Верш Страчаныя ідэалы

Мы прыехалі ў горад і сталі
Іншымі быццам людзьмі.
І народзім такіх, як самі,-
Без роду, без веры –
Чужымі дзяцьмі.

А мы гліна. Мы попел. Мы смецце.
Мы гной. Мы паўмёртвы прах –
Без яблыневых суквеццяў.
Без чапляў на паплавах.

Без хатаў сваіх сасновых.
Без бочак дубовых.
Льнянога радна.
Без могілак тых палыновых,
Дзе спачывае радня…

Еш дранікі ў цёплай хаце
І не ведай ніякай бяды.
Толькі помні, суродзіч-браце,
Адкуль ты. Ідзеш куды.

Што не вырадак ты. Не злодзей.
Не прадажны сабачы сын,
Калі ў сэрцы тваім узыходзяць
Не расянкі. А ў росах язмін.

Калі сэрца тваё – як неба.
І душа – васільковая рунь.
Значыць, будзе хлеб. І да хлеба
Сакральнасць нябесных рун.

Дзе б ні жыў ты: у горадзе, вёсцы-
Тут наша доля. Айчына. І рай.
Пакланіся, як маці, бярозцы.
І пра попел не забывай.

2009

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Язмін На тваім інтэрнацкім прыпынку У садах адурманьваў язмін. “Ты зламай, заламай мне галінку На ўспамін, на ўспамін, на ўспамін”. Белым […]...

Цытаты мяне. Вучнёўскія дзённікі. Дамініканская катэдра Цытаты мяне. Месяц сакавік. Дзённікі. ” Твой Дом – таксама мой, …і толькі Тваё Сэрца- маё сэрца”. Калі не чутнае…калі […]...

Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...

БАЛАДА МІКАЛАЯ РАДЗІВІЛА (ЧОРНАГА) (4.02.1515-28/29.05.1565) Вялікае княства заўсёды з табой Ці едзеш на бітву, ці стомлены спіш. Жыве ў тваім сэрцы шляхетны Нясвіж Напоўнены […]...

Страчаныя ноты кахання Страчаныя ноты кахання… ********************************* Усё ж гады бяруць сваё – І не згадзіцца немагчыма… І лёс, што нас аднойчы звёў, […]...

Дапамагі мне! Дапамагі мне выкінуць яе, Маю праклятую трывогу. Дапамагі, хоць вытрасі з мяне, Бо ноччу я маліўся богу. Дапамагі мне сэрца […]...

Пераклад санета 22 У. Шэкспіра Люстэрка маніць – я ‘шчэ не стары. Тваё юнацтва сілы мне дае. Але памру, дажыўшы да пары, Калі й цябе […]...

Прашковіч Лідзіі Іванаўне Светлая Ёй памяць Сястра Алега Лойкі і Купалы- Маці наша, нашая святлынь, Колькі сэрцам гордых і удалых Выхавалі Вы філалагінь. […]...

Каханьне сэрцу не пакута Каханьне сэрцу не пакута, Яно цяпло душы твае; Калі душа, што льдом закута, У тых заковах адтае, Калі зь яе […]...

Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...

Да каханка Каханку мой! Твае рукі належаць будучыні, І я належу цяпер тваім рукам. Я адчуваю твае ласкі і адраджаюся У цябе. […]...

Язмінавы цвет За вокнамі снег ціхутка ляціць, Мы ж нашу вясну ўзгадаем. Ва ўтульнай кавярні з табою сядзім, Гарбату з язмінам чакаем. […]...

Забыла я тваё імя Забыла я тваё імя, Не ведаю, калі згубіла, Імя якое засланіла Тваё імя, тваё імя… А помню, як у цішыні […]...

Знікну. А ўсё застанецца Знікну. А ўсё застанецца: белай завеі лісты, голас касмічнага сэрца, сум лістабою і ты. Ты – незнаёмы, нязнаны… Мара мая […]...

БАЛАДА ВАЛЯНЦІНЫ КОЎТУН (6.04.1946-30.04.2011) На зломе вясновай маланкі Твая адляцела душа… І сонца ўзыйшло новым ранкам, І ўспырхнулі птушкі з крыжа, І ўсё, […]...

Я вазьму твой боль Я вазьму твой боль. Ты заслугоўваеш гэта. Ды заб’ю яго ў сябе І настане твае лета. Я хачу цябе абняць […]...

Кніга ў хаце–сябар, а не госць Кніга ў хаце-сябар, а не госць Хацела ціха вышмыгнуць із хаты Ды ўсё ж паспела маці затрымаць, Адводжу ўбок я […]...

Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...

Калі ты знік Калі ты знік з вачэй так хутка, Калі паехаў так імкліва, То сэрца сціснулась ад смутку І свет увесь мне […]...

Шэкспіраўскае Ці знаеце, як паміраюць ад кахання? Калі вас Бог памілаваў і вы Не захлыналіся агнём самазгарання, – Лічыце, што шчаслівы […]...

Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці, Заручы нашы вочы даўкай палёгкай Пацалункам шляхетнага ў росах світанка Забінтуй маё сэрца чаканай […]...

Люблю палескія прасторы Люблю палескія прасторы І Ясельды павольны бег, Зірнуць з вышынь на лесу мора, Адчуць: я тут – свой чалавек. Асфальта […]...

Мой Белы алень Я веру у тайны прадвесня. І ў заўтрашні светлы дзень- Бо недзе ў тайзе нябеснай Пасецца мой Белы алень. Ён […]...

Мара закаханага сэрца Не кранай струн чуллівых маёй ты душы, Калі ў сэрцы не маеш кахання, І пачуццяў ранімых не варушы, Калі цягі […]...

Ды й, не слава расейскіх паэтаў Ды й, не слава расейскіх паэтаў За сабой зманіла, зьвяла, А зтрымцеўсь я душой, зьбіўся сэрцам, Ва ўсім, што маці […]...

Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...

Успамин лета Гэта лета прайшло назаўсёды, Гэта лета ў сэрцы маім. У небе хмары вядуць карагоды, Навяваючы мне ўспамін. Успамін пра былое […]...

Памрэш не тады Памрэш не тады, Калі рукі складзеш На покуці. Памрэш – Калі сэрца тваё Перастане балець За сірот, за нямоглых, За […]...

Нашы лісты 1. Нібы лісточак на рацэ – Маё пісьмо у тваёй руцэ… Патоне ён – ці паплыве? Душа мая у ім […]...

Ты што цяпер робіш Ты што цяпер робіш? Чыім будзеш сынам? Аб чым твае думкі? Што ў сэрцы тваім? Мой мужны, адважны, адзіны мужчына, […]...

Аер Узбалоткі, пабраныя раскай густой, Зноўку памяць абыдзе мая – збудзіць дні. I пачуе душа: смакавіты настой Прэла цэдзяць з балота […]...

Рукі колячы заўжды Рукі колячы заўжды, Маці лён скубла саўгасны, У бабку ставіла снапы, Іх звязаўшы перавяслам. Да саўгаснай МТФ Год пятнаццаць адхадзіла, […]...

Твае слёзы Ты казаў, што мужчыны не плачуць… А твае даражэйшыя вочы Былі сёння ў слязах, не йначай. Ці прасохнуць яны да […]...

Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...

Жанчына і старасць Я стану зоўсім непрыкметнай, Калі ў палон захопіць восень, Калі маршчынкамі адмеціць, Яны мяне састараць зоўсім. Я абкручуся цёмным шалем, […]...

Двадцаты нараджэнне Анелы кружылі у позірку… Я стаяу і глытау паветра, Прасіу лёсу у іх беззаветнага І яны передалі мне гэта. Мабыць, […]...

Я дачакаюся Я дачакаюся: ты прыйдзеш!.. І зноў пяшчотныя твае адчую рукі, і зноў напоўняць сэрца велічныя гукі, і смешнымі здадуцца нашы […]...

Бы гарачы бурштын Бы гарачы бурштын, Твае слёзы, Матуля… Адшаленіў той час, Калі цвінькалі кулі… Толькі лісце і сёння Зрывае вятрысень 3 тых […]...

Злуецца дождж Злуецца дождж, шалёны быццам псіх. Ён помсціць за мінулую спякоту. Ён разагнаў на вуліцах усіх: Людзей, жывёл, усялякую істоту. Злуецца […]...

…Імглісты прысак ледзь ліпеў Імглісты прысак ледзь ліпеў, на ўзмежку пасвіліся коні, мой бацька спаў. А я сядзеў, забыўшыся зусім на стому. На грудцы […]...