Верш Шкадаванне пра мінулае

Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым
Нешта такое, што хацелась бы забыць,
І што калі бы яго ў той час зноў вярнулі
Ён захацеў бы іншым спосабам здзяйсніць.
Але ці ёсць на свеце хоць адзіны чалавек,
Хто здолеў свой жыццевы шлях прайсці беспамылкова.
І хто заўсёды праз любы абставін збег
Праходзіў абсалютна бездакорна.
Ніхто не можа ведаць загадзя свой лёс,
І змяніць яго таксама немагчыма.
Таму на ўсё што з намі ў жыцці калісьці адбылось
Не варта нам глядзець суровымі вачыма.
Патрэбна шчырым быць найперш перад сабой,
Заўсёды дзейнічаць ў згодзе з голасам душы.
І па жыцці ісці з узнятай галавой,
Якія бы выпрабаванні ні прыйшлось нам перажыць.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Чалавек ёсць сацыяльная істота Чалавек ёсць сацыяльная істота, Якая існуе ў грамадзкіх рамках. І пастаянна ў жыцці сваім няпростым Выконвае ён шэраг абавязкаў. Ён […]...

Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...

Падманнасць Не ўсё што ярка золатам блішчыць Ў рэчаіснасці ім можа апынуцца. Таму заўсёды вельмі пільным трэба быць, Інакш аднойчы можна […]...

Майму тату Майму дарагому тату (да 70-гадовага юбілею) Зноў спрабую я ў думках сталярку ўсю разам сабраць. А зрабіў яе тата за […]...

Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...

Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...

Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...

Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...

ТАК СТАЛАСЯ Ты быў! Ты ёсць… Але цябе не будзе ў маім жыцці… Не ты таму віной. Так сталася… І бог тут […]...

Не забыцца ўсходаў, закатаў Не забыцца усходаў, закатаў. Помніць буду сустрэчы, расстанні. Ва ўспамінах заўсёды, як святы, З дарагім чалавекам спатканні. І захоўвае памяць […]...

Крыж у кожнага свой Крыж у кожнага свой Захварэла. Пасцельны рэжым, А за вокнамі чэрвеня гукі. На зямлі, без ніякай прынукі, Усе носім свае […]...

Мы, магчыма, вернемся ў пару Мы, магчыма, вернемся ў пару Спелых траў i разважанняў смелых, А пакуль – прашу, чытач, даруй За маўчання позняга прабелы!.. […]...

Хаўрус сваякоў З намі, прычакаўшы лепшай долі, З цеплынёю помніць Беларусь: Казімір Сваяк, як кветкі ў полі, Землякоў збіраў у свой хаўрус. […]...

Змагайся Столькі сэрцаў жыве разам з намі, Столькі душаў жыве з намі побач, За рытмам жыцця не заўважаем… Не заўважаем. Жывем […]...

Куточак родны на зямлі Ёсць у мяне ў Беларусіі, Куточак родны на зямлі, Куды заўседы я вярнуся, Дзе з сястрою мы раслі, Дзе сказаў […]...

Меркаванні пра мінуўшчыну Каб ацаніць вялікія падзеі Ад іх ў часе трэба адысці. Тады бягучыя жыццевыя завеі Сапраўдны сэнс не перашкодзяць ў іх […]...

Ростань Ёсць шмат магчымасцей ў жыцці, Якімі можна скарыстацца. Існуюць розныя шляхі, Але не ўсі вядуць да шчасця. Даволі цяжкая задача […]...

Дамафоны Асаткі, кажуць, зброя? Не, Не для мяне. Яна выключна медыятар паміж намі, Апатрапей каб я не паляцеў з гусямі Ў […]...

Вышэйшы суд Ў сённяшнім жыцці для ўсяго хапае месца, Добрае і кепскае ў ім заўсёды побач. Кожны сам рашае што бліжэй да […]...

Многакрокавае планаванне Першы крок заужды самы цяжкі – і каб зрабіць учынак важкі, Прымушаны ты часам сілы усе сабраць, Каб выканаць той […]...

Беларускі тэатр у Латвіі Чытаем мы, дыханне затаіўшы, З мінулага кранальныя лісты. Старэнькія пажоўклыя афішы Яскрава сведчаць нам аб часе тым. Належнае аддаць нам […]...

Матулечцы прысвячаецца Немагчыма. Зусім немагчыма Без пяшчоты кранацца вачыма. Немагчыма зацята маўчаць Пра тваю памяркоўную стаць. Немагчыма далоні кранаці І без ласкі […]...

У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...

У прысвячэнне Тацьцяне Аб’ектыўнай рэальнасці не існуе… яна заўсёды знойдзе ад каго адлюстроўвацца… Раніца. Ізноў раніца пачынаецца з кубка кавы, цыгарэты і яе […]...

БАЛАДА ГРУНВАЛЬДСКАЙ БІТВЫ (15.07.1410) Пад латамі стальнымі крыжакоў Жывыя душы і жывая кроў, І ім, як нам, жыццё таксама міла, Але палюбіць сёння […]...

Вячэра Вяртаўся я з камандзіроўкі, Прыехаў я ад скабароў. Дамашняй ежы не хапала, Таму пачаў “кухарыть” зноў. Раблю па-беларуску піццу, Яе […]...

Зямны час Час зямны – вялізная варонка, Ў якой знікаюць ўсе мінулыя падзеі. Чалавек губляецца ў ёй быццам іголка, Знайсці якую немагчыма […]...

Першакласніца Аб школе марыла даўно- З гадочкаў чатырох, пяці. У школьнай форме раніцай З букетам у светлы клас прыйсці! Я – […]...

Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...

Я выбрала долю – Праўду Я выбрала долю-Праўду. Не грошы. Не славу. Не сцежак крывых чараду. А таму за сястру сваю бітую Па жыцці, як […]...

Лёс чалавека Лёс чалавека часам цяжкі, Не ўсё ў ім складваецца роўна. Бываюць часта непагадзі, Прайсці праз іх патрэбна годна. Патрэбна верыць, […]...

Родная хата Сцяжын-дарог на свеце многа, Шляхоў таксама не злічыць. Маленства нашага дарога Да роднай хаты дабяжыць. Адсюль пайшлі на голас часу. […]...

Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...

Парадокса не было Чаму расейскі поп сябруе з камуністам…. Вельмі зразумела для мяне. Цяпер. У дзяцінстве для мяне гэта было парадоксам ))) У […]...

Зменіцца ранак Зменіцца ранак калісьці аднойчы, Сонца не ўзыдзе над нашай зямлей. І назаўседы заплюшчацца вочы, Згіне жыцце, што завецца гульней. Сэрца, […]...

Інтэрв, ю у пастуха Інтэрв, ю у пастуха Жарт Меу пастух з ауто нязгоду Прыпыніуся ля завода А тут з камерай мужчына З мікрафонамі […]...

Чалавечы лёс – дарога да хаты Чалавечы лёс – дарога да хаты, Калі не ведаеш, што ў канцы: Ці бацька твой ляжыць паддаты, Ці золата ляціць […]...

Табе свой свет я аддаю Табе свой свет я аддаю… І Свет, які мяне калісьці страціць. І як адталую ваду Звычайна прыме і не здрадзіць. […]...

Вяжу свой лёс Вяжу свой лёс – штодня, штоночы Ствараю ўзор свайго жыцця. Гляджу, як меншае клубочак – Гадоў адведзеных працяг. І бачу […]...

Інтэрвью у пастуха Інтэрв, ю у пастуха жарт Меу пастух з ауто нязгоду Прыпыніуся ля завода А тут з камерай мужчына З мікрафонамі […]...