Верш Ціхая вада рые берагі

Ещё вершы:

1. Вада Так, ты вада! Ты чыстая вада, Ты возера, сьвятая ты сьляза, Ты дабрыня, ты залатая мера, Ты міласэрнасьць, ты любоў, […]...
2. Ціхі верш Ціхая засень старэнькай альтанкі. Ціхае шчасце – Шэпат каханкі. Ціхія гукі. Цёплыя рукі. Лісця чаромхі вячэрняя споведзь. Вусны дыханне спалохана […]...
3. Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...
4. Цячэ вада Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
5. Цячэ вада з нябёс бясконца Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
6. Зайграй, зайграй, хлопча малы Зайграй, зайграй, хлопча малы, І ў скрыпачку, і ў цымбалы, А я зайграю ў дуду, Бо ў Крошыне жыць не […]...
7. Падае лісце. Ціхая восень Падае лісце. Ціхая восень У небе. На сэрцы. І на двары. Збываецца ўсё. А што не збылося – Спеліцца яснай […]...
8. Ачышчаюць агонь і вада Ачышчаюць агонь і вада… Мо таму напрадвесні спрадвеку Ручаёў гаманкіх чарада Разлівае блакітныя рэкі?.. А згудзе ў векавечнай красе, Адсвяткуе […]...
9. Берагі Крыўі Прысак волі, развеяны ветрам нядолі… Лістападнае шчасце азёрнага края… Мы брыдзем, вязні лёсу і болю, Мы маўчым, скароныя восеньскай зграяй… […]...
10. Зімовы лес Зімовы лес – Крыштальны сад У звоне промняў заінелых. Сняжынак свеціцца пагляд На галінках белых-белых. Ліецца ціхае святло Ў ранішнім […]...
11. Вада і сляза Пытаецца кропля вады У слязы: – Што ты плачаш так часта, Родная? Што з душою тваёю Робіцца? – Нічога, сястрыца. […]...
12. Кажуць, час наш вада Кажуць, час наш вада, Уляціць у забыццё, Але пройдуць тыя, хто дораг нам, Праз наша жыццё. У паўдзённы пакой Сон […]...
13. Вада асенняе крыніцы Вада асенняе крыніцы, Як злавесныя агні, Калі пад вечар неба ніца Глядзіць з панурай глыбіні, – Мне нагадалі даўні лёс, […]...
14. Вадзянік У спёку пад мостам ляжыць у цяні На ціне нядужы, стары Вадзянік, I доўгія думкі яго чарадой, За хваляю хваля, […]...
15. ПЕРШАСЬНЕЖКА А калі ўжо здаецца, што выйсьця – ніякага, і што шэраю фарбай запэцканы лёс, – Раптам бачыш, як белае, чыстае, […]...
16. Берагі Бераг твой узносіцца абрывам, Бераг мой – нізінны, лугавы. На тваім – табун сонечнагрывы, На маім – духмяны пах травы. […]...
17. Ціхая паэзія Люблю я ціхую паэзію, Дзе не крычаць і не шумяць. Удумліва, а не гарэзліва Душу умее высвятляць. Люблю я ціхую… […]...
18. Не звяртай увагі Не звяртай увагі, любы, на мяне. Ведаю, што шчасце нас з табой міне, Прабяжыць сцяжынкай вузкай ля вады. Мы ж […]...
19. Чайкі Здавалася, я бачу страшны сон, Але – жыццё. Ды цяжкая навала. З акна бальніцы, ціхая, бы стогн, Бабуля белых птушак […]...
20. Незнаёмцы ў мятро Я бачыў у мятро яе зрэдзьчас, Але сустрэчы нашы рэдкі. Грукочучы, саставы носяць нас Сінхронна, ды па розных ветках. Куды […]...
21. Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
22. Было так радасна і хораша! Было так радасна і хораша! Ты, як агонь, ахапляла горача. Было так дзіўна і цікава! Ты, як вада, мяне абцякала. […]...
23. Воблік вады Пакуль бяжыць вада, Датуль яна жывая. Крывяніць дол руда, Як рана нажавая. Хоць двойчы не ўвайсці Ў раку адну і […]...
24. Свет кахання адкрыты для ўсіх Свет кахання адкрыты для ўсіх. Увайшоўшы, забудзеш пра выйсце. Вось і я тут для росквіту сіл Назаўсёды застаўся калісьці. А […]...
25. З зімы, яе акоў, я вырвуся аднойчы З зімы, яе акоў, я вырвуся аднойчы… Святлом машынных фар пастукаюся ноччу У вокны да цябе… І сны парцьер парушу. […]...
26. Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...
27. А там? Вось і восень у нашых краёх. (А якая ТАМ паравіна?) Мох зязюльчын Рэху пад ногі лёг. Дрэмле лог. Ня спіць […]...
28. Пейзаж з буслянятамі Дні сплылі шумлівай чарадою, I як быццам ліха не было. На балотцах за смугой густою Бусляняты сталі на крыло. I […]...
29. Хлусня Пустка ў маёй душы, Колка, мулка, ды крычаць – ахрыпла… Веры – што вады у дзіравым гладышы… Да вакон сумненні […]...
30. Без вады Без вады Зноў вадзічку адключылі, А вы пыску не памылі? Ну, цяпер з нямытай пыскай Трэба класціся ў калыску! Не […]...
31. Досьвед Досьвед – гэта гады, Якія ты пакінуў наступнікам у пакаленнях. Пачуцці – хвалі вады, Якую ты выпіў стагоддзі таму і […]...
32. Сцвіга Рака майго дзяцінства – Сцвіга Люблю твае крутыя берагі Дзе плавала і бегала па крыгах Лепшай не было ракі Гады […]...
33. ПЛАЦІНА Сяджу над плацінай, як Бог над сусьветам, Вясёлка ўнізе між пырскаў мне сьвеціць. Уверсе каметы – як авіяшоў – Па […]...
34. У родным кутку Ціхі летні вечарок, Легкі ветра халадок, і бярозка так пяшчотна абдымае. Зорак успыхваюць агні, Я на знічку ў вышыні Патаемнае […]...
35. СЬВіЦЯЗЯНСКАЕ На Сьвіцязі вечар і ціша такая, што лепей забыць, Якое стагоддзе цяпер кватарантам у календары, і самае слушнае будзе – […]...
36. Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...
37. Я – з агню і вады Хто – з праху. Хто – з гліны. Хто – з каменю. А я – з агню і вады. Таму […]...
38. Крысціне Куды б далёка не сыходзілі гады, Ты у вачах маіх – адна і тая. З табой сустрэнуся – я зноўку […]...
39. Патапаўцы Патапаўцы. Няма, няма тых каляінаў Якімі бацькі нас нясьлі, Дзе ад радзін і да радзінаў, Сьпевы вітальные гулі. Бывай утульны […]...
40. Млын МЛЫН Мукою сыплецца Шлях Млечны… І я прыпомніў, як малым Прыехаў з бацькам у Замэчак Дзе ўбачыў, быццам замак, млын. […]...