноты Мае сто гадоў адзіноты ці мінуць мяне, ці крануць… Пустэча на сэрцы, галеча, адзіноты ахвота не дае мне заснуць. Калі […]...

А я прагну адно – адзіноты А я прагну адно – адзіноты ў пакоі пустым і настылым без словаў, нібы з кулямёта, без стомы і болю […]...

Трэнас Заставайся сам-насам са сваёю самотай, Заплаці за свабоду асабістай пустэчай. Цешся марнымі марамі, плач сабе ўпотай Аб сваёй беспрытульнай душы […]...

Калі раптам знікну я, і мяне не стане Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто табе тады, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалыша […]...

Калі раптам знікну я Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто тады табе, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалышыць […]...

Патанулі ў шэрані дамы Патанулі ў шэрані дамы, І прысады шэрыя ў тумане… Сярод адзіноты і зімы – Ты прызнач мне новае спатканне, Нагадай […]...

Гімн вершу Верш на свабоду з душы маёй імкнецца Радкамі, слоўцамі да вуснаў, а тады… Матулі песняю пяшчотнаю пральецца, Убранствам белым ляжа […]...

На апошнім паверсе На апошнім паверсе маёй адзіноты — пад мінус 20. Так высока яшчэ ніхто і ніколі, ніхто і ніколі… Адусюль можна […]...

Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...

ГIМН ПАЎСТАНЦАЎ 1863 ГОДА Даволі стамляцца ў прыгоне, Даволі марнець у журбе! Пад сонцам свабоднай Пагоні Падымем штандары свае. Дармо мы шапталі малітвы, Дармо […]...

Мы ніколі не станем радней Мы ніколі не станем радней, I, на жаль, гэта ведаем самі. I закончыцца значна раней, Чым адбудзецца нешта між намі. […]...

Свіцязь Мне Свіцязь начамі сніцца. Мне доўга начамі не спіцца. З табою хачу сустрэцца, Ці гэта толькі здаецца. Мне Свіцязь сніцца […]...

Бурлівая радасць Той свет, што навокал мяне існуе, Ён ззяе вясёлкай і птушкай пяе, Ён смела ляціць вадападам з гары, Звіваючы дні […]...

МАЛЫЯ ШВАКШТЫ Пяюць хвалі вясковага мора, Шматкі пены ля берага круціць. Месяц свеціць агеньчыкам хворым і цяпла да світання не будзе. Спяць […]...