Верш Людзi без крылаў
Дайце мне лейкапластыра
Заклеіць на крылах дзірку,
Бо людзі бяз крылаў нашчасныя,
Бо людзі бяз крылаў знікнуць.
Мы дзеці святых – святыя…
Ў якіх жа грахах мы вінны?
Навошта на крылах астылых
Мы дзіркі насіць павінны?
Ещё вершы:
- Наш лёс вызначаюць людзi! Ведай родная! Наш лёс вызначаюць людзі! Заручаць і развядуць – ўсё як мае быць! Бо без плётак іх жыццё нецікавым […]...
- Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...
- Цень белых крылаў Нібы ўчора яшчэ над жытамі плыла Лёгкім ветразем белым хусцінка – Гэта маці пад вечар ішла да сяла Напрасткі палявою […]...
- Дайце Дакраніцесь да Роднай прыроды. Запаліце Святога агню. Дайце Родную Мову Народу, Тую, што ў сваім Сэрцы храню. Дайце жыць у […]...
- Ікары Захаванае сонца ў далонях Вялікага Бога, Захаванае сонца, дзе хворыя дзеці пяюць. Мне здаецца знаёмай мая незямная трывога, І зьнямогу […]...
- Разам з народам сваім застануся Разам з народам сваім застануся – Гору дамо мы рады, Дайце дарогу маёй Беларусі Да ПРАЎДЫ! Ні перад кім мой […]...
- Кукарача Кожны спіць наколькі мае свой уласны лад жыцця. Хто зязюлю ў доме ладзіць, а хто пеўня ў плоце, ля. Але […]...
- Прошча (кастрычнік 1917 – 1937 – снежань 2010-га) У сэрцах Царства Божае жыве… Гасподзь гукае ў храм, а не на плошчы! […]...
- Я ДЗЯКУЮ ЖЫЦЦЮ Удзячны за халодны гэты вечар, За дождж, які сцякае па вачах, І за мароз, што так сутуліць плечы, І за […]...
- Прысвячаецца жанчыне Засяроджана, Насцярожана Ты глядзіш Недаверліва На мяне. Як дзіця заварожана, Я гляджу Адмарожана Проста ў вочы твае. Твае вочы – […]...
- Вы ўсе ў палоне Вы ўсе ў палоне, Вы ўсе – наскрозь! Паціху знікае ваша развага, Вы людзі – ” да что ты, брось”, […]...
- Сны пра Беларусь Ніхто не скажа, дзе днявуюць сны, Куды яны над ранкам адлятаюць, У цёплы край, ці ў ледзяную замець, У заўтра, […]...
- Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...
- Сеў за дол Ярыла Сеў за дол Ярыла. Да яго на крылах сонцава звястунка човен з пачастункам у залатым убранні подыхам кахання веснавога ў […]...
- У мінулым жыцці У мінулым жыцці – я камарыкам, Пэўна, лётаў, пад хвоямі з пальмамі жыў, Вецер дунуў, і вось жа – кошмарыкі! […]...
- Міхалу Рукевічу (акраверш) Ружовы фламінга, гарбатая сумная птушка, Ашчэпкамі крылаў, пабітых бязлітасным шротам, Дацягне да Індыі скрозь забайкальскія пушчы, За тысячы ўзмахаў – […]...
- Малалеткі Мы ж дзеці Між дзён і начэй нібы між ног дарослых на танцплашчадцы фарбуем твары быццам пасхальныя яйкі падсоўваем ў […]...
- Заклік Сорамна ня мець грошаў, Сорамна не любіць пыл, Што кідае нам з вамі ў вочы Тэлебачанне з назвай “Мір”. Сорамна […]...
- Дзеці пустыні ДЗЕЦІ ПУСТЫНІ У свеце блукаем адно, акаянныя дзеці пустыні, І – непрыкутыя – ходзім наўпрост і наўсцяж. І дзе ні […]...
- Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
- Спpоба пеpшай малiтвы Мой выток i мой апошнi вырай, прыпяцкiя неруш-берагi, дайце сiлы быць да донца шчырым у краiне восеньскай тугi; дайце крылы, […]...
- НАМ РЫМ НЕ ТРЭБА НАМ РЫМ НЕ ТРЭБА Нам Рым не трэба ні адзін, ні трэці, Збудуйма свой з любоўю, непаўторны мір, Каб роўнымі […]...
- Не кахаю Ужо не кахаю, бо часу няўмольны бег дзесьці знікае. Я не кахаю. Навошта крылы ламаць і падаць, калі ўжо і […]...
- Навошта гэта мітусня Навошта гэта мітусня і перавод у грошы часу, калі нябёсаў вышыня чакае ад вачэй адказу. Навошта тлумам поўніць дні і […]...
- Модны унук Модны унук Унук прыехау на пакровы У штанах дзіравых клевых Дзіркі усюдна неупапад Ажно свеціцца у іх зад На каленях […]...
- Дзеці-бежанцы Жоўтыя сланечнікі смяюцца. Бегаю па лужах басанож. Дзеці, што не могуць усміхнуцца. Дзеці без усмешкі – ну, і што ж? […]...
- Беларускія гарады Дзеці славы і дзеці бяды – Беларускія гарады. Менеск, Вітбеск, Полацк і Рша… Аблятае стагоддзяў іржа. Невядомасць знікае, як сон. […]...
- Навошта быць чалавекам Навошта быць чалавекам, калі ты ў маей краіне? улада дасьць табе корму, а камбінатам-сьвініну. навошта купляць табе шмоткі, цікавыя й […]...
- БЕЗ ЛЮБОВІ Хочаш клікаць мяне з сабою, Абяцаеш мяне жадаць? Толькі што нам рабіць без любові, Як абдымкі свае апраўдаць? Зноў дажджом […]...
- А птушкі знікаюць А птушкі знікаюць… Не верце Паклёпніцкім слухам такім. На стомленых крылах праз вецер Вяртаюцца з поўдня гракі. Навошта у верш […]...
- Канібалам праца Бачыш на абрусе Келіхаў асклепкі, Паляцелі гусі, Не патрэбны сведкі. А мне у Беларусі Камянём застацца, У катле зваруся – […]...
- Камунізм Сонца ўзыходзіць над новым грамадствам, Дзе людзі ў братэрстве і шчасці жывуць, Буржуі не займаюцца болей вар’яцтвам, І дзеці ўсе […]...
- Столькі шчасця аднаму Я, спадарыня, у вочы Вашы толькі паглядзеў, І забыў, куды я крочыў. Знайце:хлопец прападзе. Я цяпер ужо, здаецца, Назаўжды згубіў […]...
- ШОС Роднай краіне, Родным дзецям, Роднаму гораду Роднай планеце, Роднаму лесу, Родзічам у хаце, і нават роднай Сястрычцы ў плацці, Хай […]...
- У чарнобыльскай зоне У чарнобыльскай зоне Хаце, Як старэнькай пакінутай маці,- Дзьверы забілі цвікамі. Каб крычаць не магла Ад гора. А вокны дошкамі […]...
- Апошнія словы Ніла Гілевіча Чароўнай мелодыяй сэрца жыве, Душа пачынае спяваць, Фантазія ў небе павольна плыве, Пачуцці высока ляцяць Эмоцыі шлях пракладаюць, Учынкі апоўдні […]...
- Навошта я так? Дзясятае верасьня. Чакаю яго, усё ж такі. Вясельле сястры заўтра. А я набыла такую прыгожую сукенку. Яго няма. Каляды. Ён […]...
- ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ! Летнім ранкам васільковым, Па сябрам, старым і новым, Думкамі я прабягуся, Бы жывой вады нап’юся… Людзі добрыя, прыгожыя, Ідзеце вы […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
- Чакаю Чакаю тваіх тэлефонных навін, якія ў маё жыццё не прарвуцца. Ведаю: разам з табой не прачнуцца. Застанецца боль – аб […]...