Верш Санэт

Чароўнай з’явай дзіўнай прыгажосьці
Ты ў сэрцы зруйнавала прахалоду.
Кляну цябе, кляну сваю прыроду,
Дзе месца ёсьць для рэўнасьці і злосьці.

Але, каб з хаты сьмецьце не выносіць,
Забуду горыч. Помню асалоду,
Пяшчоту мілых рук і позірка лагоду,
Запал жаданьня выйсьця шчыра просіць.

Наіўна думаць, быццам ты сьвятая,
Але ці пакахаў бы я бязгрэшную такую?
Давай любіць, пакуль зямля сьвяткуе
ўрачыстасьць ціхую мядовага спатканьня!
………………………………
Вядома, сэрцу ты любіць не загадаеш,
Але ж успыхне – і агня ўжо не стрымаеш.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Давай пратопiм хату Давай пратопiм хату I напячэм блiнкоў Давай ўзгадаем тату Паклiчам сваякоў Давай на лаву сядзем Якую дзед зрабiў Давай альбом […]...

Санэт. А хочаш – заставайся назаўсёды А хочаш – заставайся назаўсёды! Як цёплы пыл, як мягкі хлеб, як свет. Так можа быць задумлена прыродай, Як светлы […]...

Санэт #1 (Балада пра разьвітанне) Прысьвядчаецца Toshіro Kadzudo Звычайны вечар вераснёвы, Чырвоны захад, кветак пах, Будынак ды палац мясцовы, Тэатр, сонца ў вачах. Квіток на месца, рад у […]...

Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...

Восеньскі А давай апранемся ў восень, Будзем слухаць пад спеў агню, Што нам вецер здалёк прыносiць, Будзем думаць пра долю сваю. […]...

Санэт-калыханка Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]...

Салдаткі Тапталі ржышча, секлі буралом, Жыццём масцілі горасныя кладкі. Усё радзей за песенным сталом Збіраюцца трывушчыя салдаткі. На сукнях адгарэла мурава… […]...

Пакліканай восенню Мілай Танечцы 1. Больш за восеньскае шчасце, што можа быць? Усё наўкол адмірае, а ты жывеш сваім восеньскім шчасцем. Дакладна, […]...

Што багацейшая душою Што багацейшая душою Была з усіх зямных нявест Не ведала, пакуль са мною Як з самай віднаю з прынцэс Загаварыў […]...

Я амаль што цябе пакахаў Што я гэтак даўно не з’яўляўся, Ты прабач – я ўжо ачуняў. Запытаеш чаго я спужаўся — Я амаль што […]...

Давай падлічым Давай падлічым pro et contra, сьвятло і цень. скрозь гук фінальнага акорда сцячэм сьлязой па джалу корда у ноч, у […]...

Чаго ні давялося перажыць Чаго ні давялося перажыць, а я жадаю аднаго – любіць!.. Любіць зямлю, лясы і сінь вады, любіць адной або з […]...

Асіна ля шашы Такую дзёрзкую, у чырвані рысую Не на паперы, а ў сваёй душы. Хачу запомніць я цябе такую. А не з […]...

Дазволь Дазволь цябе любіць, як кветачку на полі, Як явар малады, што над ракой стаіць, Як залатую птушку, што жыве на […]...

Учора шчасце толькі глянула нясмела Учора шчасце толькі глянула нясмела, – I развеяліся хмары змрочных дум. Сэрца чулае і млела, і балела, Радасць душу мне […]...

Я заўсёды зайздросціла ветру Я заўсёды зайздросціла ветру, Я жадала ляцець у прастор, Каб мяне мой жыццёвы матор Уздымаў у шальное паветра… Каб плыла […]...

Піалкі расквітнелы кветак Піалкі расквітнелы кветак Опятнанные паветрам бяздумным Падхопяць, натхняць тых – без кайданоў Хто на ўдары крылы распускаюць мудра Аб шаленства […]...

Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...

Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай, Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог, Што адчыняцца дзверы, […]...

Чароўнай дамы ранішняга сна Чароўнай дамы ранішняга сна Спакой і слодыч я не смеў парушыць. Дыханье цеплае, як ранняя вясна Я, быццам песню, не […]...

Зірнеш у акенца, і я зазірну Зірнеш у акенца, і я зазірну: Зімовае неба там зоры схавала, Шукаю сярод іх я толькі адну, Якая б імгненна […]...

Каб-новы час Давай не сёння будзем спадзявацца. Давай хоць сёння зробім гэты лёс. У нас было даволі часу браце, каб давясьці да […]...

У мітусні Ў мітусні сутыкнуўся на вуліцы з пекнай жанчынай. Усміхнулася, просіць: – Прабач!.. А ў мяне ж у грудзях сэрца лісцем […]...

Я цябе пакахаў Я зусім разгубіўся – Так цябе я шукаў. У цябе я ўлюбіўся, Я цябе пакахаў. Тыдняў шмат беспрасветных, Многа доўгіх […]...

Красуюць успаміны Красуюць успаміны У памяці маёй, Па тых хто спадчыну пакінуў, Аб цяжкай долі змагароў. Людзьмі спрадвек яны завуцца, А гэта […]...

Я цябе не забыў Я такім стаў, як быў – не такім, як усе… Не, цябе не забыў – забываю пакуль, пакрысе… Незагойных шмат […]...

Якубу Коласу Чытаю “Новую зямлю” І думу думаю адну: Якой душа павінна быць, Каб так свой родный край любіць? Каб так прыгожа, […]...

Муторык Без асаблівага жаданьня, Без асаблівай цішыні, Без асаблівага спазнаньня, Без асаблівай цеплыні, Без асаблівае свабоды, Ня надта дбаючы пра лёс, […]...

Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...

Кармазынам асмужаны Ведаеш добра: ты вельмі прыгожая, вусны твае кармазынам асмужаны. Вочы ненацкам жыццё ўстрывожылі і агарнулі сукрыстасцю кужалю. Чуў ды не […]...

І ў вас бывала? *** І ў вас бывала?.. Сустрэнешся. Разгаворышся, Уразішся, Адкрыешся. Як на духу, Наросхрыст, Шчыра-шчыра… А потым… Шкадуеш. Чаму не стрымаўся? […]...

Сьвятая Планета Я ведаю – ў Сусвеце, Недзе, Сярод пустэльнай халадэчы плыве жывая і сьвятая планета. Кружляе вакол Зоркі Сьветлай… І тут […]...

Маладзён з маладзёнай Маладзён з маладзёнай Жыцьцю мкнуцца лагодзіць; Згода, праца, дзіцёнак – Іх сьвятая гаспода. Старча мкне ў старэчу, Маладосьць як адходзіць: […]...

Матуліны рукі З маленства яны нас Да сэрца гарнулі, Пяшчотныя, добрыя Рукі матулі, Што з ранку працуюць Няспынна і лоўка – Дачушку […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА АСКЕРКІ (1830-11.01.1911) …Зноў крыж прыдарожны дарогу вартуе, А ў садзе і ў свеце шуміць ліставір. Маёнтак, дзе ты нарадзіўся, сумуе, Бо […]...

Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...

Мастачка Мне прыснілася мастачка, Цуда, дзіўная дзяўчына! Роварам праз лужы скача, Думаю: “Ай, малайчына!” Кніг, напэўна, шмат чытае, Птушак любіць і […]...

Зорачка Зорачка светлая, Ціха на захадзе, Шчыра пільнуе Ваконца маё. Дзеўчына белая, Хмарна пад заценем, Хлопца чакаецца Быццам бы днём… Зорачка […]...

Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я, Апантана, да болю ў грудзях. Той агеньчык, дзяўчына сьвятая, Што прыносіць каханьня пах. Дзесьці […]...

Пустазелле Вясной, як толькі снег сышоў, Руплівы гаспадар араць пайшоў. Старанна сеяў, сіл не шкадаваў, Зямліцу шчодра потам паліваў. Зямля аддзячыла […]...