Аўтар Уладзімір Гуткоўскі

У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]

Гэта быў цудоўны час. У Беларускім рыцарскім клюбе, які ўзначальвала выдатны педагог і знаўца нацыянальнай гістарычнай спадчыны Арына Вячорка, мне […]

Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]

Сьпярша гэтая песьня называлася “Міхайлаўскі замак”. Я жыў побач, як раз паміж тым замкам, а папроста кажучы, “Валадаркаю” і Міхайлаўскім […]

Узьнялі хлопцы сьцяг над дахам, А іх узялі, ды за краты. Шыюць крымінал, накшталт замаху На ўсіх, ад войскаў да […]

Колькі гора навогул, як быццам усе зьехалі з глузду. Расставаньне адно за адным, немагчыма спыніць. Ад’язджаюць сябры ад жыцьця ў […]

З дачкою мы адчулі – тут сябры. Нас сабралося шмат, у пакоі цесна. Пілі гарбату і спявалі песні У незабыўны […]

Даў маху я, сказаў, што не хрышчоны. У адказ пачуўшы: “І хіба так можна?!” Првыяцель і ранее быў вучоны, І […]

Ну што, не падабаліся тры ноты? А можа не пасуюць два-тры словы? Вось і пішы, калі калючым дротам Апутаны і […]

Пачаў пісаць гэтую паэму даўно, дапісаў сёньня ў ноч. Шмат чаго, і добрага, і ня добрага, зьвязана з тымі мясьцінамі. […]

Ветэранам антыфашысцкага супраціву У помніка застылі ветэраны. Тыя, хто вярнуўся, не загінуў, Тыя, хто па франтавой дарожцы Дайшлі да нацысцкага […]

Адкуль зьявіліся казакі? Іх тут ніколі не было. Ці, можа, хтосьці хоча дракі? Ці, можа – так чаго найшло? У […]

Віктару Шніпу Шныпару* неяк па праспекце – Ідзе наперадзе кабета. І нешта бачна з-пад спадніцы, Дык я ўставіўся ў гэта: […]

На Чучанскую гару, ці пазней. Ці рана Павязуць, калі памру, у труне драўлянай. А пакуль яшчэ жыцця рухаюцца стрэлкі. Сёння […]

Канцэрт у падтрымку маладых палітвязьняў Лабковіча і Шыдлоўскага адбыўся у сядзібе БНФ. Абвестку аб канцэрце, а потым і нататку пад […]