Верш Услед за прывідам
Цішынёй агарнула, нібыта прасцінай,
Атуліла нябёснай слязою дажджу…
Калыханкаю гушкала водар язьмінны
Што застаўся між намі, як яблык ў раю.
Прыхавала вачамі ахвярнасць аблокаў,
Неспадзеўны й чаканы іх мяккі прылёт..
Паміж безліч стаптаных дарэшты дарогаў
Пра цябе мне шаптаў летуценнік-чарот…
Напамінам ружовай зарніцы світанкаў
Малявала прасцягі разлучаных душ…
Для таго, хто з самотаю зжыўся ці змалку,
Для тае, хто не здыме журбы капялюш…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...
- Табе – мой верш прачулы “Табе – мой верш прачулы, Табе – салодкасць сноў!” – Шаптаў… А неба чула Пяшчоту тую слоў! Шаптаў… I шчасце […]...
- На прыпынку світанкаў Падышлі да прыпынку світанкаў. “Ці на Мележу? Ці на Танку?” Запытальна вочы блішчалі Па-ліцьвінску прыгожай менчанкі. “Багдановіча? Ці Янкі Купалы?” […]...
- Чарот Восень – жыцця паварот: Свет атуляе знямога, Млее ў сутонні дарога… Выйсця не мае другога – Дрэмле чуллівы чарот. Як […]...
- Мне цябе абяцала восень Мне цябе абяцала восень разам з жоўтым лістом кляновым. Паміж шчасцем старым і новым Цёплым ранкам, гадзін у восем. Белым […]...
- Восенькая электрычка Восенькая электрычка Сесці ў човен і плысці ў нікуды, ніхто, ніадкуль, аж завершыцца эра і памяць растане на дне. Час […]...
- Я малюю Я малюю цябе ў сваіх марах Добрым, верным з надзеяй у душы, Што не змогуць прыплысць тыя хмары І анёлаў […]...
- Адцвітае і нямее мова Адцвітае і нямее мова, Што калісьці нас з табой звяла. Не парушыць позняя размова Устойлівасць драўлянага стала. Стол драўляны, стол […]...
- Зноў сцежкай роснаю Зноў сцежкай роснаю праз жыта Крыляю ў далеч, нібы птах, І што трывожыла – забыта, Я дома тут, а не […]...
- Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
- ГАРЭЗЛІВЫ ВЕТРЫК Гарэзлівы ветрык у восеньскім скверы Лістоту з бярозкі рухава зрываў. Нібы-та хлапчук у каханне паверыў- Паспешна яе расранаў, распранаў. І […]...
- Цнота адзіноты Ты – адзін на адзін з цішынёй, з тужліваю думкай сваёй. Ты дзівоснае, хмельнае шчасце каўтаеш у згадках і марах. […]...
- Ноч снегавеем ахутае душу Ноч снегавеем ахутае душу, Ноч напаткае сэрца між зорак… З ёё адною між стылых калюжын Крочым у свеце без здрады […]...
- За хвіліну да сэрца салюта Заставалася хвіліна Пасярод тытунёвага ветра Да сэрца майго аўтаспына, Да таго як замерла паветра, Да таго як замоўклі ўсе людзі, […]...
- Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага, Шчэ ружа-краса не цвіла, А сны юнака растрывожыла Паненка, што побач прайшла. Мінулі часы. Ды блізкімі […]...
- Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...
- Па-над белым пухам вiшняў Па-над белым пухам вiшняў, Быццам сiнi аганёк, Б’ецца, ўецца шпаркi, лёгкi Сінякрылы матылёк. Навакол ўсё паветра Ў струнах сонца залатых, […]...
- Тады, калі пад дыванамі жніўня Тады, калі пад дыванамі жніўня, Прыўкрасна-памаранчавых удзень, Пад покрывам пяшчотным ліўня Абудзецца сустрэчы нашай цень, Ты, скінуўшы адзенне, дзіўным птахам […]...
- НОГІ ПРОСЯЦЦА НОГІ ПРОСЯЦЦА З цёплых траў плыве водар мядовы Над прагрэтаю летам зямлёй, Басанож летуценнік вясковы Забаўляе прастору гульнёй. Час чароўны, […]...
- Стаяла хмара нерухома Стаяла хмара нерухома У жыце спелым. Ад першага удару грому Аж пачарнела. Гром пахіснуў яе, пасунуў, Разгойдаў жыта… Павеяла цяжкім, […]...
- Шэра жоўтае варыва Шэра жоўтае варыва У небе зімняга горада Аніяк прыгажосьцю ня вабіла. Было холадна неяк, холадна… І счарнелых дарогаў абрысамі Ды […]...
- “Прачніся, сонца – час ужо…” Прачніся, сонца – час ужо, Грукоча ў дзверы зімні ранак. І подых ветрыка яго Па свеце разнясе світанак. Я разгадаю […]...
- Умова Няхай наступіць восень, я не супраць. Няхай ідуць дажджы, я не пярэчу. Адна ўмова: выкшталцоны, мерны, Выразны, звонкі, чысты, характэрны, […]...
- Праклён, як сэнс жыцця майго Праклён, як сэнс жыцця майго. За што? Пытаю ў цябе. За што? За што мне гэта ўсё? А ты маўчыш. […]...
- Сэрца пела А маё сэрца пела, І не мела нотак. Маё сэрца млела, Як адчуўшы дотык. Сэрца малявала Графіку ды чорным, Толькі, […]...
- Нібы апалая лістота Нібы апалая лістота Пачуццяў жоўтыя сляды… А побач цемрыва і слота Без той, каго ня бачыў ты… Без раставанняў і […]...
- ТУМАННАЕ АДАЖЫА Мой любы край – цудоўны талісман – Душы спачын, прытулак і натхненне, Дзе берагі, схаваўшыся ў туман, Няспешна праплываюць па […]...
- Разам Праз узгоркі уласнай волі, міма ножак мясцовых модніц я з ружовай півоняй ў далоні завітаў да цябе з цёмных вуліц. […]...
- Карціна Трыццаць тры гадзіны Разглядаў карціну, Ноч не адыходзіў – Ночы не хапіла. Гэта пакаленне Маляваць умее, Як над сіняй глебай […]...
- Крынічкі, ціхія крынічкі Крынічкі, ціхія крынічкі, Як я люблю вас, як люблю! Жывы струменьчык невялічкі Мне апявае ўсю зямлю. З паклонам схілішся напіцца […]...
- ТАМ, ДЗЕ НА РОСТАНЯХ Там, дзе на ростанях шуміць, Падросшы за стагоддзе бор. Дзе раніца бурштынам зіхаціць, Дым успамінам цягнецца да зор. Дзе песня […]...
- Як быццам выціраюць памяць сны Як быццам выціраюць памяць сны. І ранак пачынаецца аднова. Сапраўднае жыццё цяпер бяжыць. А сон – для адпачынку тут аснова. […]...
- Ты ўжо сказала мне на ростань Ты ўжо сказала мне на ростань, Як мы стаялі ля крыніцы: – Не буду плакаць і журыцца, – Ты ўжо […]...
- Не бойся таго Не бойся таго… Не бойся таго, Хто у вочы табе Праўду калючую кажа. А бойся таго, Хто у вочы табе […]...
- Созгук кахання Нясмелы дотык да струны. Ваганне… І праз імгненне созгук. Як забыць? Ты навучыўся разумець маі жаданні, Ты навучыў мяне бязважка […]...
- Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
- Калі сэрца тугой шчымела Калі сэрца тугой шчымела, Бо яму святла не хапала, — Да мяне заходзіў нясмела Летуценнік Янка Купала. Калі я, прыгнечаны […]...
- Прызямленне З нас кожны у дзяцінстве – летуценнік. І я ж калісь пад шэпат траў Лавіў рукой бліскучыя прамені – І […]...
- Той чарнобыльскай ноччу Той чарнобыльскай ноччу, Як у жудасным сне, Напамінам прарочым Скаланула мяне – Бліскавіцай урану можна свет спапяліць. І пякельнаю ранай […]...
- Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...