Верш Хлусня ўсё гэта – час не лечыць!
Хлусня ўсё гэта – час не лечыць!
Бо, як забыцца ні хачу,
Дасюль, сшалеўшы, ў пустэчу
Імя ўсё тое ж я шапчу.
Яно і ежа мне, і пітва,
І ўсё, што лепшага было, –
Маё жыццё, мая малітва,
Мае дыханне і святло.
Яно – назолай ў маім сэрцы,
Балюча цісне, і свярбіць,
І не дае ні жыць, ні ўмерці,
Ані як-небудзь разлюбіць.
Спрадвечны бой душы і цела…
“Ўжо досыць, кінь!”, – кажу сабе…
Але ж, каханне – звар’яцела,
Ўсяроўна цягне… Да цябе…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Хлусня ўсё гэта Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Бо, як забыцца ні хачу, Дасюль, сшалеўшы, у пустэчу Імя ўсё тое жа […]...
- Ці гэта кара Ці гэта кара – столькі гора? Ці проста лёс так не ўбярог? Было ў яе сыноў пяцёра, Ды ўсіх узяў […]...
- Хлусня Пустка ў маёй душы, Колка, мулка, ды крычаць – ахрыпла… Веры – што вады у дзіравым гладышы… Да вакон сумненні […]...
- Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Палажылі мы тябе, ды не у тую хатку. Не у тую хатку, […]...
- Зайздрошчу Зайздрошчу адчуванням… Тых… З Майдану… Не пабаяліся паўстаць што Супраць гвалту… Паводле мар сваіх Пайшлі насуперак Уладзе гідкай… Вось як […]...
- Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
- Навошта гэта мітусня Навошта гэта мітусня і перавод у грошы часу, калі нябёсаў вышыня чакае ад вачэй адказу. Навошта тлумам поўніць дні і […]...
- Мне трэба мала Мне трэба мала – Менш, чым у юнацтве, Калі здаецца – Свет ля тваіх ног. Крыху паспала? Здолела падняцца? Не […]...
- Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
- Ты называеш гэта шчасцем Глядзець любому прама ў вочы, I кожнаму сябе аддаць, Забыла ты пра нашы ночы, Не зможаш болей ты кахаць. Заўсёды […]...
- Хвіліны пройдуць дарагія Хвіліны пройдуць дарагія, Як пышнае цвіценне траў. I зменяць дні зусім другія Той дзень, што шчасце абяцаў. Так адплывае ўдалеч […]...
- Расток веры Я крыху навучылася верыць І надзеяй чыёй-небудзь быць, Мне яшчэ давядзецца зведаць, Што такое моцна любіць. Мне яшчэ давядзецца шляхам […]...
- КУРАПАТЫ Памятай, злыдні ня маюць сумлення. У іх сэрцах лед і камень Яны могуць дзяцей пакрыўдіць Яны могуць “стрэліць” у маці. […]...
- Гэта спакой, ці турбота Гэта спакой, ці турбота… Угледзеўся ў млечны я шлях. У сэрцы гуляе самота, Быццам бы вецер у палях. Што мне […]...
- Цалую твой партрэт Цалую твой партрэт – у смуце, у журбе. МілЕнькі! Белы свет сышоўся на табе! Забойны гэты клін не выштурхнуць нічым: […]...
- ЦЯБЕ НЯМА Цябе няма… і ўжо не будзе… Ты назаўсёды адышла… Мне цісне цяжкі груз на грудзі. Нядаўна ж ты яшчэ была. […]...
- Не называю гэта сном Не называю гэта сном – Ты ёсць, ты побач, ты рэальны, Але як быццам бы пад шклом: І блізкі і […]...
- Грамадства – гэта сокавыціскалка Грамадства – гэта сокавыціскалка, што кожнага імкнецца скарыстаць па назначэнню, а пасля на звалку закінуць і аб тым не ўспамінаць. […]...
- Дык ці гэта жыцьцё? Дык ці гэта жыцьцё? Страх зрабіў выбар твой, Ты глядзіш праз плячо – Сочыць хтось за табой? Сотні твараў у […]...
- Ратуй, о Божа, грэшнікаў Зямлі! Ратуй, о Божа, грэшнікаў Зямлі! Пашлі надзею ў вобразах і словах! Сваёй любоўю сэрцы іх залі І асвятлі разумнасцю галовы! […]...
- Мне незнаема сцежка гэта Не ведаю, куды іду: Мне незнаема сцежка гэта, Забыўшыся на боль, нуду, На момант стану я паэтам. Да неба просіцца […]...
- Чыгунка, мая ты чыгунка Чыгунка, мая ты чыгунка Як рэйкі на сонцы блішчаць Шукаю ў цябе паратунку Калі не магу ўжо маўчаць Калі аж […]...
- Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш: не то каб вельмі крыўдна за дзяржаву; было — і гордасць адчуваў не менш… Ды […]...
- Цяжар душы – цяжар паднебных хмар Цяжар душы – цяжар паднебных хмар. Яны ідуць – грымотаў спелых сховы – Самлелыя, як грузныя каровы, Што не падоены […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...
- Хто сваю не шануе вясну Хто сваю не шануе вясну Ва ўспамінах красуня-вясна, І гадкоў маю я толькі восем. І бягу ўсім насустрач вятрам, Як […]...
- Беларусь – мая Радзіма! Беларусь – мая Радзіма, Ты чароўная краіна! Толькі тут дубы гурбою Мне спяваюць песні ў полі, Тут гамоніць лес спрадвечны […]...
- Не падайце духам, браты! Там, дзе пануе гнусь Камунафашысцкай сілы, Помніце, ёсць Беларусь- Бог наш да самай магілы. Не падайце духам, браты, Кіпіць у […]...
- Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...
- Вазьму аловак і паперу Вазьму аловак і паперу, Пачну пачуцці рыфмаваць. Усё збалелае даверу Лісту, не здольнаму змяняць. Няхай у словах застанецца. Мо апасля, […]...
- Кіруе злосць на свеце белым Кіруе злосць на свеце белым. Кіруе намі, як сляпымі… І ў сэрцы шчыра набалелым Ідуць дажджы слязьмі гаркімі. А нам […]...
- 91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...
- Штоноч апранаецца ў цені Штоноч апранаецца ў цені Яна, ніба цемры ўладарка. Прышпільвае зоркі да цела Цянётаў яе гаспадарка. Збянтэжаны месяц бы гузік Харугвай […]...
- Струмень на сонцы па інэрцыі Струмень на сонцы па інэрцыі Цурком булькоча і бяжыць… Надзея любіць жыць у сэрцы, У галаве не любіць жыць. А […]...
- МЯСТЭЧКА КРЭВА. А ХТО ГЭТА ЯШЧЭ ПОМНіЦЬ? (З удзячнасцю Пятру Васільевічу Карнею) Пытаецца гаўптман у чорным сядога равіна: “Ты, чуешь анёлы запелі, старая скаціна? А мукі пархаты твае магу трохі аблегчыць, Скажы […]...
- Вынік Я народжаны дзеля таго, каб навучыцца рабіць адпаведныя вынікі… з усяго, што навокал…. з усяго, што дзейнічае на цела і […]...
- Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
- Вясёлыя разважанні на могілках Мы на могілках, зязюля, Хопіць варажыць. Тут усе даўно паснулі – Хутка час бяжыць. Што ў мінулае галёкаць, Памяць церушыць? […]...
- Настаўнікам Не цурайцеся роднага слова. Гэта – ваш абавязак і хлеб, Гэта – душаў дзяціных аснова, Гэта – наша з галоўных […]...
- КАРОТКІ КРОС-КУЛЬТУРНЫ АНАЛІЗ ЭМАЦЫЯНАЛЬНАЙ ПАРАДЫГМЫ Каханне як міфалагема Звычайна лашчыць розум еўрапейца. Яно сваім святлом праменным У цемрадзі быцця дае сагрэцца. Каханне як цявіна лёсу […]...