Верш Вы снова
Вогнішча набудзе папялішча.
Дым бывае,
часам,
і сівым.
Каб не пах, смуга з ім пэўна выйшла б.
Толькі пах адзін не дасць схлусіць.
Чорны дым праўдзівей не занадта.
Ён падобны на нач у зіму;
з завірухай, з вільгаццю на тварах.
Зноў жа ш, толькі пах не даў
– хлушу.
Ў вобразах мастацкіх, маляванках
можна дасягаць такіх вышынь!!!
Явы прызямлённей,
не па-рангам.
З’явы не па-рангам паляць слых.
—
*Вы снова – наўмысна падзеленае на дзьве часткі слова “выснова” (вывод по-русски)
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Я вельмі рад! Паляць лісце, паляць лісце! Белы дым ахутаў сад, Як калісці, у дзяцінстве, Гэтаму я вельмі рад! Крыга тоне – быць […]...
- БАЛАДА АНТОНІЯ ЛЯШЧЭВІЧА (30.09.1890-17.02.1943) Ворагам холадна. Ворагі паляць Хаты і Храмы, старых і дзяцей. Паляць усё, ды не спаліцца памяць, Памяць любога агню […]...
- Уступнае слова Альтэрнатыва можа быць. Яна бывае і ў каханні. Не кожны ў задніцу глядзіць, але глядзяць, я чуў, бывае. Бывае паляць, […]...
- Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца, Сонейкам цёплым спынюся ў душы, Расквечуся ружай ці восеньскім дрэўцам, Воблакам гляну з нябесных […]...
- Ты мне інакш не гавары Ты мне інакш не гавары. Усё вастрэй аб доме памяць, Калі ў скверы на кастры Зноў восень дворнічыхі паляць. Гарыць […]...
- Ты аддаляешся, ты аддаляешся Ты аддаляешся, ты аддаляешся, Ад пацалункаў маіх вызваляешся, Ад непатрэбнай нікому маны, Ад недарэчнай уласнай віны. Хто мы? Чужыя адно […]...
- Разбітыя мары …І мары былі залатыя, І гукі не рэзалі слых. Мы думалі, што не такія, Адрозныя мы ад усіх. Ды зараз […]...
- Ісці *ІСЦІ* Можна спаці ўсе жыццё ці быць у ва сне рэшту, але нельга кідаці у сон на гады! Можна хадзіць […]...
- Сяброўцы Натулі Мір вабіш прыгажосцю непаўторных **Мастацкіх твораў і жывой душы, Ад простых слоў і да пачуццяў зорных, **А, значыць, не спыняйся […]...
- А яна Гэткім шчырым каханьнем яе атуліў, З гэткай ласкай глядзеў ў яе сумныя вочы, – Як і сонца ня туліць расквечаных […]...
- Вершы пра вёску Пра вёску вершаў многа – Папрокі маладым – Пра поле, лес, дарогу, Пра вогнішча, пра дым. Дык гэта ж цень […]...
- Перакройванне шыняля – Нешта вы, маці, сыноўскі Шынель гэты доўга хавалі. Зараз прыкіну, Што можна пашыць з яго Вашаму ўнуку. Вось толькі […]...
- Развіццё Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
- Мара з ма Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
- Вось і вечар настаў Вось і вечар настаў, Яшчэ адзін дзень прайшоў. Ціха у цемру начы Сённяшні дзень сышоў. Белу адзёжу сваю Зняў, да […]...
- Каля вогнішча Над восеньскім полем адзіная зорка To знікне, то зноў задрыжыць угары. Павеяла дымам вільготным і горкім З кастра, што, відаць, […]...
- Зорачка надзей Як мары адбываліся ва ў сне, Застаўся ад маленства ўспамін. Надзеі зорка зіхацела мне, Кудысьці лятучы з вышынь. Няма ўжо […]...
- АЗАРЭННЕ Як задаволіць пагадненне паміж табою і душой?, калі няма ў ім азарэння, падараванага праз бой? Душа і ты – не […]...
- Вясна… Цябе даўно чакалі Вясна… Цябе даўно чакалі, Цябе гукалі: “Прыйдзі хутчэй!” Жанчыны вусны падфарбавалі, Знікае смутак з людскіх вачэй. Пасля працяглай зімовай спячкі […]...
- Цяжкіх нябёс далёкі дым * * * Цяжкіх нябёс далёкі дым. Бусліны клёкат над пагостам… Хто на зямлі назваўся госцем – і на тым […]...
- Адпусці грахі Цяжкія шляхі – сумленныя шляхі, Горшыя шляхі вінаваўца, Паглядзі у твар, Ды адпусці грахі, Сілы адшукай Прыняць і не злавацца. […]...
- Крок Навошта мой кранаеш сон? Ў ім шчасных дзён згубілась рэха, Яно мінулым б’е па стрэхах, Бы на маіх хаўтурах звон. […]...
- Прывабная кабета з вачамі, як ліхтарні Прывабная кабета з вачамі, як ліхтарні, Якія асьвятляюць і паляць адначасна. Спадзевам апрычоным і абсалютна марным За імі зноў імкнуся, […]...
- Жыццё матылька Толькі выбраушыся з калыскі, Паляцела насустрач дню. Бачу свет: я высока і нізка Рэха летняга дня лаулю. Крыльцы сталі мацней, […]...
- Спатканне Цярпліва ён чакаў дзяўчыну. Дубелі пальцы на руках. “Як здарылася? гэта ж дзіва! Спазніцца можна на гадзіну, Але ж не […]...
- Купальская ночка Кола палаючы коціцца – сонца, Быццам ад смеху заходзіцца, сонца, – Хутка надыдзе Купальская ночка, Як і дагэтуль, потым бясконца… […]...
- Калі хочаш адпачыць Калі хочаш адпачыць, Трэба розум адключыць. Хіба можна так зрабіць? Можна ўсё тады згубіць! Такім чынам, нават у сне Мы […]...
- Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...
- Вось кажуць – ісціна ў віне Вось кажуць – ісціна ў віне. А што, калі ў бутэльцы суха? Але гітара слых кране – І верыш: ісціна […]...
- БАЛАДА ЯНА КІШКІ (?-26. 07. 1592) У Княстве Вялікім, як сэрца, Айчына Твая, для якой нарадзіўся, жывеш. Шуміць ля дарогі старая рабіна, Карэнні, […]...
- Нуждзіной Тамары Сяргееўне Верш: Партрэт Ваш напісаць не цяжка. Прырода ўсё Вам шчодра аддала: Не простая руплівіца – мурашка – Скарынаўская мудрая пчала […]...
- Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...
- Скіслае малако з атлантам Як дасканала ўсё зрабіць, Каб была выканана мэта? Як? Калі межам не ўявіць Дзеля чаго ім гэта трэба? Ім разарвацца […]...
- Сон не ў руку Сон не ў руку Азмрочана свята. На сэрцы нуда. Сягоння сябе, як ніколі, шкада. Кахання твайго мне не трэба дарма, […]...
- Н 1. Н. Тваё сэрца так б’ецца, так грукоча прыемна, і ўдалеч імкнецца наша любасць узаемна. Мне цябе не хапала, не […]...
- Можна ўсё: пусціць каханне дымам Можна ўсё: пусціць каханне дымам, Узяць і занядбаць мінулы шлях. Але толькі – не любіць Радзімы З чорнаю павязкай на […]...
- ВЯНЕЦЫI Вянецыя! у свеце ты што на крывi, Але, свабодная, шпарчэй сплывi Туды, за небакрай, у далячынь; Iмкнiся у сiнечу да […]...
- Навошта берагчы струны Навошта берагчы струны, Калі жыцце не беражэ нас… Разбіць цішыню музыкай, Але не разбіць адзіноту… Зорны дождж… Падаюць ціха зоркі… […]...
- Колькі можна Колькі можна ўжо сядзець па норах, Колькі можна ўжо глядзець па дырах. Падымайцеся ж з кален беларусы, Уздыміце твар свой […]...
- Разам Праз узгоркі уласнай волі, міма ножак мясцовых модніц я з ружовай півоняй ў далоні завітаў да цябе з цёмных вуліц. […]...