Верш Спpоба пеpшай малiтвы

Ещё вершы:

1. Дайце Дакраніцесь да Роднай прыроды. Запаліце Святога агню. Дайце Родную Мову Народу, Тую, што ў сваім Сэрцы храню. Дайце жыць у […]...
2. Дапамажы “Дапамажы, – прасіў жабрак, – Дапамажы, народ!” Народ маўчаў: Без жабрака ён церпіць ад клапот. З нябёс глядзяць на нас […]...
3. Маё крэда Усё праходзіць, бы ўчарашні дым, і што дарэмна сумаваць аб гэтым? Душой бы мне застацца маладым Звычайным незайздрослівым паэтам, Бо […]...
4. НАКШТАЛТ МАЛIТВЫ Не злучыцца ўсім мірам у пацерах нам, Не з’яднацца ў малітве грувасткай, Бо не знае авечка, заходзячы ў храм, Стане […]...
5. Просты верш Простым быць заўсёды проста, Трэба толькі быць прасцей, І без штучнага геройства Адшукаць спакойны востраў. Раз на тыдзень, ці часцей […]...
6. Бывае, часам вельмі трэба Бывае, часам вельмі трэба Прачуцца стомленай душой, Што самы мілы ўскрайчык неба – Над хатай бацькавай старой. Як сон – […]...
7. Мой бог Восені сумная сівізна, Вузел марскі сцяжын… Словам адзіным мне падкажы: Мала яшчэ спазнаў. Словам гаючым, як першы снег, Дапамажы ў […]...
8. Разам з народам сваім застануся Разам з народам сваім застануся – Гору дамо мы рады, Дайце дарогу маёй Беларусі Да ПРАЎДЫ! Ні перад кім мой […]...
9. Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
10. Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...
11. Зарубкі на памяць Умець знаходзіць радасць у жыцці, Спазнаць яго ўсялякія праявы. Падумаць перш, куды і з кім ісці. Заўжды цурацца непатрэбнай справы. […]...
12. Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...
13. Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...
14. Калядная зорка У вечар калядны, святы, дабрахочы забудуцца крыўды і боль заадно, І будзе з надзеяй між цемры і ночы калядная зорка […]...
15. Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...
16. БАЛАДА КАСТУСЯ АКУЛЫ (16.11.1925– 29.01. 2008) Далёка Радзіма, як зорка Венера, Якая заўсёды ўначы прад вачыма Была, і ў душы не цямнілася вера, […]...
17. Апошняя скрыжаль Чортавы тузін Склаўся з пялёсткаў Дзікіх цюльпанаў, Кімсьці сарваных Хціва і жорстка Летам на лузе. Стомленай Музе Статак анёльскі Служыць […]...
18. Лексу Я так хачу назваць цябе сваім, Глядзець у вочы млявымі вачыма. Я адчуваць цябе хачу адзінага, І вылятаць з рэальнасьці, […]...
19. Пра спрадвечную бяду Адамава племя, як трапіў сюды, Шаную ўвесь час чын па чыну, Я нават уславіў жанчыны сьляды, Ды, Божа, ратуй нас […]...
20. Лужы Лужы, боты, таямніца- Вось заўжды ў дзяцінстве так… Але дзе тая крыніца Успамін жыццёвых смак…? Яна ў думках, слове, марах […]...
21. Хмяльны эдэм Быу вечар цемны, нейкі дым. Паверыу у бога я тады. Валокся у дошку пьяны, А тут Пятрусь у дугу з […]...
22. Кукарача Кожны спіць наколькі мае свой уласны лад жыцця. Хто зязюлю ў доме ладзіць, а хто пеўня ў плоце, ля. Але […]...
23. Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
24. Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
25. Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...
26. Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
27. Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
28. Пад стукі вагонных калёс Пад вечар пацеркі густыя з краплёў пасыпаў красавік. Ты чутка слухаеш, прынік, як звоняць перлы вадзяныя. У іх ззяе захад […]...
29. КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ Цецеравай Т. Без цябе светлы Санкт-Пецярбург Хмурыць вочы і ўдзень і ўначы, Лёсу нашага змераны круг – Ад якога ніяк […]...
30. Зямля бацькоў Зямля бацькоў! Азер краіна! Табе я аддаю паклон! Тваім лясам, лугам і нівам, Палям, палеткам і барам! Табе, радзімая, за […]...
31. На зямлi, дзе гонкiя ялiны На зямлi, дзе гонкiя ялiны Дастаюць да неба галавой, – Думаць анiколi не пакiну Пра свой край – блакiтную Айчыну […]...
32. Табою ап’янёны (П’ю далей) Ніколі не забыць мне той вечар Калі праводзіў цябе дадому Дзьмуў халодны студзеньскі вецер Цемра нібы накрыла прастору Толькі свет […]...
33. Балота толькі здаецца Што глыбока ў нас у душы? Што дасталася нам ад дзядоў? Воля ветру, упартасць вады, Лютасьць полымя, моц валуноў. І […]...
34. Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
35. Пакліч мяне Як сьнег, надзеі промень тае, Ўзыйшоўшы, нібы зь нябыцьця І кожны дзень, як век, зьнікае С табой, нястрэтая, мая. Бы […]...
36. Цяжар бясконцы ставiць у вiну Цяжар бясконцы ставіць у віну… Чаму няшчасна ты мая Радзіма? Мне боль твая цяпер не ў навіну! Без слёз мне […]...
37. Усё для Вас Усё для Вас: і сонейка, і дождж, І ластаўкі палёт, і подых сцюжы, І студзеньскі халодны вецер-нож, Які цалуе Вашы […]...
38. СОРАК ПЯЦЬ Люстэрка абмануць? Наўрад ці выйдзе. Гадзіны. Дні. Гады. Жыццё бяжыць… Не клічу маладосць. Яна не прыйдзе. “Зноў ягадкай” зусім нядрэнна […]...
39. Яшчэ адзін глыток начной атруты Ноч – налитая цемраю чаша. Прыгублю яе востры настой. Хай душа і смяецца, і плача Над бязладнаю доляй маёй. Л. […]...
40. Песьня сталёвае восені Плакаць, сьмяяцца ды лезьці са стогнам на сьцены, Сэрца з грудзей вырываць пасінелай рукой, Доўга бязглузда глядзець на надзьмутыя вены, […]...