Верш Берагіня

Ещё вершы:

1. ***Далёкае і такое блізкае Далёкае і такое блізкае… Блізкае, а такое чужое… Шчымліва рыпіць калыскаю, паглядам-маланкай бліскае, сцінае мяне тугою блізкае мне і далёкае. […]...
2. ПАХНЕ ХЛЕБАМ ПАХНЕ ХЛЕБАМ Пахне хлебам, Тут, за далёкай заставай, Думкамі – пад бацькоўскім небам, У дзяцінстве, якое там бавіў. Пахне хлебам, […]...
3. Пахне чабор Хiба на вечар той можна забыцца? …Сонца за борам жар-птушкай садзiцца, Штосьцi спявае пяшчотнае бор, Пахне чабор, Пахне чабор… Лёгкiя […]...
4. Не жывы гэты свет, не жывы Не жывы гэты свет, не жывы… Як тапельца, апошнім уздыхам Прагна смокча атрутлівы дым і Прымае яго за малітву… Дагарае […]...
5. Завея глея Глей, як алей, між дажджоў і завей. Раз’юшаным ветрам Нібыта сурвэткай Свет атуляе, святло ахінае Радзіму рачулак сваю пакідае. Снегам […]...
6. Ты прыгожая такая Ты прыгожая такая – Што вачэй не адарваць. Я даўно цябе шукаю, Я даўно цябе шукаю, Хачу любаю назваць. Твае […]...
7. Дзень чарговы знік у нікуды Дзень чарговы знік у нікуды. Не спыніць, не дагнаць. Паляцеў ён напэўна туды, Нашы прадзеды дзе і дзяды. Там у […]...
8. Святланачка-ашмяначка Ішоў я неяк берагам Ашмянкі-рэчкі вечарам, Сустрэў дзяўчыну светлую – ідзе, смяецца з нечага, Ідзе, смяецца з нечага, уся такая […]...
9. ПАХНЕ Ў ЛУЗЕ КАНЮШЫНА ПАХНЕ Ў ЛУЗЕ КАНЮШЫНА… Пахне ў лузе канюшына, Горкі слезы л′е дзяўчына, Хлопец не мычыць, не целіцца, Абяцанкі мякка сцелюцца… […]...
10. У вечар веснавы дымок ледзь кавы ўецца У вечар веснавы дымок ледзь кавы ўецца, Суцішэў дождж, і просінь як адліга. Вось першая заззяла зорка і, здаецца, Для […]...
11. У зелянковых фарбах неба У зелянковых фарбах неба Па-над барвовым бліскам хмар. А тут нішчымна пахне глеба, Гібее восеньскі абшар. Пацешся забаўкай маленькай: Узбоч […]...
12. БАЛАДА ПЯТРА ДРАЧОВА (6.07.1937-8.05.2005) Калючы дрот у нашае крыві, Ён нам усім застаўся ад гадоў трыццатых. І ты, як можаш, з ім так […]...
13. Такая прыгожая Такая прыгожая – губы фарбуеш світальнай зарой, прачынаючыся на плач немаўляці; шчокі румяніш ранішняй прахалодай, ідучы на покліч трамвайнага звону; […]...
14. Я не кахаю цябе Я не кахаю цябе (акраверш) Яшчарка прыткая звольніць свой бег па каменнях, Ноч упадзе, нібы чорная птушка, на горад, Есці […]...
15. Пахне верасьнем Пахне верасьнем, Жнівень босы сьмяецца з нас, Хоць ня верыцца, ды ня вернецца Залаціць руку гэты час. Пахне верасьнем, жоўтым […]...
16. Ты паверыць не просіш Ты паверыць не просіш… Калі сэрца агорне адчай, Свет паблякне ў вачах навакольны, Адно слова тваё: “Выбачай” І на сэрцы […]...
17. Бурлівая кроў Бурлівая кроў ваяроў Навакольны свет разбурыла сіла і гонар – жыццё змагароў Непакорлівыя грані разбіла Праз поўначы сінія далі з […]...
18. Дзіцячыя пытанні Сын і бацька. -Былі Вы, тата, маладым, Чым захапляліся тады? -Жанчыны, паляванне захаплялі. -І на каго Вы палявалі? -Ды на […]...
19. Белпрусі Ці ёсць яшчэ зямля ў свеце З такім блакітным мірным небам?, Дзе так смяюцца і гуляюць дзеці, Дзе так духмяна […]...
20. За сакавіцкімі завеямі За сакавіцкімі завеямі, Нібы за прывіднай сцяной, Ужо вясна махае веямі. I пахне сцяты свет зямлёй. To ціўкне птушачка азяблая, […]...
21. ОЙ ВЫ ЗОРНЫЯ НОЧЫ Зоркі ў небе ззяюць, месяц раптам знік, Вышывае Яніна ільняны рушнік… Ціха песню пяе… спаткання жадае, Хвалюецца сэрца… каханы чакае… […]...
22. Пакой, святло, нямы радок Пакой, святло, нямы радок, у тым кутку крамешны змрок. Келішак кавы, кволы цень, І ў вачах ліхціць агень… Паветру прага, […]...
23. Акторы У інтымным змроку ціша. Скразьняк ўварваўся з боку выйсьця. Такая ціша дзе магчыма Чуць як пані пляскае вачыма. Ўрослыя паны […]...
24. БАЛАДА ПЁТРЫ СЕРГІЕВІЧА (10.07.1900-1.11.1984) Мастак-нявольнік вечнай прыгажосці, Якому аж да смерці без спачыну Не маляваць партрэты для кагосьці, А ратаваць славутую Айчыну Ад […]...
25. Усё жыццё ты чакала Усё жыццё ты чакала, ліліся слёзы на вецер, Як ручаі забыцця праз сэрца, воля растала… У сабе ўжо сіл не […]...
26. Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...
27. У АПОШНІ РАЗ Засмяглі вочы ў стомленым чаканні, Палынна-горкім позіркам лаўлю Тваё такое блізкае дыханне, Тваё “Мая на ўсё жыццё. Люблю…” І стоена, […]...
28. Вясною пахне снег Калі зіма за палавіну стане І сонца павышае кругабег, Аднойчы здзівіцеся ўранні – Вясною пахне снег. Снег пахне талаю вадою, […]...
29. Падарожжа да Камю Заблукала душа па часе і за кубачкам кавы з Камю сарамліва спытала у майстра пра адвечную сутнасць сваю… У маўклівай […]...
30. Мне спакою не ведаць Мне заўсёды чагось не стае, Штосьці вабіць, кудысьці цягне – Знаць, як кожная птушка пяе, Знаць, як кожная кветка пахне; […]...
31. Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
32. Смак дзявочага цела А тваё цела пахне кветкай, Пунсовай кветкай усiх жаданняў. I нечым чыстым, вельмi рэдкiм, У полымi дзiцячых абдыманняў. Знямелi вусны […]...
33. Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
34. Лiпы Хутка лiпы адцвiлi. Лiпеня палова праляцела, не вярнуць гэтую пару. Падалося мне, што Мiнск пахне адмыслова: водар хлеба, нешта йшчэ […]...
35. Жыццё не стаіць Свет любіць змяняцца Раптам, Той момантаў лепшых купец, Учора ты быў маляня, А заўтра, А заўтра, раптоўна – мудрэц. У […]...
36. Такая восень чакае побач Такая восень чакае побач, што сэрца поўніцца роем мрой. мяне для шчасця занадта многа. і тых, хто побач цяпер са […]...
37. Сум курыцца ў душы Скрозь туман Над змерзлаю рачулкай, Сум зімовы – засняю душы. Недзе ходіш ты Далёкай вулкай, Хоць два словы Стуль мне […]...
38. БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...
39. Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу, Зноў прыгожая ўся – не спазнюся, І сыду да цябе я ў траву-мураву, Да каленяў […]...
40. Там, дзе спеюць туманы Там, дзе спеюць туманы. За далёкай вярстой, Ў садзе цёткі Ліксаны Густа б’е лістабой. Ў садзе цёткі Ліксаны Ветры спаць […]...