Верш Ці гэта сон? Ці лёс жартуе?
Ці гэта сон? Ці лёс жартуе?
…Яна ступіла на парог.
Як закаханасць ёй пасуе
І позірк светлы без трывог!
І думаць наватне захочаш,
Дзявочай згублены красой,
Што прыйдзе пасля грэшнай ночы
Самотны ранак са слязой.
Растане сон блакітнай птушкай.
Праменняў лёгкія сляды
Спадуць на цёплую падушку,
А фея знікне назаўжды.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- На ўскрайку самым, на краёчку На ўскрайку самым, на краёчку Таго ўсяго, чым даражу, Я даначую гэту ночку, Тваю падушку даляжу. Мы родныя крывёй і […]...
- ТОЛЬКі ГЭТА НОЧ Уначы плывуць вянкі, Сціпла млеюць аганькі. У кожным шчырае жаданне- Спаткаць першае каханне. Уюць вянкі дзяўчаты З траў начных і […]...
- ТОЛЬКI ГЭТА НОЧ Уначы плывуць вянкi, Сцiпла млеюць аганькi. У кожным шчырае жаданне – Спаткаць першае каханне. Уюць вянкi дзяўчаты З траў начных […]...
- Я к табе прылячу Я к табе прылячу Шызакрылаю птушкай, Каб хоць крышку суняць І суцешыць твой боль. Слёзы, беды твае Знае толькі падушка, […]...
- Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
- Снягі абложныя прадвесне Снягі абложныя прадвесне Пратне травіначкі лязом, I свет наш прадаўжальна змесціць Паміж усмешкай і слязой, I зноў панітавана будзе Вясёлка […]...
- Ранак маіх перажываньняў Самотны ранак, недавер, І крышку шчырага каханьня мяне не абміне. Прыціснуць любыя далоні Да вуснау ветразяў нямых, І сэрца гулкасць […]...
- Вечар у лесе Стамілася сонца, за лесам прысела І росныя кроплі злажыла ў траву. Нядаўна на небе яно зіхацела, А зараз на ўзгорак […]...
- Слухай, любы, гэта праўда Слухай, любы, гэта праўда, Гэта праўда, не мана: Апазіцыя каханню Прада мною, як сцяна. Не паверыш, я хадзіла Так і […]...
- Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...
- БАЛАДА СНЯЖЫНКi Святло сняжынкi з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавiць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
- БАЛАДА СНЯЖЫНКІ Святло сняжынкі з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавіць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
- Ты называеш гэта шчасцем Глядзець любому прама ў вочы, I кожнаму сябе аддаць, Забыла ты пра нашы ночы, Не зможаш болей ты кахаць. Заўсёды […]...
- Летні ранак Ў расяных павуцінках летні ранак Сустракае дзеўчыну-зару. Новы дзень ступіў на мокры ганак – Разганяе пасмы туману. Зязюля закукуе ў […]...
- У незнаёмай бескаханай эры У незнаёмай бескаханай эры, дзе пустацветна ўсхмеляцца сады, – пусці ўспамін расчараваны ў дзверы не дай зацалаваць мае сляды. Няхай […]...
- На ростанях Доўгі шлях у нябёсаў дол За птушкай-мараю імчыцца, Туды, дзе волатаў магутных бор Імхом-травою зеляніцца. Звяроў пакінуты сляды, Што з […]...
- Нарэшце прыйдзе сон Нарэшце прыйдзе сон і прынясе з сабою водар ночы і дажджу, і згаснуць у галовах думкі ўсе, І стане цёмна-цёмна […]...
- У зімнім парку Сланяюся ў парку ценню журботнай. А ў парку – пустэча і вельмі маркотна. Іду па алеі, дзе мы гулялі. Тапчуся […]...
- Прамень сцюдзёны на скале Прамень сцюдзёны на скале, Блiскучы й мауклiвы; I ён – не сонейка на тле, Не мёд саспелай слiвы; Але жыцця […]...
- Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
- Апранутыя ў вецер Апранутыя ў вецер, па пяску насустрач сонцу, з чыстым сэрцам, шчырым сэрцам. Любім, верым і смяёмся. Міліярд агнёў над намі […]...
- Яшчэ год адзін адплывае ў бязмежжа Яшчэ год адзін адплывае ў бязмежжа, трымціціць на далоні сняжынкай-слязой. Што – памяць забрала, што – снежань заснежыў, а нешта […]...
- Сон на яве Учора цемра апантана фантомам грукала ў акно Ў паўночным полыме яно Халодным ззяннем скрыжатала А ты за сотні вёрст спаткала […]...
- Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
- Мой ранак не засмучаны Мой ранак не засмучаны Таропкасцю сустрэч, Мой ранак не заручаны Раскошай белых плеч. Пявучы i мядовы, Ён поўны – пачуцця […]...
- МЯСТЭЧКА КРЭВА. А ХТО ГЭТА ЯШЧЭ ПОМНіЦЬ? (З удзячнасцю Пятру Васільевічу Карнею) Пытаецца гаўптман у чорным сядога равіна: “Ты, чуешь анёлы запелі, старая скаціна? А мукі пархаты твае магу трохі аблегчыць, Скажы […]...
- Пранёсся міма снежань шэрай птушкай Пранёсся міма снежань шэрай птушкай, Сняжынкі дзесьці страціў па дарозе. Ты бровы прыўзняла, як быццам дужкі. Я бачу – ты […]...
- А я ня ведала цябе А я ня ведала цябе… Пяшчоту слоў, блакіт пралесак, Ды водар траў у вясновым сне, Што мякка вабіць на ўзлесак. […]...
- Закувала зязюля у лесе празрыста-зялёным Закувала зязюля у лесе празрыста-зялёным… Божа мой! Колькі год яшчэ жыць нам з табою і жыць! Ранак ціхай вясны! Ранак […]...
- Як лісце восені, гады спадуць на плечы Як лісце восені, гады спадуць на плечы, На скроні снегам ляжа сівізна. А ты ўсё будзеш позіркам хлапечым Глядзець, як […]...
- Горкі смак халадоў… Зіма Горкі смак халадоў… Зіма. Ноч ці ранак – ужо ўсё роўна. Калі нават заўважыш поўню – гэта будзе самотны ліхтар. […]...
- Вясновы ранак Вясновы ранак… ********************* Ранак вясновы. Сонейка ззяе. Пестую словы, Ў сказы збіраю. Ў цукар макаю Горкія ўпотай Ды апранаю Іх […]...
- Балконы – У шматгалосым гуле Заблудзішся парой… Балконы – шыльды вуліц I выстаўкі двароў. Наш горад на уздыме, Дарос да хмараў […]...
- Самотны блюз лунае ў парку Самотны блюз лунае ў парку, Навокал вуліца віруе, Самотны блюз ніхто не чуе, Як быццам недзе у фальварку, А не […]...
- Зноў пахавае вечар золкі Зноў пахавае вечар золкі Празрыстасць сініх вод І цішінёй заплачуць зоркі, Імкнучысь у млечны небасход… За кропляй кропля – дождж […]...
- Прыйдзе час, і яна міне Прыйдзе час, і яна міне, восень цяжкая на характар. Сэрца сум запалоніць раптам, і ў далоні твае – тварам так […]...
- Пачуцці заглушу і боль знясу Пачуцці заглушу і боль знясу маіх з табой адносінаў няўдалых. Аб гэтым нагадае толькі сум тваіх вачэй, прыгожых і адданых. […]...
- Чароўнае пёрка (казка) У сіроткі Алеські любімым заняткам было пасвіць гусей. Вольнай птушкай адчувала сябе дзяўчынка, выходзячы ўслед за імі на поплаў, а […]...
- Гэта Гэта зьнікне ўсё ў нябыт. Гэта ўсё сканае. Летуценны дабрабыт Нас не захавае. Скрозь сусвет і час пракроч Валацугай шумным, […]...
- Тваё iмя Нясмела на світанні першы промень у ліст мядзяны ценькнуу вастрыём, і мне пачулася ў чароўным тонкім звоне – імя тваё. […]...