Верш Сказ пра ката
Касматага і рыжага,
Як восеньскі стажок,
Гарэзу-блінакрада
Нёс бацька у мяшок,
I машыніст пракураны
За пачку папярос
Праныру безбілетнага
На выселкі завёз.
Міналі дні і месяцы,
Як кадры у кіно…
Пра рыжага свавольніка
Забыліся даўно.
Туманам слаўся верасень –
Шчадрэйшы грыбасей…
З дажынкамі-дакопкамі
Сплывалі дні часцей…
Дажджом і ветрам ранак
У шыбы грукатаў…
Пачулася ля весніц
Кароценькае “мяў”…
Мы выбеглі з сястрою
I глянулі за плот –
Аж ток прайшоў па скуры:
Без лапы плакаў кот…
Пушысты рыжык-пыжык,
Праныра-блінакрад…
А да бацькоўскай хаты
Без лапы поўз назад.
Малым я быў, а помню,
Як слёзы ліў з сястрой,
Як бінтавалі лапку
Кашуляю старой…
Буслоў кружыла восень,
Рабіны стыў касцёр…
А каля ганка роднага
Маўкліва кот памёр…
…У імпартных машынах
Шыкуе блазната…
А я любіць Айчыну
Вучуся у ката.
Ещё вершы:
- Я помню ўсё Я помню ўсё. Я помню ўсіх… Я помню ўсё… І што юнацства як уздых, І маладосьць быццам лісьцё… Я помню […]...
- Ўжо і хаты бацькоўскай няма Ужо і хаты бацькоўскай няма… Красавiк зноў нарцысам зацвiў, Але кветкі пяшчотай не вабяць, Рэжа вочы гранітны курсіў І вяртае […]...
- Пра ката Улад Скамарох ПРА КАТА ( КАЗАЧКА) Лае зранку мужа кошка, Што не прыбірае ложка. Адказаў ёй кот – ад гора […]...
- Сказ пра маю барбу Я пра сваё прадназначэнне Стаць ізбавіцелем людзей, Узнаў пры собственным раждзенні І помню да паследніх дней. На зло і завісць […]...
- Сказ пра жыта Не быў у заморскіх краінах, не цешыўся пальмай ніколі. Нястомна мне шэпча травінка-былінка: “Дзівосы – у полі. …Шуміць там калоссе, […]...
- Калі выпіша лёс мне мандат Калі выпіша лёс мне мандат, Як было ўжо не раз, на чужыну, Бумерангам вярнуся назад Да цябе, дарагая Айчына. Бо […]...
- Сказ пра Анёла з васільковымі вачыма На сутыку стагоддзяў нарадзіўся Анёл з васількамі ў вачах і бусліным крылом, на шчацэ шнар ад пугі, мазалі на руках, […]...
- Я не помню калі Я не помню калі Зразумела, што сэрцам твая. Можа, як зацвілі танкастволыя вішань сады, Мо мяне абудзіў апантаны любоўю жаўрук, […]...
- БАЛАДА ЛЯВОНА БАРАЗНЫ (4.02.1929-15.08.1972) Ад вёскі да вёскі, ад хаты да хаты Ідзеш ты па сцежках бацькоўскай зямлі, І бачыш, на колькі народ […]...
- БАЛАДА КАРУСЯ КАГАНЦА (10.02.1868 – 20.05.1918) За родную краіну, звычай і мову, за гонар груддзю ўставайце. К. Каганец …І турма на зямлі на […]...
- Ўсё пакiнем, чым Сусвет багаты – Ўсё пакiнем, чым Сусвет багаты – Азярын i неба чысцiню, Пах парэчак ля бацькоўскай хаты, Дошак пах, струганых на труну… […]...
- Першы дзень зімы Прыбеглі Раніцай з хаты У снежкі гуляць Зайчаняты… Сядзела варона, Глядзела здзіўлёна: “Малым непаседам І снежка за цацку…” Ёй стукнула […]...
- ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
- Родная хата Сцяжын-дарог на свеце многа, Шляхоў таксама не злічыць. Маленства нашага дарога Да роднай хаты дабяжыць. Адсюль пайшлі на голас часу. […]...
- Сьляпы дождж Дождж быў сьляпы… Я добра помню, Бо на душы яго таўро. Наперарэз гарачым промням Ляцела зь неба серабро. Нібы дзіця, […]...
- Калi б усiм вядомы генiй Калi б усiм вядомы генiй Пакiнуў толькi б нам сваё “Я помню чудное мгновенье” Лiчыўся цi б паэтам ён? Калi […]...
- Чатыры шляхі Стаяла, драмала пад звон ручая, Махамі абросшая, вёска мая. А з вёскі, Дзе ліплі страха да страхі, Ляжалі чатыры пахмурых […]...
- Дык чаму ж я ліст не напішу Дык чаму ж я ліст не напішу той дзяўчынцы, птушцы басаногай, што так рана раніла душу і так позна выйшла […]...
- Помню, помню праз гады Помню, помню праз гады, Спеўная ваколіца: “Выпі, золатца, вады, Сэрца супакоіцца”. Да крынічнай, спакайной – Сцежкі-птушкі вольныя. Трыццаць вёснаў за […]...
- На Вуж рацэ Каляндары Мігцелі лускай І год змяі Поўз ціха ўперад… А ля ракі А ля нагі Мільганула нешта Заміраю… І жоўты […]...
- А я думаў А я думаў – сонца да нас не загляне… Гора хадзіла ад хаты да хаты, Пела жалейка бяду на кургане, […]...
- Запаветны мой край беларускі Запаветны мой край Беларускі, Добры дзень, я ізноу-ку з табой, Як да цёплай бацькоўскай калыскі Прытулюся да пожні шчакой. -Я […]...
- Санэт Чароўнай з’явай дзіўнай прыгажосьці Ты ў сэрцы зруйнавала прахалоду. Кляну цябе, кляну сваю прыроду, Дзе месца ёсьць для рэўнасьці і […]...
- Адгалосак Не ляцелі ва ўсе бакі гузікі, Наш палац быў дзіраваю хіжынай. Сарамліва хаваючы вусікі, Да ката заляцалася мышына. Не крычалі, […]...
- Хачу ўспомніць імя Безымяннаму салдату прысвячаю Я даўно тут забіты ляжу, У пакутах душа мая. Я не дыхаю і не гляджу. Хачу ўспомніць […]...
- Загаманiлi ў лесе партызаны Загаманiлi ў лесе партызаны На астраўку малым сярод балот Дзед ў кажусе карой падперазаным Трымае тут ў жыццi апошнi фронт […]...
- МОЙ ПАСАГ Заблыталася сонца ў валасах, Ты вуснамі лавіў касыя промні, Не думалі з табою пра пасаг, А ўвогуле, ці думалі? – […]...
- Я не ў крыўдзе Я не ў крыўдзе Дзякуй, дружа незнаёмы За тваю ацэнку-“дрэнна”. Твой прыём даўно вядомы, Бо чытаецца імгненна. А калі б […]...
- Беларусь! У наступленне! Беларусь, ты доўга сніла Сон цяжкі крывавы свой. Час прыйшоў раскоўваць сілы І за волю йсці на бой. Годзе рабскага […]...
- Вее вецер Вее вецер – лёгкі подых, На дарозе снежны пыл. Перажытага не шкода, Маладым бы толькі быць! Ды не ўмелі, мусіць, […]...
- Гукі звяроў – Што за дзіўны гул і гам На двары пачуўся? Што за гукі чую там – Сам не разбяруся. Нешта […]...
- Матуліна Вясна Цябе ўнучка назаве бабуляй- І разбягуцца зморшчынкі на лбе. Старэнькая, ласкавая матуля, Як уявіць мне маладой цябе? Ідуць гады. Старэе […]...
- Забытыя лёсы Старэнькія хаты. Забытыя лёсы… Вятры адзіноты у комінах выюць. Дажджынкі спадаюць з высокіх нябёсаў, Далоні матуляў ад холаду стынуць. Старэнькія […]...
- Мой сад у снезе па калена Мой сад у снезе па калена Азяб у золь і снегапад… Табе не холадна, Алена? Табе не холадна, Алена? Табе […]...
- БАЛАДА ПАЎЛІНЫ МЯДЗЁЛКІ (12.09.1893–13.02.1974) “Снілася дзяўчыне…” Янка Купала Снілася дзяўчыне залатое ранне, Снілася дзяўчыне вечнае каханне. Ды нічога вечнага не было й не […]...
- Начоўкі – Плашку таўшчэзную Дзёўблі старанна, Потым сякерай Правілі лоўка. Гэтак з’яўлялася Наша ванна – Добрыя, ладныя З дубу начоўкі. Ну, […]...
- Еш, дурань, бо то з макам Была ў мяне калісьці цётка – Ну й добрая ж (хай лёгка ёй ікнецца)! У душу гатова ўлезці, здэцца: Вось […]...
- ЛЯ ГРУБКі Сцюжны вецер закрывае Шэрай шырмай далячынь, Я пад дровы падкладаю Смольных некалькі лучын. І палаюць зорка дровы, Што вясною накалоў. […]...
- Паэту ад рыфмара Прысвячаецца Рыгору Барадуліну Мацуе нас сіла бацькоўскай зямлі. Натхняе нас мудрасць Нябёсаў. (…высокай паэзіі пераліў над урадлівай прозай…) “Прарок у […]...
- Заўсёды наперад Ты слухай, паслухай, Таварыш і брат: Заўсёды наперад! Ніколі назад! Глядзі – во імчыцца Жыццю напралом – Па полі, па […]...