Верш АЗАРЭННЕ
Як задаволіць пагадненне
паміж табою і душой?,
калі няма ў ім азарэння,
падараванага праз бой?
Душа і ты – не супрацьлегласць.
Але калі ўсё па душы,
ці да яе ляжыць адлегласць –
няма цікавага ў жыцці.
Цікавае заўсёды ў спрэчцы,
ў якой не ведама яшчэ,
каму стаяць на першым месцы,
а хто заведама на дне.
Задавальняючы патрэбу
перамагаць і дасягаць,
спрабуем мы ўзняцца ў неба,
з якога лепш усё відаць.
І там ужо давесьці богу,
ці добра ён папрацаваў,
ці забяспечыў перамогу,
ці свет ад д’ябла захаваў.
Але ці будзе дасканалым
свет, у якім адна душа?,
ў якім няма, хаця б у малым
нічога з плённага быцця?
Не ўзнімайцеся да часу.
Бо час кідаць, і час збіраць.
Спазніцца – гэтае няшчасьце.
Раней – нічога не відаць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- БАЛАДА ВАСІЛЯ САХАРЧУКА (10.07.1953-27.01.2003) Цябе няма, але ты ёсць – адсутны На час, які ўжо знаеш толькі ты. Цяпер ты пэўны: ісціна і […]...
- Смуга На вокнах дзіўныя узоры. Шкло падзяліла гэты свет на звышсьцюдзёнае надвор’е, і на пагодку з цыгарэт. У сенцы дзьверы та […]...
- Што мне рабіць(What can і do) Мае мары, чамусьць, абмінаюць мяне, як аблокі плывуць куды вецер падзьме. кожны зроблены крок – памылковасць адна, бы халодная ноч […]...
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- На вуліцы шэра і слотна На вуліцы шэра і слотна. Людзей не відаць і машын, Блукаеш па парку самотна, Падоўгу блукаеш адзін. Нічога на свеце […]...
- Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...
- Нічога Паміж намі нічога няма. Ні каханьня, ні здрады – нічога. І завея – як цень ад крыла херувіма – пасланьніка […]...
- Рэчанька вузкая, вадзіца мутная Рэчанька вузкая, вадзіца мутная, Да чаго ж ты, дзяўчыначка, сягоння смутная? – Да як жа мне жыці, вясёлаю быці? Каго […]...
- БАЛАДА ЯНКІ ШУТОВІЧА (24.01.1904–9.12.1973) У Віленскай карціннай галерэі Ты сціплы беларускі вартаўнік. І сэрца, і душу мастацтвам грэеш, Не забываеш маладыя дні, Дзе […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КАСПЯРОВІЧА (9.05.1900-26.12.1937) … Зноў на шэрай вуліцы зіма Белая, нібы самлелая. І ў табе твайго жыцця няма, І душа сняжынкай белаю […]...
- Заснула стомлена душа Заснула стомлена душа, Зняла блакітнае адзенне, Садрала скуру пры падзенні… Заснула стомлена душа. І сэрца не стукоча ў тахт, І […]...
- БАЛАДА ЯКАВА НАРКЕВІЧА-ЁДКІ (8.01.1848-19. 02.1905) На рэштках маёнтка лаза і асіны. Але не схавалі яны ад людзей Шляхетнасць і веліч, якія ў Айчыны […]...
- БАЛАДА САЛАМОНА РЫСІНСКАГА (1560 (?)-13.11. 1625) Ты ў князёў Радзівілаў прыдворны паэт. Ты не рыфмы рыфмуеш, ствараеш свой свет, У якім беларус мае […]...
- Сварка Ты не ўгаварвай лепш мяне! Няма сягоння часу мне Глядзець, як лёд рака ўзрывае, А то вось раззлуюся я. Яшчэ […]...
- Калі баішся праўдай апячы Калі баішся праўдай апячы, Дык не ілжы – адкрыецца мана. Лепш не кажы нічога – прамаўчы. Бо што маўчанне? Проста […]...
- Душа паэта Душа паэта Не ў ладах я сама з сабою. Супакоіцца чым – не знаю. Не знаходзіць душа спакою, Я на […]...
- Прызямлённае Не жывем у лесе, людзі. Не на хутары якім. Але ў кожным госці брудзім падазрэннем аб благім. Недавер хай і […]...
- Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...
- Дыпламаваны Баран У адным сяле (не важна – дзе) Хадзіў Баран у чарадзе. Разумных бараноў наогул жа нямнога, А гэты дык дурней […]...
- Хвалі ў душы Хвалі ў душы Было лёгка раней на душы, Чыстым донца. Ні хмурыначкі, ні дажджыначкі, Толькі сонца. Крыху ўзнімецца хваля мутная- […]...
- Шаўчына злосць Буланы Конь за дзень папрацаваў, Цяпер адпачываў і скуб траву увечары ля саду. А Шаўка, – не было з ёй […]...
- Кожны дзень прачынаешся з прагаю цуду Кожны дзень прачынаешся з прагаю цуду, А яго ўсё няма – як будзёніцца ціш! I дарэмна чакаеш нязвыклага гуду, Пры […]...
- БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...
- БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...
- Погляд твой Погляд твой нутро ўзрушае, Здолей то мне дараваць. Я цябе не прымушаю Да сяброўства ці кахаць. Я чужых ня прагну […]...
- ЧЫСТАЯ СУБОТА, альбо напаперадні Сусветнага Жаночага дня 8 Сакавіка ЧЫСТАЯ СУБОТА, альбо напаперадні Сусветнага Жаночага дня 8 Сакавіка. Вы кінулі усіх і сям’ю і дзяцей Пад весну відаць набалела […]...
- Парыж Парыж Amour, мы засталіся безь нічога, Няма тваёй, няма маёй віны, Ты пэўна ведаў, часам лёс благі, А траціць мне […]...
- Моцныя духам Што страшней за ўсё на свеце? Можа гэта моцны вецер? Што выклiкае небяспеку, Няўпэўненаму чалавеку. А можа то гарача спёка? […]...
- Па-за сэрцам – глыбокае неба Па-за сэрцам – глыбокае неба. За вачыма – фарватары зор. Хутка зведае чорная глеба, Дзе я жыў і чаму я […]...
- БАЛАДА ПАЭТА Памяцi П. i. Бiтэля Ён жыў прадчуваннем святла, Уласны меў погляд на свет, – Настаўнiк, святар i паэт… А доля […]...
- Поўх Прамаўляю слова “поўх” – і з’яўляецца адразу луг, папляжаны капцамі з долу выпхнутай зямлі… Поўша! Хто ты ёсць? Які ты? […]...
- Я скамарох сама сабе Я скамарох сама сабе і паднімаю ўверх настрой. Калі душа плыве ў журбе, не проста захаваць спакой. Ды й хвалявацца […]...
- Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...
- Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...
- Якім ты вокам на мяне глядзеў?! Якім ты вокам на мяне глядзеў, Напэўна, тым, што па жыцці зайздросціў? На небе ясны месяц зіхацеў, І я згадзілася […]...
- НАША ЭРА Свет больш нічога не значыць, Толькі магчымасць тлумачыць Гульні малекул. Смерць больш не значыць нічога, Толькі падсмейванне бога Над чалавекам....
- Калі цябе я бачу зноў Калі цябе я бачу зноў: У жылах маіх закіпае кроў, Кругам ходзіць галава, Без цябе няма жыцця! Мару аб табе […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КОНАНА (23.04.1934-6.06.2011) Дон Кіхот з навагрудскай зямлі, Беларускай душы абаронца, Дзе ты сёння? Зноў прыйдзеш калі Ты да нас, бо самотна […]...
- Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...