Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Заходзь, быць можа

Заходзь, быць можа, проста памаўчым,
Пра цені пад вачыма не спытаеш…
Я пачакаю, пакуль ты… з другім,
Куры, я бачу, ўсё таксама паліш.

Заходзь, быць можа, проста на бліны,
Я сам кляпаў іх, увесь час камяком,
і камячкі ня бітыя мукі,
Але ўсё роўна, хатнім пахне дом.

Табе спяю бязгучна і без слоў
Пра тое, не змагла што адгадаць,
і пра агульнае з агульных наших сноў,
Пра тое, што “з пачатку б нам пачаць…”.

Быць можа, мы разгледзім у былым
Усё тое, што раней так… не паспелі…
Сляза… і толькі шызы дым…
Дым? Блін… бліны згарэлі.

Заходзь, быць можа…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Заходзь, быць можа - Уладзімір Пілінога