Верш Маіх словаў нячутна болей
Маіх словаў нячутна болей,
Не шукайце ўночы сьвятла,
Разьвітаўся, напэўна, я з мрояй,
Ля мяне, ты, колісь была.
Тваіх словаў нячутна болей,
Зруйнаваны даўно масты,
І наш домік пад зорнаю стольлю,
Усё часьцей і часьцей пусты.
Нашых словаў нячутна болей,
І згубіліся дзьве душы,
Пасьля вогнішча будзе поле,
Попел змыюць ушчэнт дажджы.
Ещё вершы:
- Дзьве душы пад адным парасонам Дзьве душы пад адным парасонам. Дзьве душы. І няма болей слоў. Памаўчым аб харошым, вясёлым. І маўчанне зазьзяе сьвятлом. Дзьве […]...
- Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...
- Тваіх словаў гарачых Тваіх словаў гарачых Пазбіраю я гукі Каб сцюдзёнаю ноччу Зімою праслухаць. Раскладу па кішэнях Каб заўсёды са мною Былі словы […]...
- Чацвёра сонейкаў маіх Чацвёра сонейкаў маіх Сем год назад я стала ўзімку маці І цешылася сынам дзень пры дні… А ўжо смяюцца, бегаюць […]...
- Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна ** Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна… Далоні ў далоні пад поўні святлом. Мілосці аматаркі ночы распуснай Агорнуць пачуцці нязгасным цяплом. Дрыготкі […]...
- Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
- Мне смутак душу болей не раздзёр Мне смутак душу Болей не раздзёр, I сэрца не адчула спачування, Калi вялi, як быццам на касцёр, К табе маё […]...
- Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! І ад хвароб, і ад нядолі беражы! Вазьмі ў мяне маю пяшчоту і любоў – […]...
- А болей не жадаецца кахання А болей не жадаецца кахання. Душа бы зледзянела над стырном. Не мае дзеўка леташніх пытанняў – Чаканне закулілася ў адхон. […]...
- Маіх радкоў, хай, рэяць стужкі Маіх радкоў, хай, рэяць стужкі, Дзе годы міласьці нясуць, Балотцам, лесам, ў сьцежках вузкіх, Якія Матчынай заву. Над тым пазгінуць […]...
- Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...
- Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
- Зь цягам часу Зь цягам часу так мала пішу, Бо, напэўна, цябе забываю. І часьцей у нябёсы гляджу, Толькі сонца ніяк ня спаткаю. […]...
- Пусты касцёл Пусты касцёл. Разбураныя сцены. Вятрыска гойсае па алтары. І ціш вакол… Вакол спакой пякельны, Няма душы на гэтае зямлі. Цвінтар […]...
- Гудзела, гуло ў маіх вушах Таемныя гукі даносіць мне часам прастора душы. Адкуль яны? Сэрца галосіць, што гіне ад хлусаў іржы? Ці, можа, то хмурныя […]...
- Зімовы рэпчык На плячы пляцачок – Не паходны, а модны. Пашыты недзе ў Кітаі, Набыты ўпотай. На вуснах змярзае мята. Роўны выходны, […]...
- Мазыр Мне дыхаць цяжка і паветра не стае, Калі я крочу вуліцай знаёмай. А колькі ў душы тут паўстае, Ці то […]...
- Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...
- Ля мора Ля мора, ля Чорнага мора Спаткаўся, каханне, з табою. Мяне захапляла ты моцна, Ня трэба дзяўчыны другой. Каханне маё ўзмацнялась: […]...
- Вы снова Вогнішча набудзе папялішча. Дым бывае, часам, і сівым. Каб не пах, смуга з ім пэўна выйшла б. Толькі пах адзін […]...
- У гасьцях ня быў – то й не зразумееш У гасьцях ня быў – то й не зразумееш. і сэрцам не адчуеш гэты кліч. Сьвятло радзімы позірк твой сагрэе, […]...
- Пусты парк ды начны хваляў плёс Пусты парк ды начны хваляў плёс Ты зьнікаеш у цемры на крок. Не спаткалі тут мы свой лёс І падманвае […]...
- Менск і МІнск Ён будзе жыць, покуль жывыя храмы, Усё часьцей там чутны сьценаў трэск, На фатаздымках бачны твае брамы, Забыты ўсімі старадаўні […]...
- Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...
- БАЛАДА ЯНА КІШКІ (?-26. 07. 1592) У Княстве Вялікім, як сэрца, Айчына Твая, для якой нарадзіўся, жывеш. Шуміць ля дарогі старая рабіна, Карэнні, […]...
- Ушчэнт Ушчэнт. Мае думкі разбіліся цалкам ушчэнт. Пазёрства. Прытворства. Няма на зямлі адпачынку. Пабыць бы сабой не стагодде, а толькі хвілінку! […]...
- Дзён маіх Дзень мне векам здаваўся, Покуль стрэнемся мы. Помніш, як я хваляваўся? Быў я заўсёды нямы. Лёгка – у песнях пяецца. […]...
- Ранак маіх перажываньняў Самотны ранак, недавер, І крышку шчырага каханьня мяне не абміне. Прыціснуць любыя далоні Да вуснау ветразяў нямых, І сэрца гулкасць […]...
- Мова маіх бацькоў Багацце ад продкаў – родныя словы, Кожны з маленства ужо ганарыцца, Няма прыгажэйшай за нашу мовы, Толькі аб ёй трэба […]...
- Шчасце…Гора Над заросшай над поймай збялелай, дзе імгла разышлася ў бакі… На траве слёзы ранку знямелі – гэта слёзы мне роднай […]...
- Ты называеш гэта шчасцем Глядзець любому прама ў вочы, I кожнаму сябе аддаць, Забыла ты пра нашы ночы, Не зможаш болей ты кахаць. Заўсёды […]...
- Радзімкі Дзьве радзімкі на шчацэ, Пакунак у руцэ Твой. У чыёй? Вядома ў маёй. На каленях ноутбук Вымаўляе нечый гук: “Мельніца”, […]...
- Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
- Вершы пра вёску Пра вёску вершаў многа – Папрокі маладым – Пра поле, лес, дарогу, Пра вогнішча, пра дым. Дык гэта ж цень […]...
- Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
- Сьвяточны, старажытны дух калядны Сьвяточны, старажытны дух калядны, Магічны дух язычніцкіх акрас, Смаленьня дух, дух кміну і каляндры, Дух на шасьце падвешаных каўбас, Калісьці […]...
- БАЛАДА АНТОНА СОКАЛ-КУТЫЛОЎСКАГА (7.02.1892-7.03.1983) Ты сёння паўстанец, а заўтра-святар, А потым ізноўку-вайна і астрог. У Слуцку апальвае хмары пажар І попел, як снег, […]...
- БАЛАДА АЛЕГА ЛОЙКІ (1.05.1931-19.11.2008) На Слонім выпаў снег, нібыта попел белы Ад тых мастоў, якімі не вярнуцца ў свет Табе ўжо болей, у […]...
- Папрашу ў нябёс прасторы Папрашу ў нябёс прасторы, Глыбіні ў акіяну. Пачакай, мая пакора, Сёньня я цурчаньнем п’яны. Сёньня ног ня чуе доля, Бо […]...
- Пачуцці заглушу і боль знясу Пачуцці заглушу і боль знясу маіх з табой адносінаў няўдалых. Аб гэтым нагадае толькі сум тваіх вачэй, прыгожых і адданых. […]...