Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Спякотны изышоў на

Я счасце меу убачыць гэта рамяство
Русін Шышко

Спякотны ізышоу на вечар дзень,
і ля пліты рыхтуючы вячэру,
Яна ня бачыла, за шыбай прашмыгнула цень,
Бо брала усе на веру ці ня веру.

У хаце з жыхароу ня толькі абразы,
Ящэ жыве сласлівая кацяра.
Жыве лагодны дух яе цяпла,
і рухаецца ноч нібы тa хмара.

У вячорку Зорка, у Небе, не дае спакою,
і нават на пярыне не заснуць,
Бо толькі мроіць аб сваей пящоце,
Уласлівы Божа адкрывае пуць

Яна ня ведае нічога аб каханні,
Цукрова млее ружавы жывот,
і шэпчуць вусны… спіць лагоднае дыханне
Ледзь прыадкрыты мяккі рот…

Ноч распусцілася и згаслі Зоркі,
Каровы рухаюцца у поле і нясуць малачны пах,
і толькі быццам счасця накірунак,
Бы голас юнага Анела у Нябесах,
Спявае нікoму нябачны птах.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Спякотны изышоў на - Русін Шышко