Верш Над Полацкам

Незаўважна ляціць над Полацкам
Невядомы аб’ект паветраны,
Не бязьлюднай глухой ваколіцай,
А над самым цэнтрам – ў бок Ветрына.

І ня бачаць яго густабровыя
Ветэраны – народ без гадзіньнікаў.
Нат радары ня ловяць вайсковыя,
Што пад Полацкам сочаць пільненька.

Над Сафійкі крыжамі саборнымі,
Над часоваю дзьвінскаю прыстаньню,
Незаўважаная, непакорлівая
Павуцінка ляціць серабрыстая.
* * *
Дзічыну вязуць крывічы
У Полацак лесам аблажным.
Шлях ведаюць коні ўначы.
Яліны правераць паклажу.

Дазор каля Бельчыц гукне.
Сваіх ён няўжо не пазнае?!
Між дрэваў, нібыта ў вакне,
Сафія дасьвецьцем лунае.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных, Не бяруць хлеб даверліва зь цёплай далоні… Я жыву, адчуваючы жылкаю кожнай, Што […]...

Полацак – Трэцці Рым Яцвяжскім крылом, Паднябессем ліцьвінаў, Над Крыўяй арлом, Над Палессем краіна. І з водарам Балтыі Нес НямунАс Ачышчэнне праз лес Як […]...

Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...

БАЛАДА МІХАСЯ ТКАЧОВА (10.03.1942-31.10.1992) Нішто не страчана і не забыта. Калі ёсць крона, ёсць і карані. Кальчуга воева кап’ём прабіта, І холад праз […]...

Вялікае сэрца Недзе ўнутры ў гарачай крыві, Праўду спявала Вялікае сэрца. Шчырасцю ззяла, балела ўначы, Праўда жыве, а сэрца не б’ецца. Некалі […]...

У час бяссоння Ну што напішу я сягоння На гэтым маўклівым лісце?.. …Паціху ўсплывала Пагоня, Імчалі імклівыя коні У чорнай начной глухаце. Імчалі […]...

Славы даўняй адгалосак На гарбах счарнелых высп стогнуць сосны векавыя. Воўкам вые Ваўкавыск, падвывае Ваўкавыя. Ад варожых капытоў абгароджана Гародня. І Лагожаск з-за […]...

Элегія Мяцеліца ў завулках вые, Заносіць снегам бальшакі, Заледзянелі маставыя, I ледзь паўзуць грузавікі. Вязуць жалеза, бэлькі, блокі, Асфальт гарачы, як […]...

ДЗЕ МОЙ КРАЙ На зямлі, дзе гонкія яліны Дастаюць да небе галавой, Думаць я ніколі не пакіну Пра свой край – блакітную Айчыну,- […]...

Луг паэта Луг паэта поўны траў. На жалейцы ветрык йграў І аб праўдзе, і аб волі І аб горкай нашай долі… Луг […]...

Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...

Вясковае вяселле (З маленства) Звініце, звонкія званкі I разлівайся, смех! Ва ўрачысты дзень такі Не весяліцца – грэх. Як каралеўна, маладая, Хоць ты малюй […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ СЕЛЯШЧУКА (4.08.1947-25.09.1996) З прыгожай і роднай самотнай краіны Паехаць да мора і там-патануць… Праз дождж па дарогах, дзе плачуць рабіны, Самотныя […]...

Прыгоды маскалёў на Падзвінні Магістраль Полацак-Дрэтунь. Крычыць маскаль: Дай цыгарэту! А на шашы Віцебск-Гараны: Сып анашы, Чаму не п’Яны!? Ля каляіны На Бігосава Да […]...

Жыцьцяпіс Жыцьцяпіс. Я радзіўся і рос Пад страхой саламяннай, Каля клёнаў, бяроз, Ля балот і курганаў, Каля рэчышч старых, Балацянак іржавых, […]...

БАЛАДА ПЯТРА КОНЮХА (8.03.1910-14.07.1994) …Па мястэчку Турэц ты ідзеш малады І гармонік з табой пяе на ўсе лады. І мястэчку да ранку цяпер […]...

Аб панцырным казаку Верны конь мой ціхонечка ўсхрапнуў Далягляд пакрывае туман Верны Гетман Астрожскі сказаў нам Бараніць Украйну ад асман У нядзелю прачнуліся […]...

Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...

Помнік ласю Як вадаспад, пясок сыпучы Цурчыць струменем пад адхон… Ён выбег з лесу, стаў над кручай I так стаіць, усім відзён. […]...

Матуліны рукі З маленства яны нас Да сэрца гарнулі, Пяшчотныя, добрыя Рукі матулі, Што з ранку працуюць Няспынна і лоўка – Дачушку […]...

У родным кутку Ціхі летні вечарок, Легкі ветра халадок, і бярозка так пяшчотна абдымае. Зорак успыхваюць агні, Я на знічку ў вышыні Патаемнае […]...

Першыя словы прэзыдэнта пасля выбараў Вітаю вас, шляхецтва, спадары! Ліцьвіны-крывічы, мы тут гаспадары. Вітаю вас паненкі і панове! Час размаўляць усім на роднай мове. Дзе […]...

Не шуміце ў полі Не шуміце ў полі, Шумныя яліны! Ой, ды не шуміце Ў полі на марозе, Бо я сам не знаю, Ці […]...

Мемарыяльныя дошкі Я змераў Мінск і ўпоперак і ўдоўжкі, Спазнаў усе завулкі, тупікі… I ўсюды бачу дошкі, дошкі, дошкі, Прыбітыя, здаецца, на […]...

Берагі Бераг твой узносіцца абрывам, Бераг мой – нізінны, лугавы. На тваім – табун сонечнагрывы, На маім – духмяны пах травы. […]...

Ноч маладзіка Над Случчынаю – ноч маладзіка… Трапечуць зоркі у рачных затонах… Грываста луг перажагнаюць коні… Лілеямі успенена рака… Над Случчынаю – […]...

Тут Ой, пры каліне чырванашчокай Ды пры даліне зялёнай – сяло. Знаю, ні ў якай старонцы далёкай: Тут мне якраз нарадзіцца […]...

Нібыта зорачкі ўначы Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. Мой сум і боль куды падзелі? Нібыта зорачкі ўначы, Так Вашы вочы паглядзелі. […]...

Толькі шклянка ўначы задрыжыць на стале Толькі шклянка ўначы задрыжыць на стале, Толькі грукат ад колаў прарве цішыню– Гэта дзіўны цягнік. што імчыцца ў імгле, Аддае […]...

Сон Еўфрасінні У збудаваным дзедавым Саборы, Каля акна, князёўна спіць. І бачыць сон, над Полацкім прасторам, Цудоўны, залаты Анёл ляціць. І чуцен […]...

Я зноў прайшоў па партызанскіх сцежках Я зноў прайшоў па партызанскіх сцежках Ды тут ужо не сцежкі, а шляхі! Па радасць светлую, па ўсмешкі, Што дарыць […]...

… І прасвечваюць нашыя сэрцы Як адбіткі вякоў, як пабыткі, Што не ў сілах здалець і смуга – Легендарныя коні і світкі, Вышываная – кроўю […]...

Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...

Дыхае ноч Дыхае ноч Верасамі і рутаю. Ціша наўсцяж ля ракі. Коні у мораку Бразгаюць путамі. Гаснуць сяла аганькі. Поўня спаважна Бясхмарнай […]...

Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...

Плач Анёл самотны падаў з неба над Беларуссю незаўважна… Адно крыло – бялей ад снегу. Другое – чорнае, бы сажа. Упаў […]...

Чэрці Ведаеш, што незвычайна? калі страшна, што нельга баяцца. чуваць вокліч адчаю і незаўважна змагацца. Верыш, можа быць, бачыш, чуеш, як […]...

Так далёка і блізка краіна мая Так далёка і блізка краіна мая – Крыж мой, лёс мой, мая пажыццёвая роспач. Дзе так лёгка схіліцца, забыцца, заброснець, […]...

Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...

Паедзем дамоў на Пятра Уладзіміру Крываносу Паедзем дамоў на Пятра, У Змітраўцы будзе кірмаш. Вясёлая ззяе зара. Цягнік не спазняецца наш. О, гэты жаданы […]...