Верш Хлусня
Пустка ў маёй душы,
Колка, мулка, ды крычаць – ахрыпла…
Веры – што вады
у дзіравым гладышы…
Да вакон сумненні прыляпілісь сціпла.
У хаце – неспакой сцелецца тугі,
Запаўняе мозг, нямыты посуд…
Павадка хлусні топіць берагі,
Вусны ў аняменні шэпчуць: “досыць!”
(2 votes, average: 4,50 out of 5)Ещё вершы:
- Над Гарынню Любы мне Палесся край – Ён прыроды быццам рай: Травы коўдраю, лясы, Птушак дзіўных галасы, Хуткая Гарынь-рака… Ў сэрцы – […]...
- Я – народ Я – народ… Я цярплю, ды ўсё ж веру: Жыць нядоўга хлусні і цынізму, I з надзеі маёй, з маёй […]...
- *** Спеюць у прыцемках зоры Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы. Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… […]...
- На шыбах, змрочных і шэрых, малюем усмешкі На шыбах, змрочных і шэрых, малюем усмешкі, У свеце халодным надзеі пракладваем сцежкі. Шукаем спагады ў словах, жорсткіх і светлых, […]...
- Хлусня ўсё гэта Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Бо, як забыцца ні хачу, Дасюль, сшалеўшы, у пустэчу Імя ўсё тое жа […]...
- Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Бо, як забыцца ні хачу, Дасюль, сшалеўшы, ў пустэчу Імя ўсё тое ж […]...
- Вясновы дзень Вясновы дзень быў радасцю даўгі, Ды скарацеў, зрабіўшыся зімовым. Цяпер даўжэе ноч маёй тугі, Яна не падуладная замовам. Я разумею […]...
- За межамі вясёлкі Кожны дзень адчуваю твой позірк: У маланцы, блакітным возеры, У аблоках, сцюдзёнай завеі, У вачах маёй маці. Шчыра кажучы, я […]...
- Я шукаю цябе Над нівой збажыны ціха рояцца промні, сініх кветак званы далятаюць да скроняў. А сцяжынка заве на далёкі пагорак, птушкай думка […]...
- Кастрычнік Ціха сцелецца, сцелецца Ліст на ліст у гаях. Залатая мяцеліца Шалясціць на дубах. Замяла рыжаватыя Верасы, паплавы. З песняю сумнаватаю […]...
- Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
- Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
- Зіма ў зімовым Навагрудку Зіма ў зімовым Навагрудку — Старонка памяці маёй У кнізе “Радасны настрой”. Зіма ў зімовым Навагрудку — То мой шчаслівы […]...
- Мая Радзіма – дрэвы ды снягі Мая Радзіма – дрэвы ды снягі. Дзе слёзы, боль. Шыпшына бы святая. Арэшнік, вольхі. Прыцемак тугі. “Лясную быль” тут болей […]...
- Д’ябал слухае цішыню І галосяць знічкі, па жывых галосяць, гэта люд крывіцкі чорны ветах косіць. Анатоль Сыс Д’ябал слухае цішыню Душ крывіцкіх збалелых. […]...
- Спякотны изышоў на Я счасце меу убачыць гэта рамяство Русін Шышко Спякотны ізышоу на вечар дзень, і ля пліты рыхтуючы вячэру, Яна ня […]...
- Тур Хадзіў па вёсках валацуга. Які там кемлівы Хаджа. Упартых проста кожны пусьціць хоць да парогу ў поў Дняпра. Ён так […]...
- Калі наўкола неспакой Калі наўкола неспакой, Бы дзідай сэрца працінае, І слота косіць шыхты мрой – Згадай свой край забраны. Хоць і не […]...
- Ціхая вада рые берагі Ціхая вада рые берагі, Быццам мае годы за вадой сплылі, На якіх я змалу борздзенька падрос, Вышай белых санак, бацькавых […]...
- Не звяртай увагі Не звяртай увагі, любы, на мяне. Ведаю, што шчасце нас з табой міне, Прабяжыць сцяжынкай вузкай ля вады. Мы ж […]...
- Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Пачую твой гук на чужой зямлі, I – бумкае чмель у гародчыку басам, Трубяць за […]...
- L o V ы Сваёй спакусаю салодкаю нябытам Бялюткасць рухаў паланяе ўзімку… Ты распранаеш неба як малітву, Што шэпчуць вусны гукамі сюіты, Той самай, […]...
- Згасае сьвечка Згасае сьвечка, мары незямной, Якую – запаліла ты аднойчы. У душы пустэча, роспач, неспакой, І шлях ты гэты зноў не […]...
- Парадокс бога “калі стварыў твой розум з гліны наш Госпад – чыста для душы – то падкажы, як ён падніме той камень, […]...
- Дарога да лета Вясна. На цяпло, здаецца, Даўно павярнуцца трэба. Ды вецер, халодны вецер, Зусюль – і з зямлі, і з неба. Стараемся […]...
- А раптам, магчыма А раптам, магчыма… Між сёння і ўчора, між сёння і заўтра адвечнае нашае шэсце. Растанне – бы прорва… І зараз, […]...
- Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
- Віхурыць мяцеліца Зноў віхурыць мяцеліца, Дромай свет ахунае. Снег пярынаю сцелецца. Вецер песню спявае. Калыханка самотная Сзрца жалем напоўніла. Бы пачуцці дрыготкія, […]...
- Жанчынам (тост) Мы сёння Вам жадаем многа: Паболей ласкі і пяшчот, Каб не было ні дня аднога Без смеху, радасных турбот. І […]...
- Прыйдзі, мой госць Прыйдзі, мой госць, Я падару табе Усё, што мо твае прывабіць вочы: Травінку, што дзірван прабіла ўночы, Расінку, што звініць, […]...
- Раман Чытае дзяўчына раман. Цікава: завязка лірычная, А потым – Туман, Туман… Хвалююць чужыя надзеі, Карціць заглянуць у канец, Як быццам […]...
- Быць ці не? Крыху тугі і пакуты крыху – зноўку душа напаўняецца крыкам… У кругаверці задухі стогне слова жывое, надзея тоне. Рыбай на […]...
- Верш на “Н" Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...
- Верная…сабе Калі сады ўбіраюцца кветкамі, ці лістота сцелецца долу, ці снягі ахінаюць дрэвы…, ці… …кіроўца сігналіць – жартуе, што вясной на […]...
- Родная мова Мова беларуская, У душы маёй жывёш, Гучаннем слоў прыгожых Мне сэнс жыцця нясёш. Цябе заўсёды крыўдзілі І мусілі забыць, Але […]...
- БЕЛЫ ПТАХ Белы птах робiць плаўныя ўзмахi i губляе свой пух на зямлю. Пух лажыцца – на поплаў, на дахi, Белы пух […]...
- Вядзе мяне вечар дахаты Вядзе мяне вечар дахаты, далей ад цябе і далей. Б’е ў шыбіны вецер кудлаты і свечка дрыжыць на стале. …Хаваюцца […]...
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- КУЦЦЯ Ціха ў хаце. З кута, з іконы Пазірае на нас Ісус. Акуратна паверх саломы Разаслала бабуля абрус. Чыста ў хаце. […]...
- НЕСВОЕЧАСОВАСЦЬ “Несвоевременность – вечная драма, где есть Он и Она” И. Тальков Ізноў кармлю падманам вочы, што кветкі ў вазе – […]...