Верш Вярба
Чырвонае неба.
Многагалоссе.
І дум метуслівых вітая чарга.
Аб кім клапачуся, куды я імкнуся
Не ведае нават старая вярба.
Яна як люстэрка мяне паўтарае:
Галінкі павіслі, як рукі мае.
На сэрцы трывожна, нібыта той вецер
Ганяе і лісце вярбы і мяне.
Схавалася сонца за край адарваны
І колер чырвоны змяніўся другім.
Няўжо я так сама ад сонца залежу
І згіну я следам зм ім?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Вярба і дзяўчына Па матывах народных песень Захісталася ад ветру Кучаравая вярба. Пакахаў, ды не мяне ты. У сэрцы цяжкая журба. Ну якая […]...
- Я люблю чырвоны колер цэглы Я люблю чырвоны колер цэглы, Даўнія цагляныя муры. Я люблю старых заводаў цэхі У святле рабінавай зары. То жыцця найпрыгажэйшы […]...
- Плакучая вярба Загінуў недзе ў вайну сыночак. Бядуе маці: – Нашто мне вочы, Каб толькі плакаць век нешчаслівай! Нашто мне рукі, калі […]...
- Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
- Моркаўкай аб’еўся У чырвоны колер Зайца Маляваў Ігнатка. – Зай чырвоны Не бывае, – Супярэчыць Натка. Хлопчык глянуў На сястру I крыху […]...
- Сцежка-сцежачка Сцежка-сцежачка Зелянее лісце, зелянее, Сонейка зямлю ласкава грэе, На мяне хлапчына азірнуўся, Сарамліва-шчыра ўсміхнуўся. І яго паверыла ўсмешцы, Я сустрэла […]...
- Звычайны дзень Нічога цікавага, усё як заўсёды. Звычайнае сонца ў шэрым акне, Па вуліцы цягнуцца ціха істоты: Людзі, сабакі, машыны ў чарзе. […]...
- З месца – у галоп З месца – у галоп! ********************************** З ранку дождж зарадзіў, быццам бы незнарок, І схавалася сонца за хмары. Выдаў верасень […]...
- Беларусаў завуць “лiцьвiнамi Беларусаў завуць “лiцьвiнамi” ў нас пад Пiнскам да гэтых часоў. “Лiцьвiны” вiнаватыя самi ў тым, што страцiлi ўласны назоў. Гэта […]...
- Як вясёлку ткалі Калі Па веснавой зямлі Прайшоўся дожджык босы, Вясёлку ткаць Распачалі Вясёлыя нябёсы. – Чакайце! – Гром не мог маўчаць – […]...
- Мая Жыткаўшчына Край мой азёрны, ціхі, – Край першароднай красы; Дзе ў двары заходзяць бусліхі, І рогі дараць на шчасце ласі. Тут […]...
- Каханне наша – дым Каханне наша – дым. Агонь даўно патух. Ты ў сне штоноч з другім – выходзіць, любіш двух?.. Руку маю з […]...
- Цырымонія, фестываль, Оскар Цырымонія, фестываль, Оскар Сквер праводзіць імпрэзу – “Восень”. Прызы – імпрэссіі для ўзнёслых гледачоў. На шматдзённае шоў крочаць штодзённыя людзі […]...
- У час бяссоння Ну што напішу я сягоння На гэтым маўклівым лісце?.. …Паціху ўсплывала Пагоня, Імчалі імклівыя коні У чорнай начной глухаце. Імчалі […]...
- Скупое сонца кволым промнем Скупое сонца кволым промнем Касіла лісце з клёнаў сонных… Ты ціха мовіла: “Да скону, I адкахаўшы, буду помніць”. А я […]...
- Восень. Туман Восень. Туман. Дожджык халодны імжыць – Як сярэбраны сон ці падман. Раса на галінках дрыжыць. Абдымаецца вецце шчыльней, Каб сагрэцца […]...
- Лісце Восень прайшла пералескамі, Па няголеным ржышчы ніў, Чырвонымі арабескамі Лісце лес ураніў. Глянь на зямлю залатую, Пяшчотную, сумную, чыстую, Нехта […]...
- О Беларусь, мая шыпшына О Беларусь, мая шыпшына, зялёны ліст, чырвоны цвет! У ветры дзікім не загінеш, чарнобылем не зарасцеш. Пялёсткамі тваімі стану, на […]...
- Краіна Маленства Куды ж ты падзелась, Краіна Маленства? Дзе ўсё так прыгожа і ўсё так цікава! Няўжо ты ніколі назад не вярнешся? […]...
- Іду ў жыццё Адным – каб вецер, каб дарогі, Каб неба шыр над галавой, I не бяда, што шмат трывогі, Што вечна ў […]...
- Міжнароднаму дню мовы прысвячаецца Ты мой святочны колер веры. Веры ў будучыню тую, Што зменіць час сумлення шэры, Што зменіць і зямлю святую… Я […]...
- Рабінавы гай Восень, жоўтым крылом не махай, Не ўзляцець табе ўслед за зязюлямі. Я прыйшоў у рабінавы гай. Гай мой ціхі, Як […]...
- Чырвонае на белым ЧЫРВОНАЕ НА БЕЛЫМ Шырэе між намі мяжа, Абветраны словы кахання. А ружы на снезе дрыжаць, Бы сведкі балючых растанняў. Так […]...
- МОЙ КРАЙ – МАЯ ВЕЖА З удзячнасцю Максіму Багдановічу Мой край – мая вежа, Чырвоны арнамент. Маленькія сцежкі і сінь над лясамі. Палёў родных водар […]...
- Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...
- Жыву на Беларусі Жыву на Беларусі, А адчуваю, што ў Літве. Дзе абдымаю нашы Сцягі. Якія з “Пагоняй”на кане. Дзе Бел-Чырвоны колер. Пануе […]...
- Чырвоны ходнік пасярод святлынь-пакою Чырвоны ходнік пасярод святлынь-пакою, Ступлю па ім да зменлівага шчасця. Адкуты мосенж на мае запясці, А на яе – Хрыстовае […]...
- А ў полі вярба А ў полі вярба Нахілёная, Маладая дзяўчынонька Заручоная. Маладая дзяўчынонька Заручоная. Заручоная I запітая, Тады яе запівалі, Як сад зацвітаў. […]...
- Вальс Сыплецца, кружыцца жоўтае лісце, Восень балюе з халодным Дажджом. Успамінае, як былі калісьці Прыгожай дзяўчынай і юнаком: -Дождж, мой каханы, […]...
- Косы вярба мые ў рэчцы над вадою Косы вярба мые ў рэчцы над вадою, Маё сэрца ные, мілы, за табою. Я з табою, любы, гора не страшылася, […]...
- ***Веснічкі. Вярба. Калодзеж. Сені Веснічкі. Вярба. Калодзеж. Сені. Не страчаеш. Ў хату не завеш. Самі стол паставілі і селі. А бліны дзе? Не, не […]...
- Каля хаты прыснілась вярба Каля хаты прыснілась вярба, і імкненне у былое зайграла, Па радным так мясцінам журба, Усё спакою душы не давала Вёска […]...
- Студня Нагнуся над студняю, каб убачыць самога сябе. Глядзяць на мяне з глыбіні то светлагаловы хлапчук, то сівабароды стары, а часам […]...
- Было так радасна і хораша! Было так радасна і хораша! Ты, як агонь, ахапляла горача. Было так дзіўна і цікава! Ты, як вада, мяне абцякала. […]...
- Істота Істота Што бачыш ты, істота, аслепленая жоўта-чырвоным бляскам золата? Фарбы зямлі?.. Не!.. Твой колер адзіны – жоўта-чырвоны! Узыходы і заходы […]...
- Успаміны аб далёкім леце Б’ецца у раце адлюстраванне Нахіленай з берага вярбы. Першае у маім жыцці спадканне. Я трасуся каласок нібы. Ты ж мяне […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
- Жывём часінаю такою Жывём часінаю такою, Што ўвысь нязменна нас вядзе. Не адчуваем мы спакою Алі хвіліначкі нідзе. Няхай суцішна на світанні – […]...
- У родным кутку Ціхі летні вечарок, Легкі ветра халадок, і бярозка так пяшчотна абдымае. Зорак успыхваюць агні, Я на знічку ў вышыні Патаемнае […]...
- Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...