Верш Белае бязлюддзе

Ещё вершы:

1. Безгалосаю мова мне стала Мне ніхто не напіша, бо і я ня пішу, Безгалосаю мова мне стала. Можа выстылі годы чаканнем душу І яна […]...
2. Бел-чырвон-белае каханне Яны завуць наш сцяг ганебна SMS, Яны нашчадкі тых хто ў трыццаць сёмым Адвозілі інтэлігенцыю у лес, Спраўляючы пікнік там […]...
3. Балада Белае Русі Плылі туманы бялёсыя – Малочныя туманы Над Нарачанскімі плёсамі, З-над Нёмна, Дняпра, Дзвіны. Да сонца ў сонцы скляпеніліся Белаю вапнай […]...
4. Ад чыстага ліста, ад белае зямлі …Ад чыстага ліста, ад б е л а е з я м л і, ад светлых крылаў і душы павіннай […]...
5. НАСТУПНАЕ IМГНЕННЕ Хатка пад драўляным дахам, Ад гадоў сцямнелi сенцы. Ля прыступ ляжыць сабака, Кажан б’ецца ў акенцa. Рыпiць студзенька лагодна, П’е […]...
6. Гуляй, беларус! Гуляй, беларус! Што табе застаецца – Магiлкi бацькоў ды гарэлкi глыток. I покуль не зломлена воля ў сэрцы, Жыве Беларусь… […]...
7. Балада Ноя Мне ў каўчэзе Ноевым сярод патопу Доўга снілася спакусна па начах Залатая, быццам бы агонь, Еўропа, Шэрая, як попел на […]...
8. Трывога Чырвоныя вокны, Як вочы, Праваламі ў змрочных дамах Пужаюцца, Вылезшы з ночы, Світанку, Што пылам прапах. Гляджу на чырвоныя вокны […]...
9. Наўкол усмешкі раздаю Наўкол усмешкі раздаю: Усмешка — за усмешку. Нібы на востраве стаю — На веснавым узмежку. Лаўлю блазнотлівы прамень Рукой — […]...
10. Нехта кружляе угары Нехта кружляе угары, мроіць сябе высока. Я жа хаджу па зямлі, збіраю як скарбы зёлкі. Хутка цяпло міне. Скончыцца лета […]...
11. Навошта берагчы струны Навошта берагчы струны, Калі жыцце не беражэ нас… Разбіць цішыню музыкай, Але не разбіць адзіноту… Зорны дождж… Падаюць ціха зоркі… […]...
12. Была спякота Была спякота І адзінота – Вокны адкрыла. Была сустрэча, Халодны вечар – Расправіла крылы. Была спакуса, Радасць чакання, Ўзлёт і […]...
13. Амаль кахаю А я яго амаль кахаю…. Зрабіць нічога не магу… Ад позірку яго я таю… Але ня ведаю чаму…. Як быццам […]...
14. З хмарамі і з навальніцай З хмарамі і з навальніцай, Ўночы і ўдзень Употай: “Слабаму ёсьць, за што біцца – За згоду!” Зь вечара й […]...
15. Спатканьне Прайдуць гады, мінуюць тыднi У жыцьцi сустрэну шмат людзей, Але адзіны вобраз у сэрцы Застанецца сярод падзей… Адзіны ён, бо […]...
16. ЗIМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полi – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галiнак. Цяпер яны стаяць маўклiва, Там-сям вiсяць счарнеўшыя лiсты. Навошта […]...
17. ВЕЧАР У ІСПАНІІ ВЕЧАР У ІСПАНІІ Ціхі вечар. Вокны на даліну. Замак асвятленнямі палаў. Граў напітак у фужэры вінным. Цень прыслугі ўдзячнай ля […]...
18. Пра май Коўш Мядзведзіцы вісіць над уваходам у родны дом. Нашы вішанькі схіліліся над плотам. За вуглом – дзве фігуры. Шэпча ноч […]...
19. Студзень завірушны Белым снегам, чыстым пухам Прымяце садок стары. Мароз з цеткай завiрухай За ноч абыйдуць двары. Вокны зробяцца сляпымi: Траў дзiвосных, […]...
20. Агонь Ззяе яскрава агеньчык далёка, Ледзьве заўважны нашаму зроку. Ледзьве даходіць да нас яго пах, Недзе хаваецца ён у кустах. Людзі […]...
21. БЫВАЙЦЕ Бывайце, лецейка! Бывай, Пах палыну духмяна-горкi. Бывай i ты, прыцiхлы гай, i вы – пажухлыя пагоркi!.. Вазы аблок вязуць вятры […]...
22. Вяршыць зiма зямны кругазварот Вяршыць зiма зямны кругазварот i вабiць графiкай пакiнутых алеяў. i ёсць усё. Але – пад Новы год Зноў не хапае […]...
23. Вецер кідае лісце ў вокны Вецер кідае лісце ў вокны, пад дажджом каштаны дрыжаць. Я стаміўся ад гэтай восені, я стаміўся цябе кахаць. Спадзявацца, у […]...
24. ***Напісаўся туману Напіўся туману, нібы сырадою, схмялеў ад настою мядункі і мяты… Чаму ж на душы так балюча і гойна, як згледзеў […]...
25. БАЛАДА АЛЕГА ЛОЙКІ (1.05.1931-19.11.2008) На Слонім выпаў снег, нібыта попел белы Ад тых мастоў, якімі не вярнуцца ў свет Табе ўжо болей, у […]...
26. Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...
27. Дзявочая песня Засцілаецца далеч туманам, Засціць вокны сумота ў жальбе. Дзе ты, мой дарагі і жаданы, Як знайсці мне на свеце цябе. […]...
28. Могілкі з плотам паваленым Могілкі з плотам паваленым. Спрахлі, збуцвелі крыжы. Хто тут пад імі ляжыць – памяць маўчыць шэрым каменем. Небам пайшлі галасы […]...
29. КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...
30. Малінавы вечар Малінавы вечар крылом дакрануўся, Да думак маіх і ў ноч паляцеў. Спужалася раптам, каб ты не прачнуўся, Калі за акном […]...
31. Страчаныя ідэалы Мы прыехалі ў горад і сталі Іншымі быццам людзьмі. І народзім такіх, як самі,- Без роду, без веры – Чужымі […]...
32. БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...
33. МАЁ ПРАДЗiВА – Памiраеш – жыта сей,- Гаварыў дзед Аляксей… Я родам з сялянскага роду, Не маючы iншай раднi, Я родам, як […]...
34. Я амаль што цябе пакахаў Што я гэтак даўно не з’яўляўся, Ты прабач – я ўжо ачуняў. Запытаеш чаго я спужаўся — Я амаль што […]...
35. Пакрысе ападае лістота *** Пакрысе ападае лістота, Пад нагамі – пажоўклае лета… Час ад часу прымроіцца мора Нібы з іншага, дзіўнага, свету… Час […]...
36. Ноч шамоціць трысцінай зламанай Ноч шамоціць трысцінай зламанай, а на лёдзе месяц — шматкроп’ем… Я ўглядаюся ў вочы каханыя, пражывае душа ў іх самотная. […]...
37. Жоўты ліст Спелаю лістотай Упаду на слоту. Хто я? Дзе я? Хто ты? Ліст: ляжу пад плотам. Мне тут сумна вельмі. Дождж […]...
38. Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я, Апантана, да болю ў грудзях. Той агеньчык, дзяўчына сьвятая, Што прыносіць каханьня пах. Дзесьці […]...
39. КОШКА Мая найлепшая сяброўка З вачыма колеру бурштыну!.. Твая прынада – мыш-палёўка, І цёплы кут – твая Айчына. Ты маеш трапяткое […]...
40. Я па свячы загадваў на дзяўчыну Я па свячы загадваў на дзяўчыну, Калі яе агонь амаль што згас. Самому вызначацца немагчыма, Я па свячы загадваў на […]...