Верш Навошта быць чалавекам

Ещё вершы:

1. Навошта я так? Дзясятае верасьня. Чакаю яго, усё ж такі. Вясельле сястры заўтра. А я набыла такую прыгожую сукенку. Яго няма. Каляды. Ён […]...
2. Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...
3. Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...
4. Быць Чалавекам Ранак, як рамонкавы пялёстак, Забялеў пад сонца капяжом. Першародным быць цяпер няпроста- Чыстым ветрам, снегам ці дажджом. Ды няўпрост застацца […]...
5. Навошта гэта мітусня Навошта гэта мітусня і перавод у грошы часу, калі нябёсаў вышыня чакае ад вачэй адказу. Навошта тлумам поўніць дні і […]...
6. Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...
7. ***Калі не пяецца – навошта й спяваць Калі не пяецца – навошта й спяваць і песняй натужнай маркоціць душу. Услухайся лепей у пошум дажджу, учуй, як рагоча […]...
8. Навошта берагчы струны Навошта берагчы струны, Калі жыцце не беражэ нас… Разбіць цішыню музыкай, Але не разбіць адзіноту… Зорны дождж… Падаюць ціха зоркі… […]...
9. Навошта сэрца я параніў? Даліны крыюцца туманам, І поле ў ветразі завей… Навошта сэрца я параніў Чарнявым погладам вачэй?! Навошта сэрца замарозіў Вянком халодных […]...
10. 15.30 15.30 Чакаю…Хвіліну! Мінула гадзіна. 16.30 Чакаю…Ды дзе ты? Я сонцам сагрэты. Зімою. Сумую. Не йдзеш. Чаму з сэрца гоніш І […]...
11. Быць тваёй Не датыкнуцца да палаючага неба, Не дакрануцца да замучанай зямлі, І не адчуць цяпло нямога света, Не зрушыць з месца […]...
12. Навошта браты такія Навошта браты такія, Што гледзячы коса ў спіну, Гнуць краіну да нізу І коней трымаюць за грыву? Не зганьбіць народ […]...
13. А навошта жыццё Развітанне з радзімай… І зацвіў глупы бэз. Я такі не адзіны… Агінскага паланэз. Развітанне з каханнем… Абрываю тугу. Сам сабе […]...
14. Навошта плачаце, мадам Т. М. Б. “И как-то получилось, Что я читал стихи…” А. Вазнясенскі Навошта плачаце, мадам, Над казкай, што чытаю Вам, […]...
15. Анёл Ты прыйшоу адынойчы да мяне: пастукау, я адкрыла дзверы. Усе было нібы у сне, ты так прыгожы быу, павер. Ты […]...
16. Я ВУЧУСЯ БЫЦЬ ШЧАСЛІВАЙ Адлюстроўваецца ў сэрцы Горыч памяці тужлівай, Быццам я чакаю смерці, Век не будучы шчаслівай. Быццам мне жыццё – як мука […]...
17. Трэба быць моцнай Трэба быць моцнай, нібыта сталёвая куля. Як пластылін пластычнай, калючай, як дрот. Каб незнарок не разбілі, у дугу не сагнулі, […]...
18. Маналёг – Частка І (Быць альбо ня быць) Быць альбо ня быць? Вось у чым пытаньне: А, стрэлы і ўдары лёсу – ці вартыя яны трываньня? Ці мабыць […]...
19. Бездакорнаму быць Бездакорнаму быць і так жыць, як ручай І свабодна, і звонка, і ціха, І жадаць для сябе, і жадаць усім […]...
20. Гердзе Даруй, патрапіў я сюды Ў хвіліну слабасці душэўнай, Мне ўжо абрыдлі халады – Няма далей дарогі пэўнай. Я думаў, што […]...
21. Над бясконцасцю акіяна Над бясконцасцю акіяна Цьмяна ўспыхвае зараніца. Ад бяссонніцы акаяннай Мне да раніцы не адбіцца. Сярод скал бесхацінцам пахілым Адзінота згубілася […]...
22. Быць аптымістам па жыцці складана *** Быць аптымістам па жыцці складана, Бо сумнае ў момант можа акружыць. Ёсць выйсце, праўда, й тут: аддана Радзіме-Беларусі паслужыць! […]...
23. Я жадаю Быць Я жадаю быць паветрам… Дыхай разам, дыхай мной. Я жадаю быць вадою… Хай зыйдзе твой боль. Я жадаю быць зямлёю… […]...
24. Зямля, Лі Фан, вялікая такая Зямля, Лі Фан, вялікая такая – Нам выпадкова болей не сустрэцца, Я вечарамі не цябе чакаю, I да цябе не […]...
25. Я вернай быць табе не перастану Я вернай быць табе не перастану, Пакуль ты верны мне, Пакуль без слоў злачыннага падману За наш нябыт раней Ты […]...
26. Я абавязаны табе Абавязаны я табе За светлы ранак, Дзень пагодны. За хор птушыны, Сэрдцу родны, – Я абавязаны табе. Абавязаны я табе […]...
27. Быць альбо не быць За сьцяною – поле, Чорнае, пустое, А за полем прорва Стогне ў хмызьняках. Там пугач палюе Над цьвілой вадою, Крыламі […]...
28. Будзь чалавекам! Будзь чалавекам! Сьвятло не засьцілай нікому, Ані азадкам, ні сьпіной, Жанчыне, старцу ці малому – Будзь чалавекам – не сьвіньнёй. […]...
29. Пануе юр над чалавекам Пануе юр над чалавекам, Блазнуе, шэпча наўпрыскок І дух яго стрыножыць мкнецца, Адзець старэчым паліто. Юр заўсёды маладзіцца, Такім застанецца […]...
30. БАЛАДА КАСТУСЯ АКУЛЫ (16.11.1925– 29.01. 2008) Далёка Радзіма, як зорка Венера, Якая заўсёды ўначы прад вачыма Была, і ў душы не цямнілася вера, […]...
31. Я – НАРОДЖАНА ЧАЛАВЕКАМ Калі б я была птушкай народжана, Любавацца зямлёй кожны дзень, Я б у палёце жадала нязмушана, Рассыпая па ёй сваю […]...
32. Чакаю Чакаю тваіх тэлефонных навін, якія ў маё жыццё не прарвуцца. Ведаю: разам з табой не прачнуцца. Застанецца боль – аб […]...
33. Стаць трошкі…Чалавекам Вашую ўсмешку Сапфіравых вазёраў Не вывучыць па ЕШКО Айчыным акторам. Вашую жалобу Валошкавых рэкаў Узяць сабе самому. Стаць трошкі…Чалавекам....
34. Пашанцавала мне з табой, Радзiма Калі парадны строй праходзіць міма, Там крочыць нехта іншы, а не я. Не я абараняў цябе, Радзіма, Табе не дапамог […]...
35. Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
36. Зязюля Не кувай ты, шэрая зязюля, аб памерлых ты болей не кувай. узгадай ты, шэрая зязюля, узгадай святую браму ў рай. […]...
37. ХУТКАЯ ДАПАМОГА Пераклад “Домовята и каша” Кирилла Авдеенко Што за крык? Што за роў? Цягнік можа з рэльс зыйшоў? Не цягнік – […]...
38. Чакаю садоў красавання Чакаю Вас, абы паверыць цуду, Чакаю Вас, пакуль адчай не згас, Чакае вязень так свайго прысуду, Каб волю ўбачыць хоць […]...
39. Хвіліна маўчання Хто ў вечнасць пайшоў, Таму годы здаюцца хвілінамі. Ды гэта хвіліна, Здаецца мне, Так і для іх Няспешна праходзіць, Звязуючай […]...
40. Дарую Ці пра лёс Алены (прысвячэнне) Не закрылася я, не змагла, Ад пачуццяў, што нас захіснулі. Я такою шчаслівай была! Ну […]...