Верш Як тырчыць!
Генадзю Бураўкіну і Людміле Дзіцэвіч
Як дастаў мяне рэдактар ушлы!
Кажа, што не так мой верш гучць,
І усізмы ў ім тырчаць, як вушы…
Ну дык гэта ж добра, як тырчыць!
Зааўваг наеўшыся ад пуза,
Застаўся ўдзячны: перш на перш
Сакратарка ў яго – мне муза,
Бо натхнілла вось на гэты верш.
Ды не трэба сачыняць вучыць паэта.
Ён сам здолее, бо мае божы дар.
Я той верш аднес у іншую газэту:
Хутка атрымаю ганарар.
1999
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Луг паэта Луг паэта поўны траў. На жалейцы ветрык йграў І аб праўдзе, і аб волі І аб горкай нашай долі… Луг […]...
- У паэта спыталі У паэта спыталі: “Няўжо кожны раз ты з натхненнем на”ты”? Штось не верыцца ў гэта. І не верце, не трэба, […]...
- Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
- У хвост і ў грыву! У хвост і ў грыву! ********************************************* Мой верш часалі ў хвост і ў грыву, Мянялі словы і радкі. Рэдактар надта […]...
- ПАЭТ Такога творчага натхнення не бачыў свет з часоў стварэння. Упаўшы ў поўную адключку ад рэчаіснасці зямной, паэт страчыў, схапіўшы ручку […]...
- У старонку Здаецца скончыўся канец у гэту зімную зіму. Вясна прыйшла, але мо дзесць. Не ў першы раз, і не паперш. Яе […]...
- БАЛАДА ПАЎЛЮКА БАГРЫМА (2.11.1812–1891) У Багрыма ціха ў хаце, Ды не стаў з нудоты зверам, Бо ёсць вершы, бо ёсць вера У Айчыну, […]...
- Задача Рыфмай дзівіць, ці словам – не нова. Але жыццё чакае не дзееясловааў, а дзеяў. Адгэтуль для вершатворцаў выснова: павінен кожны […]...
- Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...
- Калхіда В. Мандэльштаму 1. Сачыла Калхіда калядныя зоры Вачыма галодных каменных адтулін. Нібыта цыклопы ў пярэстай прасторы З дазволу суворага часу паснулі. Бадзяцца […]...
- Прысв. В. Грыцэнка Муза мая, паважаная краля, Сэрца мае зашчаміць вы змаглі. Як на гітары на ім вы зайгралі, Граюць лады: трэці, першы, […]...
- ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
- НЕ РАЗ У РОЗДУМЕ ВЯРНУСЯ Зямной красой жывуць паэты, Каб услаўляць красу нябёс… Удзячны кожны iм за гэта, За творчасць iхнюю, iх лёс. i сам […]...
- Ты назаўжды пайшоў Ты назаўжды пайшоў, але ж Да вокан месяцам завеш, Гукаеш прывiдам змарнелым, Бы пiшаш вугальком па белым; Марозiш сэрца нiбы […]...
- Світае. Ноччу выпаў снег Світае. Ноччу выпаў снег, а я да гэткай з”явы не гатовы, бо доўжыў па Паэзіі турнэ, шукаючы красы асенней словы. […]...
- Два лёсы Гэта неба ад краю да краю, Пад якім давялося мне жыць, Я да кроплі ў душу забіраю, Разапнуты на вечным […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Душа паэта Душа паэта Не ў ладах я сама з сабою. Супакоіцца чым – не знаю. Не знаходзіць душа спакою, Я на […]...
- Пачаць занова! Жыць пачаць трэба занова, Кажуць: з чыстага лістка! Ёсць падстава для асновы: Пакінутая жонка Я… Мне не па сіле абавязкі […]...
- Паедзем дамоў на Пятра Уладзіміру Крываносу Паедзем дамоў на Пятра, У Змітраўцы будзе кірмаш. Вясёлая ззяе зара. Цягнік не спазняецца наш. О, гэты жаданы […]...
- N Скупое восеньскае сонца Лістоту жоўту дрэў цалуе. І клёны ськідваюць Свой зоркавы дэсант. Ізноў душа Бязважкасьці жадае, І на пяры […]...
- Ода “прадсядателю Усьпяём мы славу “прадсядателю”, Галоўнаму змагацелю Краіны! Толькі гэты “чэсны” аббірацель Нам укажа, як мы жыць павінны. Толькі слова “бацькі […]...
- Самаўлюбёным аўтарам прысвячаецца Зашоранаму флангаў не відаць, зацыкленым нюансаў не заўважыць і як на сябе з боку паглядаць? на вагах на якіх свой […]...
- БАЛАДА АНАТОЛЯ СЫСА (26.10.1959-4.05.2005) І …А для паэта, як і для паяца, Віно-не вежа, у якой схавацца. Віно-агонь, і на яго ляцім, Каб […]...
- Муза ў белым халаце Мушу зноў працаваць на старой пасадзе, пешчу зноў загрубелыя рукі я, усміхаецца муза ў белым халаце – лабарантка мая. На […]...
- Водар сьнежаньскай адзіноты Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]...
- Квадрат Як парад без салдат – не парад, Так квадрат без вуглоў – не квадрат. Як футболу патрэбны галы, Так квадрату […]...
- Трэба пажыць Хопіць мне стрэлаў у спіну, Досыць асечак ужо, Я не ўпаду, не загіну. Стрэльба (іначай – ружжо) Ведае, хто чаго […]...
- Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
- Паэтам Што для паэта лепей за натхненьне? Кар’ера, слава ці пачуцьцяў чысьціня? А можа, што адкажа пакаленьне? Чытаючы радкі – яго […]...
- Разам с Музай Мая Муза дрэнная цётка. З’яўляецца нерэгулярна. Калі-небудзь гучная нотка! Ну, а потым – ўсё кашмарна. Не сказаць, што мы з […]...
- Скаргі коткі Ну вось, пішу і я свой верш, А мне ад гэтага не лепш: Ну як тут штосьці напісаць, Ня ведаючы, […]...
- Снег і дождж, ізноў слата імжыцца *** Снег і дождж, ізноў слата імжыцца, Голы клён ад холаду дрыжыць, Пэўна, трэба сэрцам далучыцца, Каб усё вось гэта […]...
- Рэўнасць да ночы Маўчыш!.. А ты мне адгукніся, Нібыта за грыбамі ў лесе; Майго пляча чуць дакраніся – Адразу верш з душы ўваскрэсне. […]...
- Скупое лета на цяпло Скупое лета на цяпло, Але было яно, было, Хапала сонца квеценi. Буяла, пенiла, цвiло i прабiвалася, расло,- Хоць i не […]...
- МУЗЫКА ДАЖДЖУ Плачуць хмары. Мокнуць клёны. Летні дождж са мной вальсуе. З дынамічнасцю шалёнай На асфальце ён пульсуе. Forte, semplice, veloce… Гэты […]...
- Кветак больш няма Вы мяне прабачце – кветак больш няма, Скончыліся думкі, скончыліся жарты. За акенцам лета, ува мне – зіма. Больш увагі […]...
- Дыван падарылі бацькі Дыван падарылі бацькі Прыгожы ён мае ўзор. Кветкі тут есць, васількі, Палёў шырокі прастор. І ветрыка бачны павеў, І рэчкі […]...